به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازقم،یکی از موانع بسیار جدی ملی شدن صنعت نفت، نخست وزیر وقت، رزم آرا بود، او از مزدوران و هواداران سیاست انگلیس در ایران و فردی بسیار مستبد بود، رزم آرا چنان سختگیر و تابع انگلیس بود که حتی اشرف خواهر شاه از او می‌ترسید و نمی‌توانست روی حرف او چیزی بگوید.

جبهه ملی که اغلب از طرفداران نهضت ملی شدن نفت بودند هم از قدرت رزم آرا می‌ترسیدند و سقوط رزم آرا را به علت حمایت شدید انگلیس از او، غیر ممکن می‌دانستند و به کلی تز «ملی شدن صنعت نفت» را شکست خورده می‌دانستند.

رزم آرا به دفاع از شرکت نفت انگلیس که نفت ایران را در اختیار داشت، پرداخت و خطاب به نمایندگان مجلس شورای ملی گفت: شما که نمی‌توانید یک کارخانه سیمان را اداره کنید چگونه می‌توانید نفت را شخصاً استخراج کنید؟ ملت ایران که شایستگی ساختن لولهنگ (آفتابه گِلی) را هم ندارد چگونه می‌تواند صنعت نفت را اداره کند؟

روز ۱۵ اسفند ماه ۱۳۲۹، دکتر مصدق اعلامیه‌ای برضد رزم آرا منتشر کرد. نواب صفوی می‌گوید دکتر مصدق از قتل رزم آرا آگاه بوده است.

رزم آرا در ۱۶ اسفند ۱۳۲۹ ه. ش. به وسیله گلوله خلیل طهماسبی (از فدائیان اسلام) که از یاران نزدیک آیت الله کاشانی و نوّاب صفوی بود در صحن مسجد امام انجام گرفت و به این ترتیب استعمار انگلیس، سلاح خود را از دست داد و راه برای ملی شدن نفت باز گردید.

روز ۱۷ اسفند (یک روز بعد از ترور رزم آرا)، کمیسیون نفت مجلس به اتفاق آرا پیشنهاد ملی کردن صنعت نفت را به تصویب رساند. در ۲۴ اسفند ۱۳۲۹ مجلس شورای ملی و در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ مجلس سنا، گزارش کمیسیون را تصویب کردند و صنعت نفت ایران رسما ملی اعلام شد.

بعد از دستگیری طهماسبی، آیت الله کاشانی در مصاحبه مطبوعاتی صریحاً اعلام کرد که قاتل رزم آرا باید آزاد شود، زیرا این اقدام او در راه خدمت به ملت ایران و برادران مسلمانش انجام شده است و در حقیقت حکم اعدام رزم آرا را ملت صادر کرده و خلیل طهماسبی مجری اراده ملت ایران بوده است.

نیمه دوم اسفند یادآور مبارزه ملت ایران با استعمار اقتصادی انگلیس در صنعت نفت است. تاریخ معاصر ایران نشان داده است که هر جا پای استعمارگران و غربی‌ها به حیات اقتصادی و سیاسی کشور باز شده، کار‌ها گره خورده و کشور عقب افتاده است. اما هر جا اراده مردم و رهبران ایران این بوده که غربی‌ها را بیرون کنیم و به طرح‌های آن‌ها اعتماد نداشته باشیم و روی پای خود بایستیم، موفق بوده ایم.

انتهای پیام/ش