تاثیر مصرف‌گرایی بر محیط زیست؛ از همبرگر جنایتکار تا ریمل اورانگوتان کش!
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که حداقل در اقیانوس اطلس بزرگ‌ترین عامل وارد شدن پلاستیک به اکوسیستم دریا شرکت‌های بزرگ تجاری صید ماهی هستند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آیا شما هم از آن گروه افرادی هستید که دوست دارید لوازم قابل استفاده، اما کمی قدیمی‌تان را کنار بگذارید و نو بخرید؟ از پوشیدن چندباره یک جفت کفش خجالت می‌کشید؟ با آمدن تنها یک ورژن جدیدتر از یک موبایل یا هندزفری ابزار قابل استفاده خودتان را گوشه‌ای می‌گذارید تا مدل جدیدتر را بخرید؟ دوست ندارید غذای از ظهر مانده را دوباره شب بخورید و به جای آن همبرگر سفارش می‌دهید؟ لابد موقع خرید هم از اینکه وسیله جدیدتان را در پاکت کاغذی گذاشتید و نه پلاستیکی احساس خوبی دارید و فکر می‌کنید یک فعال محیط زیستی هستید؟ خیر، شما یک مصرف‌گرا هستید. اگر مصرف گرا هستید لطفاً وقت خود را برای گذاشتن پست‌های محیط زیستی و حمایت از حقوق حیوانات در اینستاگرام هدر ندهید چرا که شما مسئول آواره شدن و از بین رفتن همان خرس قطبی هستید که دارد روی آخرین قطعه یخ بازمانده در محل زندگی‌اش دست و پا می‌زند. سبک زندگی شما سم بزرگی برای محیط زیست است.
بیشتربخوانید: احکام اسلامی درباره حیوان‌آزاری که شاید نشنیده باشید!
چطور من متهم شدم؟
هرساله در کشورهای اندونزی و مالزی جنگل‌زدایی‌های بزرگی برای تهیه روغن پالم صورت می‌گیرد، اندونزی در مدتی نزدیک به بیش از یک دهه به اندازه مساحت کشور آلمان، جنگل‌های بارانی کره زمین را نابود کرد تا روغن پالم صادر کند، به غیر از اینکه این اتفاق چه میزان در گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی مؤثر است، برای ملموس‌تر بودن فاجعه به اورانگوتان‌هایی فکر کنید که آواره شده‌اند و از آن بدتر به‌خاطر دستکاری‌ها، زیستگاهشان مدام آتش می‌گیرد و اورانگوتان‌های کوچک و بزرگ در آتش از بین می‌روند. می‌دانید نقش ما در این فاجعه دقیقاً کجاست؟ همانجا که می‌گوییم سایه سبز شماره ۰۲ را دارم، کاش ۰۳ را هم داشته باشم تا پشت پلک‌هایم طیفی از سبز، کولاکی از یک آرایش شیک را به نمایش بگذارد. با اینکه کلکسیونی از ریمل‌هایی با انواع میزان خرده مژه، بلند‌کننده و... را در کیف لوازم آرایش داریم.
یکی از مهم‌ترین مصارف روغن پالم در لوازم آرایش است. هرچه مصرف بیشتر، تولید یک کالای غیرضروری بیشتر و قطع درختان بیشتر. راه دوری نرویم در همین ایران خودمان، شام حاضری خانه را دوست ندارید؟ حالا خود استانبولی چی هست که هم برای ناهار بخوریم و هم شام؟ راه حل یک تلفن است تا همبرگر ۲۰ دقیقه بعد در میان دستان شما باشد. آب مجازی مصرف شده برای تهیه تنها ۱ ساندویچ همبرگر ۲۴۰۰ لیتر است. یعنی ۱۶۰۰ بطری یک و نیم لیتری (اندازه بطری نوشابه خانواده) را برای یک همبرگر پر آب و خالی می‌کنید، آن هم در کشوری که هر روز برای کم آبی در آن هشدار می‌دهند. برای تهیه یک جفت کفش چرم هم ۸۰۰۰ لیتر آب مجازی مصرف میشود. آب مجازی یا آب پنهان مجموع حجم آبی است که در مراحل مختلف تهیه، تولید و ارائه یک محصول (غذا، کالا، انرژی یا خدمات) به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم استفاده میشود.
نشانی غلط
گسترده‌ترین آلودگی‌ها معمولاً ناشی از فعالیت صنایع بزرگ هستند. در حالی که به مردم گفته میشود با پاکسازی ساحل از زباله از ورود پلاستیک به زیستگاه جانوران آبزی جلوگیری می‌کنید، نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که حداقل در اقیانوس اطلس بزرگ‌ترین عامل وارد شدن پلاستیک به اکوسیستم دریا شرکت‌های بزرگ تجاری صید ماهی هستند. *
البته این مسأله به این معنا نیست که اجازه داریم در ساحل زباله بریزیم یا اینکه مشارکت در پاکسازی سواحل از زباله، کار کاملاً بیهوده‌ای است، اما این یافته‌ها در واقع می‌گوید مشکل باید از جای دیگری حل شود. تبلیغات پیرامون اینکه با جمع کردن زباله سواحل، محیط زیست را نجات می‌دهیم نباید باعث شود که در آسودگی خیال گمان کنیم که ما دین خود را به محیط زیست ادا کرده‌ایم و نسبت به آلودگی ایجاد شده توسط کارخانه‌ها که ما بزرگ‌ترین مشتری‌هایشان هستیم، بی‌تفاوت باشیم.
هرم رفع نیاز
ممکن است این باید و نباید‌ها برای مصرف‌گرا نبودن کلافه‌کننده یا دست و پاگیر به نظر بیاید یا اینکه فکر کنیم زندگی بعد از آن کسل‌کننده خواهد بود و حتی اصلاً ندانیم چطور نیازهایمان را رفع کنیم. بعضی از فعالان محیط زیست هرم جالبی را برای این کار تعریف کرده‌اند. در قاعده این هرم نوشته شده «از آنچه داری استفاده کن» در مرحله بالاتر این هرم «امانت بگیر» پیشنهاد شده و بعد از آن به ترتیب عبارت‌های «تاخت بزن»، «دست دوم بخر» و «بساز» دیده میشود. در نهایت در رأس این هرم «بخر» قرار دارد؛ بنابراین این هرم به سادگی به ما می‌گوید که چطور پیش از خرید، ۵ مرحله دیگر برای رفع نیاز و حتی تنوع بخشی وجود دارد. اگرچه که انجام برخی از این مراحل مانند «تاخت بزن» یا بویژه «دست دوم بخر» ممکن است درعادات برخی از جوامع، مانند جامعه خود ما کمتر وجود داشته باشد یا حتی قبیح شمرده شود، اما تغییر در عادات همیشه هم بد نیست.
* دراین پاراگراف از اطلاعات ترجمه مقاله «با آشغال جمع کردن از ساحل، محیط زیست نجات پیدا نمی‌کند» منتشر شده در ترجمان استفاده شده‌ا‌ست.
منبع: روزنامه ایران
انتهای پیام/
