افت فشارخون  می تواند به دلایل مختلفی مانند کم آبی بدن، کمبود مواد غذایی، زمان طولانی در گرما بودن و یا خستگی بیش از حد رخ دهد، همچنین می تواند تحت تاثیر عواملی مانند ژنتیک، روند پیری، دارو، رژیم غذایی، عوامل روانی و محرک های حاد مانند عفونت و آلرژی قرار گیرد.

افت فشارخون وضعیتی، اغلب در افرادی که در حال مصرف دارو برای کنترل فشار خون بالا هستند، رخ می دهد. سالمندان به ویژه کسانی که فشار خون بالا یا اختلال عملکرد سیستم عصبی خودکار دارند، بیشتر تحت تاثیر افت فشارخون وضعیتی هستند.

 افت فشار خون پس از صرف غذا نیز، از علت های شایع سرگیجه است که می تواند به دلیل تجمع خون در رگ های معده و روده باشد.

داروهایی مانند نیترات، داروهای درمان بیماری پارکینسون، داروهای ضد روان پریشی، دارو های ضد اضطراب، آرام‌بخش ها، خواب‌آورها و داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای، دو دسته عمده داروهایی هستند که منجر به افت فشار خون می شوند.

کم شدن آب بدن و از دست دادن الکترولیت ها که ممکن است به دلیل اسهال، استفراغ، از دست دادن بیش از حد خون در دوران قاعدگی و یا در شرایط دیگر برای فرد ایجاد شده باشد  از دیگر دلایل افت فشار خون است.

بیماری ها و آزمایش های مرتبط با افت فشارخون

 اختلالات سیستم اعصاب مرکزی، مشکلات عصبی مانند نوروپاتی محیطی و یا نوروپاتی خودکار، بیماری های ناشی از تغذیه نامناسب، اختلالات قلبی و عروقی و اعتیاد به نوشیدن الکل؛ از علت های شایع پاتولوژیک و افت فشارخون وضعیتی است.

 آزمایش هایی مانند الکتروکاردیوگرام یا (ECG) برای چک ضربان قلب، اکوکاردیوگرام، آزمایش خون برای چک کردن کم خونی یا سطح قند خون و همچنین تست ورزش یا تست الکتروفیزیولوژی، از جمله آزمایش هایی است که برای تشخیص افت فشارخون وضعیتی انجام می شود.

انتهای پیام/