به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، امیر عابدینی در گفتوگو با خبرنگار ما، ضمن ارزیابی تصمیم جدید کنفدراسیون فوتبال آسیا برای سلب محرومیت از بازیهای خانگی تیمهای ایرانی در لیگ قهرمانان، تاکید کرد اگر مدیرعامل یکی از چهار نماینده ایران بود، از آسیا انصراف نمیداد.
عابدینی همچنین با دفاع از انتخاب علی دایی به عنوان سرمربی احتمالی تیم ملی فوتبال اعلام کرد که فدراسیون فوتبال نیاز به جوانگرایی دارد و باید افرادی مثل شهابالدین عزیزی خادم و سعید آذری برای انتخابات ریاست فدراسیون جلو بیایند.
مشروح گفتگوی عابدینی در ادامه میآید:
چه بخواهیم و چه نخواهیم بهانههایی دست رقبایمان در آسیا دادهایم. ما با آمریکا در حال جنگ هستیم. آنها جنایتی را مرتکب شدند و سردار سلیمانی را به شهادت رساندند. ما هم به پایگاههایشان موشک زدیم و «پدرشان را درآوردیم». گرچه این اتفاقات در کشور عراق رخ داد، اما خودمان گفتیم که در حالت جنگی هستیم. آن شب که موشک شلیک کردیم، گفتیم فضای ایران ناامن و جنگی بوده است. این اتفاق هنوز به صلح نرسیده است پس التهاب در منطقه وجود دارد. این التهابات در عراق، عربستان، یمن و لبنان هست، ولی آنها میگویند ایران این شرایط را دارد. فعلاً قرعه به نام ایران است. حرفی که AFC میزند، میتواند دو معنا داشته باشد؛ یکی بهانه و یکی واقعیت. تصمیم آنها میتواند تلفیقی از هردو باشد.
AFC از قبل هم دنبال بهانه بود کمااینکه در ماجرای عربستان هم میزبانی را از ایران گرفت و در زمین بی طرف بازی کردیم. حالا هم میتوانند ادعا کنند ایران ناامن است و داوران و ناظران هم میگویند به ایران نمیآیند. فکر میکنم پیشنهاد آخر کنفدراسیون آسیا پیشنهاد خوبی بود. تیمهای ایرانی ابتدا بازیهای خارج از خانه را برگزار کنند و بعد شرایط میزبانی در ایران را بررسی خواهند کرد.
عدهای میگویند به خاطر امنیت ملی این تصمیم AFC را نپذیریم. باید بگویم اینجا بحث، بحث امنیت ملی نیست. هرکسی در ایران زندگی میکند جان و دلش را برای این کشور میدهد. اینجا یک بحث صرفاً ورزشی است. ورزش برای شعف، هیجان و ارتباط عاطفی است نه دشمنی و تلخکامی. برد و باخت ورزش شیرین است و اگر برگزار نشود، امید و شعف از بین میرود. گاهی اوقات شرایط طبیعی مثل باران یا برف و مه شدید بازیها را لغو میکند. شرایط اضطراری هم همینطور است و باید آنرا به حوادث طبیعی اضافه کرد.
این دعوا نیست؛ واقعیت است. اگر AFC میگوید بازیهایتان را ابتدا در زمین حریف انجام بدهید تا برای بازی برگشت شرایط ایران را بررسی کنیم، نگوییم نه. آنها میخواهند آبروی فوتبالمان را درست کنند، ولی با انصراف از مسابقات خودمان چشم فوتبالمان را کور میکنیم، چون تبعات سنگینی از جمله محرومیت و جریمه مالی در پی دارد. هر تیمی در ایران هوادار خودش را دارد. اگر تیمهای ایرانی از میزبانی محروم شوند، تماشاگرانش از تماشای بازی در ورزشگاه محروم میشوند، ولی اگر تیمهایمان خودشان از بازیها انصراف بدهند، هوادارانشان را حتی از تماشای بازی از تلویزیون محروم میکنیم.
* دولت نباید خط و نشان بکشد
مگر نه این است که کشورهای اروپایی مسابقات خود را گاهی در کشورهای آسیایی برگزار میکنند. مثلاً سوپرجام ایتالیا یا اسپانیا در کشورهای منطقه برگزار شد. آیا آن تیمها گفتند، چون هوادارانمان نیستند، به آسیا نمیرویم؟ در این شرایط رقابت برای همه یکسان است. اعتقاد دارم مسائل ورزشی را باید ورزشی نگاه کنیم نه اینکه دولت خط و نشان بکشد و بحث را سیاسی کند. فیفا تاکید کرده است که دولت در فوتبال دخالت نکند. معنای عدم دخالت برای همین روزهاست، ولی متاسفانه تمام دولتمردان این روزها صحبت میکنند.
حتی وزیر ورزش هم نمیتواند وارد مقوله تخصصی ورزشی شود. فدراسیون شکل گرفته و کار تخصصی میکند. اگر مثلاً بحث حضور بانوان در ورزشگاه باشد، این میشود بحث سیاسی و اجتماعی یا فرهنگی که دولت میتواند درباره آن خط و مشی بدهد، ولی درباره موضوع میزبانی دولت نباید ورود کند. اگر من مدیرعامل یکی از این باشگاهها بودم میرفتم و در زمین بی طرف بازی میکردم تا بازی برگشت شرایط ایران را بررسی کنند. باید تعامل داشته باشیم. دشمن ما تعریف شده است و با همه جنگ نداریم. نباید با این اقدام، دشمن تراشی کنیم. روش، فرهنگ و منش ایرانی باج دادن نیست، ولی اگر حرف منطقی را قبول کنیم میشود اسمش را گذاشت باج دهی؟
درباره احتمال انتخاب علی دایی برای سرمربیگری در تیم ملی باید بگویم سه تعریف از او وجود دارد. دایی جوهره فوتبال است. یادمان نرود گاهی اوقات برای گلزنی تا قطع نخاع هم پیش میرفت مثل بازی با کویت که با از خودگذشتگی آن گل را وارد دروازه حریف کرد. دایی با طحال پاره برای تیم ملی بازی کرد و باوجود خونریزی داخلی تا آخر مسابقه از زمین خارج نشد. دایی آنقدر تعصب دارد که برایش فرقی نمیکرد کجا بازی یا مربیگری میکند. او هر جا بوده با اصالت حرفهای کار کرده است حتی مقابل تیم محبوبش پرسپولیس. این آدم ارزشمند است و اگر فدراسیون فوتبال روی انتخاب او به قطعیت رسیده است، وزارت ورزش حق دخالت ندارد.
علی دایی آدم ارزشمندی است. ما این آدم را داریم، ولی به بهانههای مختلف از او استفاده نمیکنیم. اگر فدراسیون به این انتخاب مبارک رسیده، بگذارند کار خودش را بکند. من شخصاً از این انتخاب با آغوش باز استقبال میکنم. دایی در باشگاههای بزرگی بازی کرده و به تیمهای بزرگی گل زده است. تجربه بازی در هرتابرلین و بایرن مونیخ که رقیبش مهاجم تیم ملی آلمان بود، کم چیزی نیست. دایی در هر تیمی هم مربی شده، در حد بضاعت آن تیم موفق بوده است.
دایی هم تحصیلات دانشگاهی دارد، هم به دو زبان بینالمللی آشنا است. در بحث ارتباطات هم که یکی از محبوبتری آدمهای ورزش است. دیگر دنبال چه بهانهای هستیم که از او استفاده نمیکنیم؟ همینطور از مربیانی مثل یحیی گل محمدی و امیر قلعه نویی. اگر وزارت ورزش پول دارد، برود مربی خارجی بیاورد.
در واکنش به بیانیه سعید آذری باید بگویم از او ممنون هستم. فکر میکنم جوانگرایی در فدراسیون فوتبال ضرورت دارد. باید امثال سعید آذریها و عزیزی خادمها به فوتبال بیایند. آنها میتوانند از همان بزرگانی که آذری نام برده، در کنار خودشان به عنوان شورای فکری فوتبال استفاده کنند. آقای بهاروند (سرپرست فدراسیون) هم باید انتخابات را بدون نگرانی برگزار کنند. مجمع فدراسیون، مجمع خوبی است و انشاءالله فرد توانمندی را به عنوان رئیس انتخاب میکنند.