به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سیروس گرجستانی زاده خطه شمال ایران است، اما اصالتی آذری دارد. با نگاهی به کارنامه هنری گرجستانی می‌توان گفت که وی در نقش‌های متفاوتی ظاهر شده است. او در سریال‌های طنزی همچون متهم گریخت، سه دونگ سه دونگ، خوش نشین‌ها و ... نقش پدری گرفتار را بازی کرد، در سریال «آنام» نقش یک خان آذری مقتدر و در عین حال مهربان را برعهده داشت و در سریال «شهریار» نیز ایفاگر نقش استاد شهریار شد. تاکنون هنرنمایی‌های گرجستانی را در سریال‌های متعددی دیده ایم که از آن جمله می‌توان به دنگ و فنگ روزگار، هفت سین، دختری به نام آهو، گاو صندوق، شب می‌گذرد، صاحبدلان، باجناق ها، رانت خوار کوچک، در کنار هم، روز‌های مه آلود، ولایت عشق، هتل، زیر بازارچه، همسران، مدرس، مخمصه و تلاش اشاره کرد. گرجستانی در سریال شهریار به کارگردانی کمال تبریزی ایفاگر نقش میانسالی تا زمان مرگ شهریار بود و در این نقش خوش درخشید. این سریال مربوط به زندگی محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر بلندآوازه ایرانی است. در این سریال بازیگران متعددی جلوی دوربین رفته اند که از آن جمله می‌توان به مهدی میامی، بهروز بقایی، پیام دهکردی، اردشیر رستمی، رحیم نوروزی، صبا کمالی، مهسا کرامتی و دیگران اشاره کرد. سریال «شهریار» هم اکنون از آی فیلم عربی در حال پخش است. به همین بهانه با سیروس گرجستانی مصاحبه‌ای را ترتیب داده ایم که در ادامه می‌خوانید.

آقای گرجستانی؛ آی فیلم را می‌بینید؟ نظری درباره این شبکه دارید؟

اینکه آی فیلم برای مخاطبان داخلی و خارجی فیلم و سریال پخش می‌کند، خیلی خوب است. همانطور که همه کشور‌ها فیلم و سریال هایشان را در خارج از مرزهایشان به نمایش در می‌آورند و مخاطب جذب می‌کنند، ما هم خوب است که همین روال را ادامه دهیم. فقط باید دقت کنیم که کار‌های خوب و آثار کارگردان‌های کاربلد انتخاب شوند تا برای بینندگان جذابیت داشته باشند. خیلی خوب است که خارجی‌ها بفهمند، ما سینما داریم و به صورت حرفه‌ای کار می‌کنیم. درست است که افرادی مانند اصغر فرهادی در عرصه بین الملل فعالیت داشته اند و اسکار هم گرفته اند، اما این کم است. ما ظرفیت بیشتر از این‌ها را داریم و می‌توانیم بیشتر و بیشتر در عرصه بین الملل دیده شویم. باید تلاش کنیم کار‌هایی بسازیم که در آن‌ها حقیقت و واقعیت وجود داشته باشد تا بتوانیم با بیننده ارتباط بگیریم. همچنین باید از کارگردان‌های خوب استفاده کنیم تا به نتایج مطلوب برسیم. کشوری مانند ترکیه سریال هایش را به کشور‌های مجاور صادر می‌کند، ولی ما نتوانسته ایم چنین کاری بکنیم، در صورتی که ظرفیتش را داریم. این کشور‌ها از طریق فروش فیلم و سریال هایشان درآمد دارند، اما سوال اینجاست که چرا در ایران اینگونه نیست؟

نظرتان درباره پخش سریال «شهریار» از آی فیلم عربی چیست؟

قطعاً کار درستی است، چون کمک می‌کند که مخاطبان بیشتری با سریال ارتباط بگیرند و افراد بیشتری در سراسر جهان استاد شهریار را بشناسند.

لطفا درباره روند انتخاب تان برای نقش شهریار توضیح بدهید.

مرا برای این نقش انتخاب کردند و اولین گزینه بودم. من هم چون این نقش برایم جذابیت داشت، آن را انتخاب کردم.

برای نزدیک شدن به نقش شهریار چه کار کردید؟

شعر‌های استاد را حفظ کردم. روی شخصیت او مطالعه داشتم و در کل سعی کردم به انحای مختلف او را بشناسم.

جذابیت‌های این نقش برایتان چه بود که قبول کردید ایفاگرش باشید؟

من گزینه اول و آخر برای ایفای نقش شهریار بودم. برای اینکه به استاد شهریار به لحاظ ظاهری نزدیک شوم، گریم سختی روی من انجام می‌شد. شهریار یکی از بزرگترین شعرای ایران است و به همین دلیل شخصیتش برای من جذاب بود. هر چه بیشتر درباره او مطالعه می‌کردم، بیشتر به او جذب می‌شدم. کارگردان هم کاست‌هایی به من راجع به استاد داد که آن‌ها را گوش کردم. جالب اینکه وقتی درباره استاد شهریار مطالعه کردم متوجه شدم که او شباهت عجیبی به لحاظ فیزیکی، راه رفتن، نوع نگاه و گویش با پدر من دارد. اینگونه بود که بیشتر از قبل مجذوبش شدم. با ایفای نقش شهریار، گویی نقش پدر خودم را بازی کردم. من از تهران برای بازی در نقش شهریار به تبریز رفته بودم و برخی از بازیگران هم آذری بودند. وقتی با الهام از پدرم یکسری کار‌ها را انجام می‌دادم، برای آن‌ها عجیب بود و می‌گفتند که شهریار هم دقیقاً همین کار‌ها را انجام می‌داد.

چه جالب، پس الگوی شما برای ایفای نقش شهریار پدرتان بودند؟

بله دقیقاً. به همین دلیل توانستم خیلی خوب نقش را دربیاورم و نامزد دریافت جایزه هم شدم. این برای من موفقیت بزرگی بود که نقش شهریار را به خوبی ایفا کردم و از این بابت خوشحال هستم.

با این اوصاف، نباید شهریار نقش سختی برای شما بوده باشد؛ چون یک ما به ازای بیرونی برایش داشته اید.

بله؛ همین طور است که می‌گویید. نقش شهریار برای من بسیار آسان بود. البته ایفای نقش افراد خاص سختی‌هایی دارد. باید درباره زندگی آنان به صورت کامل مطالعه کنیم و شناخت کافی به دست بیاوریم. مثلاً جنس راه رفتن افراد، مدل نگاه کردن و گویش آن‌ها را باید رعایت کنیم. ولی چون من ویژگی‌های شهریار را در پدرم می‌دیدم، ایفای این نقش برایم آسان بود.

در زمان پخش سریال، انتقاداتی به آن مطرح بود. مثلاً دختر زنده یاد شهریار گفت که این سریال اصلاً زندگی پدرش را به تصویر نکشیده است، به نظرتان این انتقاد‌ها تا چه اندازه درست بود؟

فکر می‌کنم نزدیکان زنده یاد شهریار حق دارند که اعتراض داشته باشند. به هر حال یک متنی نوشته شده است و مورد قبول آن‌ها نیست. خب یک سری مسائل در فیلمنامه تغییر می‌کند و دقیقاً همان چیزی نیست که در زندگی افراد رخ داده است.

به نظر شما، یک سریال چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد تا مردم دوستش داشته باشند؟

بشر دنبال حقیقت است. پس باید کار‌هایی بسازیم که حقیقت را نشان دهد. این نوع سریال‌ها مورد قبول مردم خواهند بود. سریال‌هایی که از دل برآیند لاجرم بر دل نشینند. مخاطبان تیزهوش هستند و می‌فهمند که آیا کار‌ها حقیقت و واقعیت را به نمایش می‌گذارند یا اینکه تحریف شده اند. مردم از کار‌های دروغین خوششان نمی‌آید.

انتهای پیام/