به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، کیکه ستین هفته گذشته بعد از انتخاب به عنوان سرمربی جدید بارسلونا در مصاحبهای گفت: " حتی در خواب و رویای خود هم نمیدیدم که روزی به عنوان سرمربی بارسلونا انتخاب شوم. هرگز فکر نمیکردم که این باشگاه من را انتخاب کند. "
سرمربی سابق بتیس یکی از مقلدان سبک یوهان کرایوف فقید، اسطوره باشگاه بارسلونا، به حساب میآید. با این وجود ستین دوران مربی گری متوسطی داشته، اما با وجود رد پیشنهاد سرمربی گری بارسا توسط ژاوی، این سرمربی ۶۱ ساله بود که به عنوان مربی جدید بلوگرانا انتخاب شد.
ژاوی سرمربی حال حاضر السد چند ماهی است که هدایت این تیم قطری را برعهده گرفته است. حالا، اما آخرین چیز مهم در باشگاه بارسلونا سرمربی است. تقریبا در همه جای دنیا، نقش مربی در حال کاهش است و این اتفاق در نوکمپ بیش از هر جای دیگری رخ میدهد.
آخرین باری که بارسلونا یک سرمربی فعال سطح اول را به عنوان سرمربی خود انتخاب کرد، به سال ۲۰۰۲ بر میگردد که لوئیس فن خال هدایت بلوگرانا را بر عهده گرفت. بعد از ناکامی این هلندی باشگاه بارسلونا تصمیم گرفت که در سیاستهای خود تغییر ایجاد کند. آنها بعد از فن خال نه به دنبال نامهای بزرگ بلکه در جست و جوی سبک بازی خوب بوده اند و در همین راستا نیز مربیهای خود را انتخاب کرده اند. فوتبالی مبتنی بر سبک هجومی و فشار زیاد بر روی حریف.
در سال ۲۰۰۳ رئیس وقت باشگاه بارسلونا یعنی خوان لاپورتا از کرایوف سوال کرد که کدام مربی میتواند سبک او را به بارسا برگرداند و این هلندی فرانک رایکارد را پیشنهاد داد. رایکارد به بارسلونا آمد و در سال ۲۰۰۶ این تیم را به مقام قهرمانی چمپیونزلیگ رساند.
بعد از جدایی رایکارد در سال ۲۰۰۸ باشگاه بارسلونا به دنبال استخدام یک سرمربی بزرگ بود و از ژوزه مورینیو به عنوان یکی از گزینههای این تیم یاد میشد و مذاکراتی نیز در این باره انجام شد. انتخاب مورینیو قریب الوقوع به نظر میرسید، اما باشگاه بارسلونا این کار را انجام نداد چرا که این باور وجود داشت که سبک بازی تیمهای مورینیو مطابقتی با پیشینه کرایوف در این باشگاه ندارد. در عوض بارسا پپ گواردیولا ۳۷ ساله را به عنوان سرمربی جدید خود انتخاب کرد. پپ با پیشینهای کم بار به عنوان سرمربی بارسا انتخاب شد، اما در سال ۲۰۱۲ به عنوان یکی از بهترین مربیان دنیا این تیم را ترک کرد. بعد از گواردیولا، تیتو ویلانووا، تاتا مارتینو، لوئیز انریکه، ارنستو والورده و حالا کیکه ستین هدایت بارسلونا را بر عهده گرفته اند.
به طور خلاصه میتوان گفت که بارسلونا طی سالهای اخیر مربیان کم نام و نشان را روی نیمکت خود نشانده است. حالا، اما سبک بازی بارسا نه بر اساس روش یوهان کرایوف بلکه تا حد زیادی توسط بازیکنان و به خصوص لیونل مسی پیش میرود.
شخصیت نه چندان پر سر و صدای مسی و همچنین سکوت همیشگی او کمی فریبنده است. درون رختکن، اما رهبری به تمام معنا است که دیدگاههای جزئی درباره نحوه فوتبال بازی کردن دارد. بارسلونا حالا موفق شده که این فوق ستاره آرژانتینی را به مدت ۱۵ سال در تیمش حفظ کند. اگر چه بارسا این موضوع را تکذیب میکند، اما مسی قدرتی فراتر از یک بازیکن دارد و در امور نقل و انتقالات و حتی انتخاب سرمربی تیم نیز صاحب نظر است.
بعضی اوقات مسی برای تیم تصمیم گیری میکند. به عنوان مثال او در تابستان گذشته به طور مستقیم از رئیس باشگاه یعنی جوزپ بارتومئو درخواست کرد که نیمار را به خدمت بگیرد. بارسا نیز تمام تلاش خود را برای جذب نیمار انجام داد، اما به دلیل قیمت ۲۰۰ میلیون یورویی او این انتقال انجام نشد. بعد از این موضوع باشگاه به طور رسمی از مسی عذرخواهی کرد و گفته میشود که بارسلونا به مسی گفته است: " ببخشید. ما تلاش خود را انجام دادیم، اما نتوانستیم نیمار را جذب کنیم. "
حالا شیوه بازی بارسا بر اساس مشورت سرمربی با بازیکنانی نظیر لیونل مسی، سرخیو بوسکتس و جرارد پیکه تعیین میشود. هر مربی بارسا حالا باید خودش را با مسی سازگار کند. استراتژی پرس کردن حالا کنار گذاشته شده و بارسا حالا با جذب بازیکنانی نظیر آرتور ویدال تنها یک چیز استراتژی را در دستور کار خود قرار داده: "فقط توپ را به مسی بدهید. "
والورده نیز اخیرا چنین اتفاقی را درک کرده بود و متوجه شده بود که بیش از یک سرمربی ساده هیچ نقش دیگری در بارسلونا ندارد.
حالا به نظر میرسد که فوتبال تنها به بازیکنان تعلق دارد و این بازیکنان هستند که تصمیم گیرنده اصلی به حساب میآیند. در حال حاضر مربیان بارسا نمیتوانند سبک بازی خود را به بازیکنان دیکته کنند بلکه برعکس بازیکنان تعیین کننده همه چیز هستند. به عنوان مثال بوسکتس حالا خودش میداند که چگونه حریف را به سمت خود بکشاند و بعد از آن فضاسازی کند و مربی هیچ وقت سر بازیکنانش برای انجام کاری فریاد نمیزند.
در مجموعه مستندهای اخیر "Matchday" که توسط Rakuten اسپانسر باشگاه ساخته شده است، صحنههای مختلفی در داخل رختکن فیلمبرداری شده است که به صورت واضح نقش آشکار مربی بارسلونا را نشان میدهد. مخصوصا پیش از آغاز هر بازی این امر مشخصتر است. والورده صحبتهای تاکتیکی مختصری انجام میدهد، پس از آن بازیکنان بزرگ غالباً چند کلمه صحبت میکنند. مسی نیز معمولاً با سخنانی کوتاه تأکید میکند که باید خونسرد باشیم. به عنوان مثال، قبل از بازی مقابل اتلتیکو مادرید به هم تیمیهای خود میگوید: " مثل همیشه بدون عجله و بدون این که تمرکز خود را از دست بدهیم"
ایجاد انگیزه در فوتبالیستها مهمتر از هر چیز دیگری است. بازیکنان کم انگیزه احتمالا نمیتوانند به ترکیب اصلی بارسلونا ورود کنند و احتمالاً در آنجا دوام نخواهد آورد.
در صحنه دیگری از این مستند ساعاتی بعد از این که بارسا ۵-۱ رئال مادرید را شکست داده پیکه در حال صحبت با مدیرعامل راکوتن، هیروشی میکیتانی، است و وی بعد از آن در گفتگویی به والورده میگوید: "گوش کن آقای والورده، ما به مهمانی میرویم. " سپس او با تمسخر از جواب والورده تقلید میکند: "چرا؟ چرا؟ چرا؟ چرا؟ من هیچ دلیلی نمیبینم که شما به میهمانی بروید. "
این موضوع نشان میدهد که سرمربی یک نقش معمولی در باشگاه دارد نه بیشتر از آن.
در هفتههای اخیر در داخل باشگاه، نارضایتی زیادی از والورده به خاطر بازیهای ناامیدکننده و نتایج نه چندان خوب و همچنین بی توجهی او به بازیکنان با استعداد آکادمی جوانان وجود داشت. حالا این وظیفه به کیکه ستین سپرده شده است. بلافاصله پس از انتصاب، وی چندین جوان را به تمرینات تیم اول دعوت کرد.
حتی اگر بارسلونا با کیکه ستین به مقام قهرمانی لیگ قهرمانان نیز دست پیدا کند، به نظر میرسد که حضورش در این تیم دائمی نخواهد بود چرا که آنها بازیکنان بزرگ زیادی در اختیار دارند و به همین خاطر باید یک مربی بزرگ نیز هدایت شان را بر عهده بگیرد.
منبع: ورزش سه
انتهای پیام/