به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در آستانه دربی دور رفت لیگ برتر، دغدغه کادرفنی دو تیم و البته هواداران پرسپولیس و استقلال این بود که کالدرون و استراماچونی هنوز چند هفته از لیگ نگذشته، باید به استقبال مهمترین بازی فوتبال باشگاهی ایران بروند؛ موضوعی که واقعا هم در کیفیت و جزئیات کار دو تیم موثر بود، چون دو مربی‌ای که پیش‌تر در فوتبال ایران کار نکرده بودند، باید چند هفته پس از آغاز فعالیت شان، در دربی بزرگ آسیا حاضر می‌شدند. این بار هم فرهاد مجیدی و گل محمدی به تازگی کارشان را در استقلال و پرسپولیس شروع کرده اند، اما شناخت این دو مربی از فوتبال ایران و به طور خاص از تیم‌های خودشان مناسب است. امار کلی عملکرد استقلال و پرسپولیس  تا پایان هفته هجدهم که البته تا حد زیادی میراث کار استراماچونی و کالدرون به حساب می‌آید، نشان می‌دهد که این دو تیم ظرفیت مناسبی برای ادامه درخشش در فصل جاری را دارند

آبی شانس می‌سازد، قرمز شانس نمی‌دهد

بنا بر اعلام«یازده» پرسپولیس در فاز دفاع از استقلال موفق‌تر بوده و استقلال در فاز حمله از پرسپولیس موثرتر کار کرده است. کافی است در اینفوگرافی، به متوسط تعداد شانس حریفان نگاه کنیم؛ حریفان پرسپولیس به طور متوسط در هر بازی ۲.۵ شانس گلزنی داشته اند و استقلال در هر بازی ۳.۸ بار شانس گل به حریف خود داده است. اما در فاز حمله: استقلال به طور متوسط در هر بازی ۵.۶ شانس گل خلق کرده و سهم پرسپولیس در این زمینه ۴.۳ بوده است؛ تعداد گل خورده و زده دو تیم هم در نسبت مستقیم با این اعداد است. پرسپولیس در مقایسه با استقلال، در هر بازی تعداد شوت‌های کمتری به دروازه اش شده، اما به طور متوسط در هر بازی هم سه شوت کمتر از استقلال، به دروازه حریفان زده است. پرسپولیس در لیگ رتبه اول در زمینه تعداد شانس گل حریفان را دارد و سایر تیم‌ها بیش از پرسپولیس، شانس گل به حریف داده اند. در زمینه شوت حریف نیز پرسپولیس رتبه دوم را در لیگ دارد. استقلال در تعداد شوت به دروازه حریف اول و در خلق شانس گل، اول است. مجموعه این آمار و نکات نشان می‌دهد که استقلال در فاز حمله زهردارتر است، اما پرسپولیس هم از تمام حریفان دیگر استقلال، در فاز دفاع قدرتمندتر است. هر چند این آمار به این مفهوم نیست که لزوما استقلال در دربی تیم حمله ور و پرسپولیس تیم کاملا دفاعی باشد، اما طبیعت بازی استقلال در فصل جاری، بیشتر رو به جلو بوده و پرسپولیس تیمی بوده که در کنترل بازی، به خصوص از اواسط دور رفت خوب عمل کرده است.

اشتراک استایل در مالکیت توپ

پرسپولیس و استقلال در متوسط مالکیت توپ، تفاوت چندانی ندارند. ۵۵ و ۵۴ درصد برای دو تیمی که به صورت طبیعی در هر فصل برای قهرمانی در لیگ مبارزه می‌کنند و انتظار می‌رود متوسط مالکیت شان در اغلب بازی‌ها بالاتر از ۵۰ درصد باشد. پرسپولیس البته در اخرین بازی کالدرون و نخستین بازی با گل محمدی نشان داد که در فصل جاری حتی در ورزشگاه آزادی، اگر لازم باشد عقب می‌نشیند و برای گرفتن سه امتیاز حاضر است دقایق زیادی را اصطلاحا در بلاک و بدون توپ سپری کند. پرسپولیس مقابل نساجی با مالکیت توپ کمتر از ۴۰ درصد برنده شد. البته اخراج ربیع خواه در اوایل نیمه دوم، روی عدد مالکیت توپ پرسپولیس موثر بود. برد دو بر صفر مقابل تراکتور با گل محمدی هم در شرایطی رقم خورد که چنانکه در تصویر آمار بازی در سایت «یازده» می‌بینید، پرسپولیس با ۳۷ درصد مالکیت بازی را به پایان رسانده بود. این نشان می‌دهد که پرسپولیس چه با کالدرون و چه با گل محمدی دچار وسواس در مالکیت توپ نیست.

استقلال هم با فرهاد مجیدی در سه بازی اخیر، فقط در بازی با الکویت مالکیت ۵۵ درصدی داشته و در مقابل الریان و حتی نفت مسجدسلیمان، کمتر از حریف صاحب توپ بوده است. تصاویری از صفحه آمار سایت «یازده» از بازی‌های استقلال در این چند بازی هم نشان دهنده اشتراک استایل تیم مجیدی با تیم گل محمدی در نگاه به موضوع مالکیت توپ است. بیش از آنکه نزدیکی عدد ۵۴ و ۵۵ گویا باشد؛ نگرش کادرفنی استقلال و پرسپولیس به موضوع مالکیت توپ، جالب است. مجموعه این نکات نشان می‌دهد که دربی پیش رو این پتانسیل را دارد که تبدیل به یک بازی تاکتیکی جالب شود.

منبع: ورزش سه

انتهای پیام/