به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، سارا موزرمی دانش‌آموخته دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری و عضو دهه ۶۰ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: برای بالا بردن سرانه فضای سبز شهری باید طرح «نذر کاشت نهال» را انجام دهیم.

او افزود: با همگانی شدن این طرح می‌توان ضمن بالا بردن سرانه فضای سبز شهری در راستای کم کردن آلودگی هوا نیز قدم برداریم.

موزرمی با اشاره به وجود آلودگی‌های مختلف در دنیای مدرن امروزی بیان داشت: اعتراض ما به آلودگی هوا زمانی معنا پیدا می‌کند که سهمی در بالا بردن سرانه فضای سبز شهری داشته باشیم و یکی از بهترین کار‌ها این است که افراد جامعه هم‌راستا با برنامه‌های دولت‌مردان در مناسبت‌های مختلف همچون، روز درختکاری، تولد، عروسی، مناسبت‌های ملی و مذهبی و ... اقدام به کاشت نهال کنند و این کار به شکل یک فرهنگ در جامعه انجام شود.

عضو دهه ۶۰ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با بیان این‌که از کودکی به گیاهان علاقه خاصی داشتم و اوقات فراغت کودکی‌ام در باغچه کوچک خانه و با بوته‌های گل رز و کاکتوس سپری می‌شد ادامه داد: زمانی که وارد دانشگاه شدم، با نزدیک شدن به روز درختکاری کاشت درخت را به ریاست دانشگاه پیشنهاد دادم و با کسب اجازه از وی، نهالی تهیه کردم و پسر کوچکم را برای کاشت آن درخت در دانشگاه کاندید کردم. سال بعد دستانم برای کاشت مجدد درخت تپش خاصی داشت و. ما دوباره درخت کاشتیم...

او تصریح کرد: از آن زمان کاشت درخت سالانه برای من، همسر و پسرم به‌صورت نذری است که باید ادا شود و هرسال به مناسبت سال روز تولد پسرم در اسفندماه که اتفاقاً به هفته درخت‌کاری هم نزدیک است به تعداد سال‌های سپری شده عمر او، به امید سرسبزی وی در این دوره در فضای شهری نهال نذر کرده و بکاریم.

موزرمی بیان کرد: سال ۱۳۹۷ با همکاری مدیرکل کانون خوزستان هم‌زمان با جشن هیجده سالگی پسرم این کار را در فضای سبز اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان خوزستان با کاشت ۱۸ نهال برهان گلی انجام دادیم. امسال نیز در جشن ۱۹ سالگی او به تعداد سال‌های سپری شده عمر پسرم، نهال درخت شیشه‌شور که محل رویش بومی آن مناطق گرمسیر و شهر من اهواز است اهدا کرده و کاشتیم. امروز درخت‌های یک‌ساله در حیاط کانون با لبخند قشنگشان ما را به وجد آوردند و قشنگ‌تر از آن هم‌جواری و کاشت نوزده نهال شیشه‌شور هدیه امسال ما بود.

او گفت: فراموش نکنیم؛ ما زمین را از نیاکانمان به ارث نبرده‌ایم، آن را از فرزندانمان قرض گرفته‌ایم و می‌بایست در حفظ و نگهداری این امانت کوشا باشیم.