به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، هادی ساعی پیشکسوت تکواندو کشورمان در خصوص تجربیاتش در ادوار المپیک گفت: نخستین دوره‌ای که در المپیک حضور داشتم، المپک ۲۰۰۰ سیدنی بود که رشته تکواندو برای نخستین بار به بازی‌های المپیک اضافه شده بود. تمام خانواده تکواندو از اضافه شدن این رشته به بازی‌های المپیک خوشحال بودند. از همان روز هم کشور‌های مختلف سرمایه گذاری خوبی در تکواندو انجام دادند. یک روز فقط نام ایران و کره جنوبی در تکواندو مطرح بود، اما اکنون اگر به مدال آوران مسابقات جهانی و دارندگان سهمیه المپیک دقت کنیم، می‌بینیم که تکواندو تا چه اندازه فراگیر شده و کشور‌ها چه سرمایه گذاری‌هایی انجام دادند.

رقابت در تکواندو بیشتر شده است

در حال حاضر شاید بازیکنان ۷ کشور بتوانند در ۸ وزن مسابقات جهانی، طلا بگیرند، اما در گذشته این طور نبود و کره جنوبی به تنهایی ۷ طلا می‌گرفت و یک طلای دیگر را هم ایران یا یک کشور دیگر به دست می‌آورد، اما دیگر شرایط اینگونه نیست و کشور‌ها سرمایه گذاری بسیار خوبی در تکواندو انجام دادند. پس از سیدنی، در المپیک‌های آتن و پکن نگاه‌ها به تکواندو بیشتر شد و رقابت سنگین تری در این رشته ایجاد شد.

بیشتر بخوانید: هادی پور: حقوق ماهانه کمیته ملی المپیک می‌تواند پول تو جیبی چند روز ما باشد

تکواندو تغییر می کند تا مسابقات جوانمردانه تر برگزار شود

با مرور زمان در تکواندو هم تغییراتی ایجاد شد و از آن جا که این رشته المپیکی است، تغییراتی در قوانین آن ایجاد می‌شود تا مسابقات جوانمردانه‌تر برگزار شود. به همین دلیل در مسابقات از سیستم امتیازدهی الکترونیکی استفاده می‌شود و در هوگو‌ها و کلاه‌های بازیکنان سنسور‌های الکترونیکی استفاده می‌شود تا بازیکنانی که واقعا بهتر هستند، برنده شوند.

وقتی بازی می کردم استرس نداشتم، اما مدیرفنی بودن کار سخت تری است

مدیر فنی تیم ملی تکواندو در پاسخ به این پرسش که داشتن چنین مسئولیتی کار دشوار تری است یا بازی کردن در المپیک گفت: در دوره بازیگری یک مسئولیت بر عهده بازیکن است که باید آن را به بهترین شکل انجام دهد، اما وقتی به عنوان مسئول یا مدیر در حال کار کردن هستید، مسئولیت چندین برابر سخت‌تر می‌شود و استرس بالاتر می‌رود. وقتی خودم بازی می‌کردم اصلا استرس نداشتم و خیلی راحت به زمین می‌رفتم و با توجه به توانایی‌هایی که داشتم، تمام تلاشم را می‌کردم و تا آخرین لحظه پا پس نمی‌کشیدم. وقتی بیرون از زمین هستید استرس خیلی بیشتر است و باید از بیرون سعی کنید تجربیات و اطلاعاتی که دارید را به بازیکنی که در زمین فشار زیادی تحمل می‌کند انتقال دهید و این کار واقعا سخت‌تر است.

بیشتر بخوانید: برای رشته‌هایی مانند فوتبال میلیادی خرج می‌کنیم/ بازیکنان تیم ملی تکواندو حاضرند برای ایران از جانشان بگذرند

بازیکنان ایرانی تابوشکنی کردند و بقیه کشورها یاد گرفتند می شود کره ای ها را شکست داد

ساعی در واکنش به این که گفته می‌شود نسل طلایی تکواندو ایران تمام شده گفت: بازیکنانی که با آن‌ها همدوره بودم، در همه چیز پیش قدم بودند و تا آن زمان هیچ بازیکنی نبود که کره ای‌ها را ببرد، اما این بازیکنان ایران بودند که این تابو را شکستند و شروع به بردن بازیکنان کره‌ای کردند. پس از ما دیگر کشور‌ها هم دیدند که می‌شود کره ای‌ها را شکست داد و آن‌ها هم توانستند بازیکنان این کشور را شکست دهند. بازیکنان هم دوره‌ای من طاقت بیشتری داشتند و با وجود امکانات کمتر، سختکوش‌تر بودند. به شخصه حدود ۱۷ سال در اردوی تیم ملی زندگی کردم و با وجود سختی ها، بازیکنان تیم ملی با یکدیگر همدل و رفیق بودند و همدلی میان بازیکنان و کادرفنی و تمام عوامل تیم و فدراسیون وجود داشت.

 انجام دادن کارهای سخت را دوست دارم

پیشکسوت تکواندو کشورمان در واکنش به این که گفته می‌شود امید چندانی به تکواندو ایران در المپیک توکیو وجود ندارد تصریح کرد: حدود ۶، ۷ سال در تکواندو حضور نداشتم و حالا این ریسک را پذیرفتم که این مسئولیت را بر عهده بگیرم. من به خاطر تکواندو و بازیکنانی که سهمیه گرفتند، آمدم. خیلی‌ها به من گفتند ریسک کردی و این را قبول دارم، زیرا کار سختی در پیش است، اما من از انجام دادن کار‌های سخت لذت می‌برم، زیرا همه می‌توانند کار‌های معمولی را انجام دهند. به خاطر خانواده تکواندو آمدم و سعی می‌کنم دوباره خانواده تکواندو را به هم نزدیک کنم و کاری کنم که همه پیشکسوتان برای کمک به تیم ملی پیش بیایند تا ۲ بازیکنی که در المپیک داریم را به بهترین شکل ممکن آماده کنیم و بهترین نتیجه برای خانواده تکواندو رقم بخورد.

المپیک میدان تجربه است و تمرکز ورزشکار باید بالا باشد

پرافتخارترین المپین ایران افزود: این که می‌گویند امیدی برای موفقیت در المپیک وجود ندارد را قبول ندارم، زیرا بازیکنان ما توانمندی بالایی دارند. میرهاشم حسینی و آرمین هادی پور در سطح جهان شناخته شده هستند، اما کار سختی داریم، زیرا کسانی که در المپیک حضور دارند، بهترین‌های دنیا هستند و خیلی مهم است که بازیکنان در لحظه‌های آخر تمرکزشان را از دست ندهند. المپیک میدان تجربه است و تمرکز ورزشکار باید در بازی و به ویژه در آخرین لحظات بسیار بالا باشد. تمام کسانی که در المپیک هستند از بهترین‌های جهان هستند و نمی‌توان گفت که کدام ورزشکار با اختلاف از بقیه بهتر است. بازیکنی که در لحظات آخر با تمرکز بیشتر بازی کند و اشتباهاتش کمتر باشد می‌تواند برنده از زمین بیرون بیاید.

لباس جدید تکواندو اصلا قشنگ نیست

ساعی درباره لباس‌های جدید تکواندوکاران گفت: به اعتقاد من لباس‌های جدید قشنگ نیست و برای یک ورزشکار که در میدان است شکل خوبی ندارد. تکواندو ورزش کره ای‌ها است و سال‌های زیادی است که آن‌ها در این رشته حرف اول را در دنیا می‌زنند و سعی می‌کنند ضمن حفظ این رشته در المپیک، از طریق تکواندو درآمدزایی هم بکنند. تاکنون این کار را به خوبی انجام دادند و از طریق ورزش، فرهنگ خودشان را به کشور‌های دیگر صادر کردند. اگر به باشگاه‌ها و اردو‌های تیم‌های خارجی بروید، می‌بینید که تمام بازیکنان به این زبان صحبت می‌کنند و تمام اصطلاحات به زبان کره‌ای است. کره ای‌ها هیچ وقت اجازه ندادند این اصطلاحات به زبان دیگر تغییر پیدا کند و به خوبی از آن محافظت کردند. ورزش اول ما هم کشتی است و ما هم می‌توانستیم چنین کاری انجام بدهیم، اما متاسفانه موفق نبودیم.

سخت است یک بازیکن خودش را برای ۱۰ سال در سطح اول حفظ کند

کشور‌های دیگر با سرعت زیادی در حال پیشرفت هستند و سرمایه گذاری کلانی انجام دادند. ما هم در جا نزدیم و در این مدت پیشرفت داشتیم. بازیکنانی مانند بیباک، خداداد، افلاکی و کرمی برای مدت ۸ تا ۱۰ سال در اردو‌های تیم ملی بودند و این خیلی سخت است که یک بازیکن برای ۱۰ سال خودش را در چنین سطحی نگه دارد، اما در حال حاضر سن قهرمانان ما کوتاه‌تر شده و می‌بینیم که یک بازیکن در سن ۲۶، ۲۷ سالگی خداحافظی می‌کند. در حالی که من در ۳۲ سالگی مدال المپیک گرفتم.

ورزشکار حرفه ای باید در تمام زمینه ها حرفه ای باشد

او در پاسخ به این پرسش که برای حفظ انگیزه بازیکنان و نگه داشتن آن‌ها در سطح اول تکواندو چه کاری باید انجام داد گفت: انگیزه و توانایی‌های فیزیکی بازیکن برای چنین کاری بسیار مهم است و ورزشکاران با حرفه‌ای گری می‌توانند خودشان را در سطح حرفه‌ای نگه دارند و در این سطح بمانند. یک ورزشکار حرفه‌ای باید در تمام زمینه ها، حتی در زندگی شخصی اش هم حرفه‌ای باشد تا در زندگی ورزشی اش موفق باشد. گاهی اوقات می‌شنویم که یک بازیکن ساعت ۱۱ شب را ندیده و دلیل آن هم این بوده ساعت ۱۰ شب خوابیده است. نمی‌خواهم اسم ورزشکاری را بیاورم، شاید قرار باشد در المپیک بازی کند، اما می‌بینیم که او ساعت ۱۲ شب در اینستاگرام استوری می‌گذارد و یعنی تا آن ساعت شب بیدار است. این نشان می‌دهد که فکر و عمل ورزشکار حرفه‌ای نیست. برخی ورزشکاران خود مدیریتی لازم را دارند و می‌توانند برنامه ریزی‌های لازم را داشته باشند و به برخی دیگر هم باید یاد داد چگونه حرفه‌ای باشند و از آن‌ها مراقبت کرد.

بیشتر بخوانید: ساعی: پناهندگی یک ذلت بزرگ برای هر شخص محسوب می‌شود

برای علیزاده متاسفم 

ساعی در واکنش به مهاجرت کیمیا علیزاده گفت: برای او متاسفم. من یک صحبتی در این باره انجام دادم و خیلی‌ها از حرف‌های من برداشت اشتباه کردند. صحبت من این بود که کیمیا علیزاده در ایران کیمیا علیزاده است. امیدوارم او هر جا هست موفق باشد، اما گفتم او اشتباه کرد، زیرا در ایران هر چیزی که می‌خواست را داشت.

دوری ملی پوشان از لیگ، به تکواندو ایران ضربه می زند

در سال‌های اخیر لیگ به تکواندوی ایران کمک زیادی کرده است. یکی از دلایلی که تکواندو ایران در سال‌های گذشته شکوفا بود و بازیکنان آماده بودند، حضور ملی پوشان در بازی‌های لیگ بود. بازیکنان جوان‌تر که نفرات دوم و سوم تیم ملی بودند، در لیگ فرصت داشتند با نفرات اصلی مبارزه کنند و این برای بازیکنان جوان‌تر یک امتیاز بود که بتوانند در لیگ برابر مجید افلاکی و هادی ساعی بازی کنند. در حال حاضر شرایط تکواندو به گونه‌ای شده که بازیکنان تیم ملی را از لیگ جدا کرده، زیرا بازیکنان در سال‌های اخیر در مسابقات بسیار فشرده‌ای شرکت کردند و دوری ملی پوشان سطح لیگ را پایین می‌آورد و به تکواندو ایران ضربه می‌زند، زیرا وقتی ملی پوشان نباشند، بازیکنان جوان‌تر دیگر انگیزه چندانی برای رقابت ندارند.

انتهای پیام/