به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، من و همسرم از مرگ فرزندمان ناراحت نیستیم و آن چه خیلی عذابمان می‌دهد این است که شایان همیشه با دست هایش سرمان را روی سینه اش می‌گذاشت و ما را به آغوش می‌کشید. اما در آخرین ثانیه‌های زندگی اش، زمانی که با تمام وجود به دستهایمان نیاز داشت تا او را در آغوش بگیریم دچار تشنج شدیدی شد و به کما رفت.

شایان ۳ روز در کما بود و پزشکان مرگ مغزی اش را اعلام کردند. افسر پلیس که در شهرستان مرزی مشغول خدمت به کشورمان است، قطرات اشک را از روی گونه هایش پاک کرد و افزود: از لحظه‌ای که مرگ مغزی فرزندم اعلام شد خداوند صبر عجیبی به من و همسرم عطا کرد و ما توانستیم در سخت‌ترین موقعیت زندگیمان بهترین تصمیم را بگیریم، چون بنابر گفته پزشکان امیدی به حیات دوباره پاره تنمان وجود نداشت. من و همسرم، خودمان برای اهدای اعضای فرزندمان پیش قدم شدیم و موضوع را به مسئول واحد فراهم آوری اعضای پیوند، هماهنگی‌های لازم در این باره به عمل آمد و پس از تایید نهایی مرگ مغزی فرزندمان، آخرین وداع را با چهره معصوم و صورت آسمانی بچه دو سال و ۳ ماهه مان در شرایطی بسیار سخت و طاقت فرسا انجام شد.

بشیتربخوانید: علی کوچولو جان داد و جان بخشید

شایان در بیمارستان به اتاق عمل جراحی رفت و کلیه‌های او به دختری ۱۳ساله و پسری ۹ سا له اهدا شد و کبد فرزندم نیز برای پیوند به بیمارستان نمازی شیراز انتقال یافت. پدر شایان با صدایی بغض گرفته افزود: ما فرزندمان را به عنوان هدیه‌ای به بهشت فرستادیم و امیدواریم روح او از ما راضی و این کار موجب خشنودی خدای متعال شود و واقعا این بهترین امانتداری بود که می‌توانستیم در پیشگاه خداوند انجام بدهیم. مردجوان گفت: من و همسرم دلخوش به این هستیم که از این به بعد هر موقع بخواهیم با خدای خودمان خلوت کنیم شایان را واسطه قرار می‌دهیم و از بچه بی گناهمان مدد می‌خواهیم نزد خداوند رحمان شفاعتمان کند.

منبع: رکنا

انتهای پیام/