به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، سمیرا شیرمحمدی دکترای تخصصی روانشناسی و مدرس دانشگاه اظهار کرد: بیماری کرونا ویروس یک بیماری عفونیست که توسط ویروس جدیدی که قبلا در انسان شناسایی نشده بود، ایجاد میشود و با علائمی نظیر سرفه، تب، و در موارد شدیدتر تنگی نفس و نومونیا (ذات الریه) بروز میکند.
او افزود: خوشبختانه این بیماری قابل درمان است، و عمدتا در افرادی که برخی ریسک فاکتورها نظیر بیماریهای زمینهای یا سن بالا دارند خطرناکتر است؛ اما زنگ خطر جدی در مورد کرونا ویروس قدرت سرایت بسیار بالای این ویروس است، به گونهای که طغیان کرونا ویروس از اواخر سال میلادی گذشته و از چین شروع شد، اما از آنجا که همهی قارهها را تحت تاثیر قرار داده و به اکثر کشورهای جهان گسترش پیدا کرده است، سازمان بهداشت جهانی در مورد این بیماری رسما اعلام اپیدمی جهانی (پاندمی) کرد.
این مدرس دانشگاه گفت: برای مقابله با اپیدمی کروناویروس رعایت دقیق دستورالعملها و توصیههای بهداشت فردی (نظیر شستشوی مکرر دستها با آب و صابون، خودداری از دست دادن و روبوسی کردن، پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه و عطسه، حفظ حداقل فاصلهی اجتماعی یک متری از افراد، اجتناب از حضور در اجتماعات و مکانهای شلوغ، و برخی پروتکلهای بهداشتی دیگر)، همچنین عملکرد مناسب سیستم ایمنی بدن ضروریست.
شیرمحمدی بیان کرد: ترس از همه گیری کرونا به عنوان یک عامل تنش زا میتواند باعث افزایش سطح استرس شود، که البته وجود استرس در این شرایط، که یک خطر جدی سلامتی را تهدید میکند، کاملا طبیعی و قابل انتظار است، اما اگر این استرس مدیریت نشود میتواند باعث برخی مشکلات برای سلامت روان ما شود؛ مهمتر اینکه تداوم فشار عصبی کنترل نشده میتواند از طریق تضعیف سیستم ایمنی بدن، ما را در برابر ابتلاء به بیماری کووید-۱۹ آسیب پذیر کند، لذا مدیریت استرس در این شرایط ضروریست.
او یادآوری کرد: نکتهی مهم دیگر اینکه استرس کرونا نه تنها عموم افراد را به طور بالقوه در معرض برخی مشکلات سلامت روان نظیر (اختلالهای اضطرابی، خودبیمار انگاری، سایبرکندریا، اختلال وسواسی- اجباری، اختلالهای مرتبط با استرس و تروما، حتی افسردگی و ...) قرار میدهد، به ویژه میتواند باعث بازگشت یا تشدید سمپتومهای بیماری در افرادی شود که دیاگنوز اختلالهای اضطرابی، اختلال وسواسی/اجباری و پنیک دارند.
دکترای تخصصی روانشناسی مطرح کرد: واقعیت این است که ما نمیتوانیم تمام موقعیتهای استرس آفرین را از زندگی خود حذف کنیم؛ بسیاری محرکهای درونی یا بیرونی از تجارب خوشایند گرفته تا ناخوشایند میتوانند برای هر کدام از ما تنش زا باشند. پاسخ افراد به این عوامل تنش زا نیز با توجه به ویژگیهای شخصیتی، شرایط زندگی، باورهای فرهنگی و تجارب و شرایط زندگی شخصیشان متفاوت خواهد بود.
این مدرس دانشگاه گفت: هنگام مواجه با محرکهای تنش زا مغز ما از طریق حواس، خطر و تهدید را احساس و ادراک کرده، و واکنش اخطار را با ترشح برخی هورمونها راه میاندازد، تا با تغییرات فیزیولوژیکی خاصی بدن، برای مقابله با آن عامل تنش زا حالت آماده باش پیدا کند. اگر حالت بسیج و آماده باش بدن، شدت و تداوم یابد و وارد گام مقاومت شود، انرژی ما افت میکند و بدنمان شبیه کشوری میشود که مدتهاست درگیر یک جنگ طاقت فرسا بوده که تمام نیرو و قوایش را صرف آن کرده است، در این حالت بدن دچار فرسودگی میشود و زمینه برای مختل شدن عملکرد اندامها بویژه تضعیف سیستم ایمنی که حکم ارتش دفاعی بدن در برابر عوامل بیماری زا را دارد فراهم میشود.
شیرمحمدی اظهار کرد: از طرفی این استرس کنترل نشده، به عنوان موتور محرکهی اضطراب زمینهی مخاطرات برای بهداشت و سلامت روان را مهیا کرده و میتواند مثلث شناخت، عواطف (احساسات و هیجان) و رفتار (عملکرد) ما را از حالت نرمال و بهنجار خارج کند، و مانع از رفتارهای خردمندانه و منطقی شود، لذا مدیریت استرس ضرورت دارد.
او گفت: به عنوان گام اول پذیرش شرایط موجود و درک این مساله که فعلا برای مدتی موقتی با یک خطر و تهدید جدی برای سلامتی خود و اطرافیان مواجه هستیم و نیاز هست که خودمان را با شرایط جدید سازگار کنیم، یک گام کلیدی ست. سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و با شکیبایی و واکنشهای منطقی عبور از این بحران را آسان کنیم.
این دکترای تخصصی روانشناسی در پایان یادآوری کرد: خودمراقبتی اصل مهم بعدی است؛ همهی ما موظف و مسئول هستیم که از خود و دیگران در برابر این خطر محافظت کنیم، از این رو باید تمام توصیهها و دستورالعملهای بهداشتی و مراقبتی که هر چند ممکن است تا حدودی سخت و خسته کننده باشند را، به طور کامل و دقیق رعایت کنیم.
انتهای پیام/
و به فکر قیامت باشید . و عبادات و روزه را فراموش نکنید و ...