به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، علی اصغر شاهی معاون اداره امور بیابان اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری شمال استان کرمان و کارشناس منابع طبیعی و آبخیزداری شمال استان کرمان گفت: امسال حدود ۴۰۰ میلیون تومان از محل اعتبارات صندوق توسعه ملی برای احداث ۲۰۰ کیلومتر بادشکن زنده اختصاص یافته است.

او افزود: امسال با استفاده از گونه گیاهی گز، اطراف اراضی کشاورزی، باغی و زراعی مناطق جنوب شرق استان در شهرستان‌های ریگان، فهرج و نرماشیر بادشکن زنده احداث می‌شود.

شاهی با بیان اینکه معمولا برای احداث بادشکن‌های زنده باید متقاضی وجود داشته باشد، بیان داشت: احداث بادشکن‌های زنده یک پروژه مشارکتی است و با راهنمایی‌های کارشناسان اداره منابع طبیعی و آبخیزداری، مالکان زمین و کشاورزان نسبت به تهیه قلمه و کاشت آن‌ها برای ایجاد بادشکن اقدام و کار‌های مراقبتی را نیز انجام می‌دهند.

او افزود: اداره منابع طبیعی و آبخیزداری در قبال هزینه‌هایی که کشاورزان برای این پروژه صورت می‌دهند، بخش کوچکی را پرداخت می‌کند.

معاون اداره امور بیابان اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری شمال استان کرمان با بیان اینکه استفاده کنندگان مستقیم بادشکن‌های زنده، کشاورزان هستند، گفت: در امان ماندن زمین‌های کشاورزی از خسارت طوفان‌های شن، کمک به کنترل فرسایش بادی و افزایش کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی منطقه که در نتیجه افزایش درآمد کشاورزان را به دنبال دارد، از اهداف این طرح است.

او همچنین کاهش پدیده گردوغبار در منطقه را از اهداف این پروژه عنوان کرد.

شاهی با بیان اینکه در برخی مکان‌ها به علت کمبود منابع آب یا محدودیت‌های زمین، امکان احداث بادشکن زنده وجود ندارد که در این صورت بادشکن غیرزنده احداث می‌شود، از احداث ۵۰ کیلومتر بادشکن غیر زنده با استفاده از بقایای گیاهی برگ خرما در شهرستان‌های انار، نرماشیر و فهرج سخن گفت.

او با بیان اینکه امسال از محل اعتبارات صندوق توسعه ملی یک میلیارد تومان برای احداث بادشکن‌های غیر زنده هزینه می‌شود، هدف از احداث بادشکن‌های غیر زنده را حفاظت از زیرساخت‌های اقتصادی، مانند: راه آهن، فرودگاه، جاده، تأسیسات و ... عنوان کرد.

بادشکن مانعی است در برابر باد که موجب کنترل و کاهش سرعت باد می‌شود و در نتیجه قدرت فرسایندگی باد و فرسایش بادی را کاهش می‌دهد و به دو نوع بادشکن زنده و غیر زنده تقسیم می‌شود.

در بادشکن‌های زنده که سابقه آن در کرمان به سال ۱۳۸۱ می‌رسد با استفاده از گونه‌های گیاهی در اطراف زمین‌های کشاورزی، مثل: باغ‌ها و زمین‌های زارعی، دیوار‌های سبز و زنده احداث می‌شود.

در بادشکن‌های غیرزنده نیز به صورت فیزیکی، انواع دیوار از جنس‌های مختلف، مثل: دیوار‌های چینه‌ای گلی، بلوکی، بتنی و یا با استفاده از بقایای گیاهی احداث می‌شود.

انتهای پیام /ی