تب نشانه بیماری است، حالتی است که در آن دمای بدن، از مقدار طبیعی بیشتر می‌شود. تب به ما می‌گوید که بدنمان درحال مبارزه با عامل بیماری‌زاست و بدن در گرمای حاصل از تب، توانایی رشد میکروب‌ها را می‌گیرد. تب نشان می‌دهد که بدن درحال تلاش است تا با یک عفونت بجنگد و اغلب همراه با درد بدن و سردرد است و خواب را بر هم می‌زند و احساس گرمای شدید می‌دهد. تب را باید جدی گرفت.

اگر مشکوک به تب هستید، باید دمای بدنتان را بگیرید. اگر درجه حرارت دهانی بیشتر از ٣٧,٥ درجه سانتی‌گراد بود، حتما باید از داروی ضدتب استفاده و در صورت ادامه دمای بالای بدن، به پزشک مراجعه کنید.

اگر هم بیش از سه روز تب داشتید، باید به بیمارستان مراجعه کنید. دمای بدن از طریق دماسنج طبی سنجیده می‌شود که می‌تواند از راه دهان (زیر زبان) یا زیربغل و پرده گوش انجام می‌شود. دمای به دست آمده از طریق دهان و زیر بغل نسبت به دمای به دست آمده از طریق مقعد پایین‌ترند.

 

فراموش نکنید که دمای بدن در طول روز به‌طور طبیعی تغییر می‌کند. کمترین دما در حدود ساعت ۴ صبح و بیشترین آن حدود ساعت ٦ عصر ایجاد می‌شود؛ بنابراین دمای بیش از ٣٧.٥ درجه که از طریق دهان و در عصر گرفته می‌شود، الزاما به معنی تب نیست.

زمانی که می‌خواهید دمای بدنتان را بسنجید، دقت کنید که خوردن، نوشیدن و سیگار کشیدن حداقل ٢٠ دقیقه پیش از اندازه‌گیری، منجر به تغییر دمای دهان می‌شود و به‌طور کلی، دمای بدن پس از مصرف غذا افزایش پیدا می‌کند. دمای بدن زنان در دوره عادت ماهانه هم تغییر می‌کند و به مدت ١٤ روز پس از تخمک‌گذاری یک درجه افزایش پیدا می‌کند. با همه اینها، اما چند دلیل برای بالا رفتن دمای بدن وجود دارد:

بیماری ویروسی: بیماری‌های ویروسی شایع‌ترین علت تب در افراد بزرگسال است، مثل آنفلوآنزا. علایم بیماری‌های ویروسی غیر از تب شامل آبریزش بینی، گلودرد، سرفه، گرفتگی صدا و درد عضلانی است، همچنین ویروس‌ها باعث اسهال، استفراغ و دل‌درد می‌شوند. بیماری‌های ویروسی با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها درمان نمی‌شوند.

بیماری باکتریایی: عفونت‌های باکتریایی ایجادکننده تب می‌توانند روی هر کدام از اندام‌های بدن تاثیر بگذارند. این بیماری‌ها با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند. مثلا عفونت مغز و نخاع باعث تب، سردرد، خشکی گردن و گیجی می‌شود. این عفونت می‌تواند باعث مننژیت یا عفونت پرده مغزی شود، لذا باید فورا به پزشک مراجعه کرد.

عفونت قارچی: عفونت قارچی در هر اندامی می‌تواند دیده شود. برای درمان این نوع عفونت از دارو‌های ضدقارچ استفاده می‌شود. تزریق برخی واکسن‌ها مثل واکسن سه‌گانه یا ثلات (دیفتری، کزاز و سیاه سرفه) و واکسن پنوموکوک (ذات‌الریه) باعث بروز تب در بدن می‌شود.

داروها: برخی دارو‌ها مثل آنتی‌بیوتیک‌ها، دارو‌های فشار خون بالا یا دارو‌های ضدتشنج می‌توانند باعث افزایش دمای بدن شوند. تزریق برخی واکسن‌ها مثل واکسن سه‌گانه یا ثلات (دیفتری، کزاز، سیاه سرفه) و واکسن پنوموکوک (ذات الریه) هم باعث بروز تب در بدن می‌شوند.

عوامل محیطی: گاهی وقت‌ها وقتی بدن بیش از حد گرم می‌شود، دمای بدن خیلی بالا می‌رود. افزایش دمای بدن در این‌گونه مواقع را هایپرترمیا می‌گویند. این شرایط در اثر ورزش شدید یا در اثر بودن در آب‌وهوای گرم و مرطوب ایجاد می‌شود. شیوه درمان هایپرترمیا با سایر علل ایجادکننده تب متفاوت است. این یک حالت اورژانسی است و فرد دچار هایپرترمیا باید سریعا خنک شود.

بیماری‌های التهابی: برخی بیماری‌های التهابی مثل آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) هم باعث بروز تب می‌شوند.

اگر تب شما کمتر از ٤٠ درجه باشد، نیاز به درمان خاصی نیست، مگر این‌که پزشک ملاحظات دیگری داشته باشد.

تا جایی که می‌توانید مایعات بنوشید، چراکه تب منجر به تبخیر آب بدن می‌شود. از آنجایی که مصرف آب زیاد، نمک بدن را کم می‌کند، خوب است از نوشیدنی‌های دیگر هم استفاده کنید.

بسیاری از بیماران به علت علایم تب از دارو استفاده می‌کنند. تب موجب افزایش تپش قلب می‌شود و ممکن است به افراد مسن یا افرادی که دچار بیماری‌های قلبی و عروقی هستند، فشار وارد کند.

برای پایین آوردن تب یا قطع آن می‌توان از تب‌بُرهایی مثل پاراستامول، ایبوپروفن و گاه آسپیرین استفاده می‌شود.  مکانیسم اثر دارو‌های ضدتب، جلوگیری یا مختل‌کردن تولید یا فعالیت آنزیم‌های مربوط به سنتز (تولید) پروستاگلاندین است.

علاوه بر مصرف دارو، استفاده از لباس یا حوله مرطوب و خنک، پاشویه و حمام با آب ولرم موجب کاهش دمای بدن می‌شود. این روش برای نوزادان از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چراکه بهتر است از مصرف دارو جلوگیری شود.