به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، شهادت امام موسی کاظم (ع) یکی از تلخ‌ترین و مظلومانه‌ترین اتفاقات تاریخ اسلام است. چراکه زندگی این امام رئوف، سرشار از ظلم حکومت‌های زمان به ایشان بود. سال‌ها زندگی در زندان‌های مخوف هارون الرشید و تحمل شکنجه‌های سنگین ماموران بی رحم حاکم عباسی، گویای مظلومیت امام هفتم (ع) است. سرانجام ایشان هم به دست ظالمان حکومتی جان خود را فدای اسلام کردند و به مقام شهادت رسیدند. سالروز شهادت امام کاظم (ع) با نخستین شب و روز سال ۹۹ همزمان شده است. اتفاقی که در سال‌های گذشته هم رخ داده بود و مردم ایران هم در این موقعیت‌ها ارادت خود را به اهل بیت (ع) نشان دادند.

به بهانه فرارسیدن سالروز شهادت امام موسی کاظم (ع) با حجت الاسلام و المسلمین محمد سعیدی آریا کارشناس مذهبی و مدرس حوزه علمیه گفت‌وگو کردیم.

بیشتر بخوانید: شرح مختصری از زندگینامه امام موسی کاظم (ع)/ مبارزات سیاسی امام هفتم شیعیان چگونه بود؟

امسال هم با یک امتحان بزرگ شروع شد

وی در ابتدا به خبرنگار ما گفت: حضرت موسی بن جعفر (ع) امام بزرگواری هستند که سبک زندگی و فعالیت‌های ایشان الگویی برای همه ماست. البته تمام اهل بیت (ع) اینگونه هستند، اما خاصه امام کاظم (ع) سختی‌های فراوانی در زندان‌های هارون کشیدند و به این دلیل، درس‌های ویژه‌ای برای زندگی ما دارند. در سالی که شروعش با شهادت امام کاظم (ع) است، فرصتی برای اثبات ارادت به اهل بیت (ع) برای همه شیعیان به وجود آمده است.

اگر حزن و شادی مان با اهل بیت (ع) باشد، چیزی حالمان را عوض نمی‌کند

وی افزود: اینکه آغاز سال با شهادت یکی از ائمه اطهار (س) همزمان شده است، یک آزمایش الهی است. خدا به بندگانش نگاه می‌کند و می‌گوید، چگونه به این امامی که الگوی شماست، احترام می‌گذارید و این امام معصوم، چه جایگاهی در دل هایتان دارد؟ یکی از موضوعاتی که باید به آن توجه شود، همزمانی شادی و غم ما با شادی و غم اهل بیت (ع) است. ائمه (ع) به ما گفتند که یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا و یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا؛ یعنی فرح و شادی شما به دلیل شادی ما باشد و حزنتان به دلیل غمگین بودن ما. اگر حزن و فرح همراه با اهل بیت (ع) باشد، دیگر هیچ عاملی از بیرون قدرت ندارد حال ما را تغییر دهد.

بیشتر بخوانید: بسته شعری به مناسبت شهادت امام موسی کاظم (ع)

چرا ائمه (ع) در اوج سختی، حزنی نداشتند؟

این کارشناس مذهبی درباره احوالات معصومان اظهار کرد: خداوند در قرآن کریم می‌فرمایند از صفات مومنان این است، لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ یعنی هیچ ترس و حزنی در آن‌ها دیده نمی‌شود؛ این در حالی است که حوادث حزن انگیز و مشکلات بسیار بر آن‌ها تحمیل می‌شود. مومنان به دلیل اینکه ملاکشان در خوف و حزن ملاک الهی است، بر مشکلات غلبه می‌کنند. اهل بیت (ع) نخستین کسانی بودند که به این شکل عمل می‌کردند. ائمه اطهار (ع) تمامی حالاتشان وابسته به حالات الهی است. امام کاظم (ع) یکی از افرادی بودند که در اوج سختی زندگی کردند. بنابراین باید از ایشان الگو برداری کنیم. یادمان باشد روز شهادت امام موسی کاظم (ع) را حتماً عزاداری کنیم و تعظیم شعائر داشته باشیم.

چرا باید در روز عید برای اهل بیت (ع) عزاداری کنیم؟

حجت الاسلام و المسلمین سعیدی درباره اهمیت تعظیم شعائر اسلامی در هر موقعیتی بیان کرد: تا به حال شده است، کسی در ماه مبارک رمضان بگوید جمعه‌ها که تعطیل است، روزه نگیریم؟! اتفاقاتِ این چنینی کاری به احکام فقهی ندارد. حزن و فرح ما که نسبت به شعائر دینی است، ربطی به عید و ایام دیگر سال ندارد. این گونه نیست که اگر من خوشحال بودم، بارِ تعظیم شعائر از روی دوشِم برداشته شود. باید خودم را در موقعیت‌های مختلف به اهل بیت (ع) و پروردگار نشان دهم. یک موضوع دیگری هم یادمان باشد؛ شناخت باید همراه با محبت اتفاق بیفتد. یعنی باید ببینیم چه چیز‌هایی در دلمان محبوب و چه چیز‌هایی منفور هستند. نگاه کنیم در دلمان نسبت به امام کاظم (ع) و شهادتشان چه حسی داریم و وقتی شهادت ایشان فرا می‌رسد، چه عکس العملی نشان می‌دهیم. این عکس العمل‌ها یک آزمایش مهم است.

مردم ایران همیشه تعظیم شعائر کردند

این استاد حوزه ادامه داد: باید هر چند وقت یکبار به دلمان مراجعه کنیم و ببینیم، عبارت «یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِیمًا» که برای ابراز محبت به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) ذکر می‌کنیم، واقعی است یا نه؛ آیا واقعا دلمان محزون از شهادت است یا فقط شعار می‌دهیم. باید بررسی کنیم که اعقادات ما به مرحله عمل می‌رسد یا نه. البته همیشه در تاریخ کشور دیدیم که مردم ادای دینشان به اهل بیت (ع) را فراموش نکردند. حتی زمانی که ایام محرم با عید نوروز همزمان می‌شد، مردم ابراز ارادتشان به اهل بیت (ع) را فراموش نمی‌کردند. ارادت و عشق به اهل بیت (ع) در پوست، گوشت و ریشه مردم است. مردم این مملکت دلشان با اهل بیت (ع) گره خورده است. مردم ما همیشه حرمت نگه داشتند و به فضل خدا این دفعه هم حفظ حرمت تکرار می‌شود.

حالا فرصت توسل رسیده است

وی درباره ارتباطی که در این ایام باید با امام کاظم (ع) و فرزندشان امام رضا (ع) بگیریم، بیان کرد: آدم وقتی که فرقغ از یک نفر برایش پیش می‌آید، قدر آن را می‌داند. این عرف است که وقتی یک نعمت را داری، قدرش را نمی‌دانی. در زمانی که حرم اهل بیت (ع) به روی ما بسته شده است، نعمت زیارت را درک می‌کنیم. در این زمان باید فرصت توسل کردن را غنیمت بشماریم. اهل بیت (ع) می‌فرمایند، شما که به ما توسل پیدا می‌کنید، ما به مادرمان فاطمه (س) توسل می‌کنیم. یعنی خود اهل بیت (ع) حضرت زهرا (س) را به عنوان واسطه پیش خدا قرار می‌دهند. ما اهل بیت (ع) را به عنوان آبرو دار پیش خدا می‌دانیم و الان بهترین فرصت است که امام کاظم (ع) و پسرشان امام رضا (ع) را واسطه دعا قرار دهیم.

بیشتر بخوانید: آنچه از زندگی امام موسی بن جعفر (ع) نمی‌دانید

امام رضا (ع) را به پدرشان قسم دهیم

حجت الاسلام و المسلمین سعیدی در پایان اضافه کرد: همیشه اینگونه است که اگر حاجتی داشته باشیم، معمولا به عزیزترین فرد شخص محبوب، او را قسم می‌دهیم. ما وقتی می‌خواهیم به کسی مانند حضرت اباعبدالله (ع) ابراز ارادت کنیم می‌گوییم «بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی» یعنی پدر و مادرم فدای شما. بزرگداشت پدر یک شخص شاید مهم‌تر از بزرگداشت خود آن فرد باشد. احترام به پدر شخص خیلی مهم است. خدا هم توفیق دهد نسبت به همه حضرات خاصه امام رضا (ع) توسل پیدا کنیم، چراکه ما از بچگی ارادت ویژه‌ای به ایشان داشتیم. وقتی می‌خواهیم امام رضا (ع) را قسم بدهیم، از سالروز شهادت پدرشان استفاده کنیم. بگوییم آقا؛ ما برای پدر شما عزاداری می‌کنیم؛ شما را به آبروی پدرتان قسم می‌دهیم، که ما را در این سال جدید یاری کن.

انتهای پیام/