به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سنندج ، یکی از جاذبه‌های مهم، ارزشمند و نشاط انگیز منطقه کردستان، موسیقی، آواز و رقص کردی است، موسیقی و رقص کردی در میان موسیقی‌های محلی سرزمین ایران، یکی از اصیل‌ترین و قدیمی‌ترین موسیقی‌ها و کاملا آریایی است که با گذشت قرون متمادی هنوز اصالت خود را حفظ نموده است.

رقص کردی به جز در کردستان در بسیاری دیگر از شهر‌های ایران از مهم‌ترین رقص‌های ایرانی به حساب می‌آید. در تمام ریتم‌های رقص کردی حالتی از یگانگی وجود دارد، دست‌های رقصندگان در هم گره می‌خورد، گام‌ها همواره در یک مسیر حرکت می‌کند و چنان متوازن است که به رژه می‌ماند.

مراسم هه لپه رکی

شاید نام این مراسم به گوشتان ناآشنا باشد؛ اما حتما آن را از نزدیک دیده‌اید. رقص کردی یا «هه لپه رکی»، یکی از زیباترین آیین‌های سنتی کردستان است.

هرچند تماشای رقص کردی زیباست، اما زمانی آن را تمام و کمال درک می‌کنید که در میانه جمعیت باشید، دستان‌تان در دست آن‌ها گره بخورد و شانه‌هایتان به آن‌ها چسبیده باشد. هم زمان که حواستان به حرکت شانه و پاهایتان است به نفر اول نگاه می‌کنید که چطور دستمال سفید را در هوا حرکت می‌دهد و خودتان را یکی از آن‌ها می‌دانید.

رقص هه لپه رکی به صورت دسته‌جمعی انجام می‌شود و نفر اول یا رهبر نظم گروه را بر عهده دارد. دستمالی که در دست رهبر و نفر آخر هست نیز نشانه صلح و آشتی با اقوام دیگر است و «سه رچوپی» نام دارد. این دستمال جای سپر و شمشیری که در گذشته استفاده می شد را گرفته است. هورای هنگام مراسم نیز برای ترساندن دشمن است، کوبیدن پا بر زمین یعنی این خاک وطن من است و «ره ش به له ک» یا رقص زن و مرد با هم نیز نشانه برادری و خواهری در بین مردم است.

هه لپرکی های کردی را می‌توان به چند قسمت اصلی ذیل تقسیم کرد:گه ریان، پشت پا، هه لگرتن، فه تاح پاشا، لب لان، چه پی، زنگی، شه لایی، سی جار، خان امیری‌است.

انتهای پیام/ع