به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سمنان،  در کوچه و خیابان های شهر که راه می روی، چند نفر را اتفاقی انتخاب کن و بپرس بهترین خاطرات دوران کودکی‌ات کجا و چطور رقم خورده است؟ بی شک تعداد زیادی، با لبخند شیرین غرق می‌شوند در خاطرات خانه مادربزرگ، خاله، عمه و خلاصه بستگان. این یعنی رفت و آمد و شب نشینی و مهمانی، جزو جدانشدنی فرهنگ ما بوده و هست. به ویژه در نوروز که این رفت و آمد‌ها علاوه بر اینکه از دل بر می‌آیند، بار سنگین نام "آداب و رسوم" هم بر آن نشسته؛ و مخلوط شده با بوی لباس نو و پوست پرتغال، صدای خنده و "عید شما مبارک "و طعم آجیل و حس عیدی گرفتن از بزرگ‌ترها. این‌ها همه احساسات برانگیز است. دل آدم را می‌برد و گویی تمام خوشی‌های دنیا در این کلمات فشرده شده است.

اما این برانگیختگی احساسات، گاهی باید کنترل شود. به این معنی که ما احساساتمان را گاهی باید در دل نگه داریم و اجازه ندهیم در تصمیمات و کار‌های ما دخالت داشته باشند. یعنی گاهی نباید احساسی عمل کنیم. "گاهی"، یعنی روز‌هایی که شرایط عادی نیست. روز‌هایی مثل الآن که درحال جنگ با شیوع ویروس کرونا هستیم. در این روزها باید بر حس دلتنگی برای عزیزانمان، حس تعلق خاطر به دید و بازدیدهای خانوادگی و یا حتی حس نگرانی برای احوال نزدیکانمان غلبه کنیم و از و رفت و آمد در منازل هم بپرهیزیم تا این بحران به پایان برسد.

در خانه بمانیم

آذر فخفوری، کارشناس روانشناسی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سمنان، گفت: هیجان‌های انسان بسیار مهم است، زیرا هیجان، با نیاز‌های اساسی ما مرتبط است. در واقع احساسات و هیجان‌، در موقعیت‌های مشکل‌ساز مثل زنگ خطر  به ما اخطار می دهد.

او افزود: همه‌ هیجان‌های ما پذیرفتنی است اما همه‌ رفتار‌های هیجانی ما قابل پذیرش نیست. همه ما بطور کاملا طبیعی به دیدار با خانواده و فامیل، ایجاد روابط متقابل با دیگران و تعلق خاطر نیاز داریم. همواره تلاش میکنیم تا از عزیزانمان، مثلا  پدر، مادر، همسر، فرزند و غیره محافظت کنیم چون دوستشان داریم و بهترین هارا برایشان آرزومندیم. اما این روز‌ها، شیوع ویروس کرونا شرایط خاصی را در کشور ایجاد کرده و با توجه به اینکه موثرترین شیوه مقابله با این ویروس، ماندن در خانه عنوان شده است، پس بهتر است احساسات خود، اعم از دلتنگی، نگرانی و غیره را کنترل کنیم و در خانه بمانیم.

فخفوری تصریح کرد: احساس، قابل پذیرش است؛ اما رفتار احساسی لزوما قابل پذیرش نیست. باید بپذیریم در شرایط کنونی، دوست داشتن در ندیدن است. می توانیم احوال پرسی را از طریق تلفن و اینترنت انجام دهیم و حضورا به دیدار کسانی که دوستشان داریم نرویم؛ و نباید از انجام کار‌های پیشگیرانه احساس حماقت یا خجالت زدگی کنیم.

او ابراز داشت: این روزها، ماندن در خانه، فرصت خوبی است که نقش خودمان را به عنوان عضوی از خانواده به خوبی ایفا کنیم تا هم روحیه خودمان  هم  خانواده‌مان را بهتر کنیم. وقتی کار نمی‌کنید و در خانه هستید، تا حد امکان برنامه‌های معمول روزمره قبلی خودرا حفظ کنید،  ورزش کنید، کار‌هایی راکه برای شما آرامش بخش است در برنامه بگذارید، همراه خانواده به سرگرمی‌های خانگی بپردازید و کار‌های مورد علاقه تان را انجام دهید؛ به این ترتیب می‌توانیم بر اضطراب و ترس ناشی از شیوع کرونا در کشور غلبه کنیم. روحیه شاد و سالم در  ارتقا سیستم ایمنی بدن ما نقش مهم و اساسی دارد.

سخن آخر

این که تصمیم‌گیری را بر عهده احساساتمان بگذاریم، درست مثل این است که راندن اتومبیل‌مان را در یک جاده شلوغ، بر عهده فردی که گواهینامه رانندگی ندارد بگذاریم. همین‌قدر مشکل‌ساز، همین‌قدر خطرناک! پس بهتر است در شرایط سخت بر احساساتمان غلبه کنیم و اجازه ظهور آن‌ها در رفتارمان را ندهیم.

گزارش از آتنا نائینی‌نژاد

انتهای پیام / ن