حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، نمایش «کمیته مشترک» در دی و بهمن و در موزه عبرت ایران اجرا داشت، این نمایش موضوعی را روایت میکند که در تئاتر کمتر به آن پرداخته شده است، موضوعی که از زندانیهای سیاسی و دوران مخوف قبل از انقلاب میگوید. همانگونه که میدانیم تلویزیون بارها از زندانهای سیاسی پیش از انقلاب مستنداتی را روایت و سریالهایی را ساخته است، اما این موضوع در دیگر حوزهها مغفول مانده است.
میلاد جباری مولانا یکی از جوانان دغدغه مند در این حوزه است. او پیش از نمایش «کمیته مشترک» , نمایش «زمان در حبس قصر» را در باغ موزه قصر به اجرا برد که مورد توجه بسیاری از اقشار جامعه قرار گرفت. درست است که فیلم و سریال راحتتر و در زمان بیشتری موضوعات را برای مخاطب شرح میدهند، اما باید گفت تماشای تئاتر با موضوعاتی که در تاریخ کشور خودمان رقم خورده، حس و حال دیگری دارد.
میلاد جباری مولانا نویسنده، طراح و کارگردان نمایش «کمیته مشترک» در گفت و گو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: نمایش «کمیته مشترک» تکامل یافته نمایش «زمان در حبس قصر» است که سال گذشته در موزه قصر اجرا داشت و مورد استقبال تماشاگران قرار گرفت، امسال تصمیم گرفتیم که در موزه عبرت یا همان کمیته مشترک ضد انقلاب،نمایش «کمیته مشترک» را روی صحنه ببریم و تلاش کردیم که تمام آیتمها و موارد تئاتر میراث را در آن رعایت کنیم و ساختار آن ساختاری مستند باشد تا مخاطب خود را در دل تاریخ حس کند.
وی افزود: امسال تلاش کردم روش کاربردی را در نمایش «کمیته مشترک» در اختیار بگیرم. باید بگویم نمایش «کمیته مشترک» پیش از اینکه یک نمایش باشد، کلاس درس تاریخ معاصر است. از طرفی نمایش «کمیته مشترک» گردشگر پذیر است و تا به امروز تعداد زیادی از گردشگران خارجی را دیدم که برای تماشای نمایش آمدند و همه آنها ارتباط حسی با نمایش گرفتند، زیرا زبان هنر زبان احساس و زبان مشترک ملل دنیا است.
جباری مولانا با اشاره به اینکه نمایش «کمیته مشترک» با چهل بازیگر اجرا میشود، گفت: بازیگران نمایش «کمیته مشترک» دانشجویان خودم و دانشجویان تئاتر هستند. داستان نمایش «کمیته مشترک» از اسفند ۱۳۵۳ شروع میشود و به بررسی ترور تیمساز زندی پور رئیس اسبق کمیته مشترک میپردازد که التهابهای بعد از این ترور را مورد بررسی قرار میدهد.
جباری مولانا درخصوص استقبال از نمایش «کمیته مشترک» گفت: خیلی جالب است که دوست و دشمن به تاثیرگذار بودن این اثر اذعان داشتند. خیلی از سایتهای خارجی و معاند نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و درباره آن نوشتند و نتوانستند به ساختار دراماتیک کار ایرادی وارد کنند. برای من جالب بود که زندانیهای سیاسی پیش از انقلاب هم برای تماشای نمایش آمدند و با اثر ارتباط گرفتند. نسل جوان هم به تماشای نمایش «کمیته مشترک» آمدند و از تاثیرگذاری آن برای ما گفتند و نوشتند.
او ادامه داد: برای من، مخاطب و نسل امروز ارزشمند است، زیرا زمانی که نسل امروز اظهار بی اطلاعی از وجود چنین فضایی میکند و نمیداند که چنین فضایی در شهرش وجود دارد،نشان دهنده خلا بزرگی در سیستم فرهنگی کشور است، زیرا ما نتوانستیم ابنیهها و داستانهای این مکانهای تاریخی را به نسل جوان منتقل کنیم. فکر میکنم نمایش «کمیته مشترک» و نمایشهایی مانند آن، میتوانند بخشی از تاریخ انقلاب اسلامی را که مغفول مانده به خوبی معرفی کنند.
جباری مولانا درخصوص کمبود آثار نمایشی در این حوزه گفت: هر کسی دغدغه یک موضوعی را دارد. فکر میکنم موضوع انقلاب اسلامی و جریانهای سیاسی پیش از انقلاب کمی مغفول مانده اند، زیرا ما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی درگیر جنگ هشت ساله شدیم و حالا میبینیم که آثار حوزه دفاع مقدس بیشتر از آثار حوزه انقلاب اسلامی است. از نظر من کمتر پرداختن به جریانهای قبل از انقلاب ریشه در کم کاری مسئولان دارد کما اینکه این کم کاری هنوز هم ادامه دارد. برای نمونه در نمایش «کمیته مشترک» یک ارگان یا مسئولی برای حمایت نیامد، نمایش «کمیته مشترک» حاصل دغدغه من و تیم جوان من است و ما بدون دریافت ریالی از ارگان خاصی روی صحنه رفتیم. این دغدغه امروز من است و هیچ سازمانی برای حمایت آن حاضر نشد.
وی افزود: باید درباره رفتار و کارکرد سازمانهایی که مدعی فرهنگ انقلاب هستند، تفکر کرد. اینکه سازمانی بی تفاوت به موضوع و اثر جدیدی باشد؛ اثری که از لحاظ کیفیت خوب بوده و مخاطب نسل جوان با آن ارتباط برقرار میکند و حتی دشمن کنونی ما درباره کیفیت این اثر مطلب مینویسند،بنابراین هنرمند تئاتری برای موضوعی که دغدغه مدیران فرهنگی نیست، انرژی نمیگذارد. من از سال ۱۳۹۴ درحوزه انقلاب اسلامی پژوهش داشتم و دو اثر فاخر تولید کردم، اما مدیران فرهنگی به این موضوعات بی تفاوت هستند.
کارگردان نمایش «کمیته مشترک» درخصوص کارهای آتی خود گفت: یک فیلم سینمایی دارم که پیش تولید آن آغاز شده است و برای نیمه دوم سال ۱۳۹۹ تصمیم دارم در دارالفنون یا حمام فین کاشان به روش تئاتر کاربردی اجرا داشته باشم.
انتهای پیام/