به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «قصیده گاو سفید» آخرین اثر بهتاش صناعی‌ها بعد از دو فیلم «احتمال باران اسیدی» و « دیپلماسی شکست ناپذیر آقای نادری» است که در سی‌و‌هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور یافته است. غلامرضا موسوی، تهیه‌کنندگی این اثر را برعهده دارد. مریم مقدم، علیرضا ثانی‌فر، آوین پورئوفی و پوریا رحیمی سام ایفاگر نقش‌های اصلی فیلم «قصیده گاو سفید» هستند. به‌دلیل نمایش این فیلم در اولین روز از جشنواره فیلم فجر گفت‌و‌گویی با بهتاش صناعی‌ها، کارگردان این‌اثر داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

لطفاً مقداری از نحوه شکل‌گیری فیلمنامه بفرمایید. چه موضوعاتی منجر به شکل‌گیری داستان شد و چرا شما تصمیم گرفتید که این موضوعات را در قالب فیلم سینمایی به تصویر بکشید؟

موضوع این فیلم دغدغه‌ای است که ما نزدیک به 10 سال آن را با خود داشته‌ایم. اولین نسخه این فیلمنامه سال‌89 نوشته شده است و ما خیلی علاقه‌مند بودیم که به سراغ این موضوع برویم. این داستان به موضوعی می پردازد که کسی تا به حال در سینمای ایران به سراغ آن نرفته است چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن. موضوع این داستان به نوعی حساس به حساب می‌آمد و امکان نزدیک شدن خیلی به آن وجود نداشت. برای ما هم رفتن به سراغ این داستان بسیار زمان‌بر بود تا اینکه به این مرحله برسد. به هرحال داستان این فیلم یک دغدغه اجتماعی به شمار می‌آید که از لایه‌های فیلم قبلی من هم کم‌و‌بیش در آن استفاده شده. تم قصه، تنهایی آدم‌ها در دنیای امروز است اما با این تفاوت که درام آن نسبت به کارهای گذشته من قوی‌تر و پیچیده‌تر است. یکسری الگوهای کهن مثل عشق،مرگ، انتقام و...در این فیلمنامه به چشم می‌خورد. همه این‌ها به همراه کانسپت قصه و بکر بودن آن مجموعه دلایلی برای شکل‌گیری این فیلمنامه و نهایتاً این فیلم شد.

لطفاً کمی از داستان فیلم بگویید. داستان اصلی به چه موضوعی می‌پردازد؟
قصه فیلم درباره زنی است که همسرش قصاص شده و او متوجه می‌شود این قصاص به اشتباه اتفاق افتاده است.

با توجه به آثار پیشین شما که در جشنواره‌های گوناگون بسیار مورد استقبال قرار گرفت، حضور«قصیده گاو سفید» را در جشنواره فجر امسال چطور ارزیابی می‌کنید؟
من نمی‌توانم ارزیابی داشته باشم و ارزیابی اصلی را مخاطبان و مردم از این فیلم خواهند کرد. ولی باید این مسأله را بگویم که من همیشه دوست داشتم اولین نمایش فیلمم در ایران و برای مردم خودم باشد و درحال حاضر هم از حضور «قصیده گاو سفید » در جشنواره فجر ودیدن کار در کنار مردم بسیار خوشحال هستم. از این بابت خشنودم و ای کاش اتفاقات این چند ماه اخیر هم پیش نمی‌آمد تا کام همه مردم تلخ نمی‌شد. با این حال فکر می‌کنم سینما همانطور که همیشه بوده می‌تواند حال همه را خوب کند و افراد را ازاین فضاهای ناامیدکننده دور کند.

آقای صناعی‌ها بازیگران کار بر چه اساس انتخاب شدند؟
معیار همیشگی من برای انتخاب بازیگران نزدیک بودن و اشتراکات‌شان به نقش بوده است. چه در جنس بازی و چه فیزیک کاراکتری که نوشته شده. بازیگری که توسط من انتخاب می‌شود جدای از قابلیت‌های بازیگری که حتماً باید ثابت شده باشد، می‌بایست آن بازیگری در آن فرد وجود داشته باشد. این شخصیت‌ها را گاها می‌توان در سوپر استارهای سینما، یا بازیگران ناشناخته یا حتی نابازیگران پیدا کرد. من در آثارم بسیار تلاش کردم که همه این‌ها را امتحان کنم ولی همیشه چیزی که برایم اهمیت داشته و دارد نزدیکی بازیگر با کاراکتر فیلم است. نکته دیگری که همیشه برای من مهم بوده ،این است که تا جایی که می‌توانم به سراغ افرادی بروم که بکر باشد، خیلی دیده نشده باشند و در نقش‌های تکراری بازی نکرده باشند. این بکر بودن بازیگر به فیلم کمک می‌کند زیرا مخاطب بی هیچ پیش زمینه ذهنی به دیدن فیلم می‌رود و بهتر می‌تواند با کاراکتری که نقش‌های کلیشه‌ای کمتری بازی کرده است ارتباط برقرار کند.

شما حضور فیلم خود را در جشنواره فیلم فجر چطور ارزیابی می‌کنید؟ به نظر خودتان فیلم مورد توجه منتقدان و اهالی رسانه قرار می‌گیرد؟
من خیلی به دریافت جایزه فکر نمی‌کنم چون خیلی دغدغه جایزه گرفتن را ندارم. آن چیزی که در این جشنواره برای من جایزه است نمایش فیلم و مواجه شدن مردم با اثری است که من سال‌ها برای آن زحمت کشیده‌ام. این برای من بزرگ‌ترین جایزه است از آنجا به بعد به قواعدی بازمی‌گردد که متعلق به جشنواره است. در جشنواره فیلم فجر مصلحت‌های گوناگونی وجود دارد که باعث می‌شود که فیلم‌هایی همچون آثار من امیدی به دریافت جایزه نداشته باشیم. البته نظر منتقدان همیشه برای من مهم بوده است زیرا آن‌ها مخاطبان حرفه‌ای و تحلیلگران فیلم‌ها هستند. خوشبختانه در دو اثر پیشین من بازخوردهای بسیار خوبی از سمت منتقدان و اهالی رسانه دریافت کرده‌ام. امیدوار هستم این فیلم هم بتواند نظر منتقدان را در کنار نظر مردم و مخاطبان سینما به خود جلب کند.

پس مورد استقبال قرار گرفتن فیلم از سمت منتقدین برای شما با اهمیت‌تر است یا مردم؟
صد در صد مردم.

با توجه به شرایط اجتماعی پیش آمده ما امسال با پدیده عجیب انصراف از سوی هنرمندان مواجه شدیم. نظر شما دراین باره چیست؟ آیا این انصراف‌ها ارتباطی با هنر و فضای هنری حاکم بر جشنواره فجر دارد؟
من قرار نیست برای کسی رأی صادر کنم. و برای تمامی افرادی که از بخش‌های گوناگون انصراف داده‌اند احترام قائل هستم، اما چیزی که باعث می‌شود خودم دراین جشنواره بمانم و آن را ترک نکنم اهمیت حضور و نمایش فیلم برای مردم است. ما به‌عنوان فیلمسازان مستقل که هیچ‌وقت پولی از دولت برای ساخت فیلم‌هایمان دریافت نکرده‌ایم نمی‌توانیم تلاش افرادی که برای ساخت فیلم‌ها صرف شده را نادیده بگیریم. ما در کشورمان جشنواره یا ویترین دیگری برای نمایش فیلم‌مان نداریم. جدای از این مسائل، یک فیلم سینمایی تهیه کننده و سرمایه گذارانی دارد که آن‌ها مایل هستند فیلم‌شان در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد و امیدی به اکران موفق داشته باشند. بنابراین تنها کارگردان نیست که برای فیلم تصمیم می‌گیرد و مسوولان دیگری هم به‌عنوان مالکین اثر در تصمیم‌گیری‌ها دخیل هستند. نکته آخر هم اینکه در ایران بحران‌های گوناگونی وجود داشته است و جشنواره فیلم فجر با تمامی این بحران‌ها برگزار شده و کارگردانان صاحب نام ما که به‌عنوان اسطوره از آن‌ها یاد می‌شود در شرایط بسیار سخت‌تری در این جشنواره شرکت کرده‌اند. این مسأله نشان‌دهنده این است که یک فیلمساز شاید گارد سیاسی نداشته باشد و اصولاً در میان هنرمندان این موضوع باب است که عقاید خود را در آثار خود نشان دهد. وظیفه هر هنرمند این است که نظرش را در عرصه کاری خود بیان کند و این باعث می‌شود که بتواند در مسیر حرفه‌ای خود ادامه حیات دهد. بنابراین با همه این‌ها، هیچ دلیل موجهی برای عدم شرکت در جشنواره پیدا نکردم زیرا خالی کردن این جایگاه باعث روی کار آمدن افرادی می‌شود که ممکن است حضورشان پیامدهای جالبی نداشته باشد و جشنواره با یک رویکرد تک قطب مواجه شود. پس نباید این کرسی که یک فرصت برای ما و فیلم‌هایمان است را از دست بدهیم و آن را واگذار کنیم.

منبع: صبح نو

انتهای پیام/