به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، کاﺷﻤﺮ ﯾﮑﯽ از ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻫﺎی ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮی است. مردم ﻫﺮ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ذاﺋﻘﻪی ﺧﺎص و وﯾﮋه خود را دارند و ﻃﺒﻖ آن ﻏﺬاﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ و ﺳﻨﺘﯽ ﺷﺎن ﻧﯿﺰ ﺷﮑﻞ می گیرد ﯾﮑﯽ از جذاب ﺗﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻫﺎی ﯾﮏ ﺳﻔﺮ ﺧﻮردن ﻏﺬاﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ آن ﻣﻨﻄﻘﻪ اﺳﺖ. در ﻣﻮرد ﮐﺎﺷﻤﺮ اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺎن ﻫﺎی محلیﻣﺨﺘﻠﻔﯽ در اﯾﻦ ﺷﻬﺮ و روﺳﺘﺎﻫﺎی اﻃﺮاف آن ﭘﺨﺘﻪ می شود که وﺟﻮد اﻓﺰودﻧﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن روﻏﻦ و ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ و پخت آن با آﺗﺶ ﻫﯿﺰم ﮐﻪ ﻃﻌﻢ و ﻣﺰه ﺑﻬﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻌﻠﻪ ﮔﺎز آنها را بسیار ﻟﺬﯾﺬﺗﺮ می ﮐﻨﺪ.
زﻧﺎن روﺳﺘﺎﻫﺎ در ﭘﺨﺖ ﻧﺎن ﺗﺎﻓﺘﻮن، فتیر، ﻗﻄﺎب، ﻗﻠﯿﻔﯽ و روﻏﻦ ﺟﻮﺷﯽ ﻣﻬﺎرت ﺑﺴﯿﺎری دارﻧﺪ. از اﯾﻦ ﻫﺎ که ﺑﮕﺬرﯾﻢ، ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺗﻌﺪادی از ﻏﺬاﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ ﮐﺎﺷﻤﺮمی رسد. از اﯾﻦ ﻏﺬاﻫﺎی ﺧﻮﺷﻤﺰه ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﻣﺘﺤﺎن کنید می ﺗﻮان ﺑﻪ اﻧﻮاع اﺷﮑﻨﻪ ﻫﻤﭽﻮن اﺷﮑﻨﻪ ﻗﺮوﺗﯽ ﯾﺎ اﺷﮑﻨﻪﮐﺸﮏ، اﺷﮑﻨﻪ ﺑﻠﻐﻮر ﺑﺎ ﺷﯿﺮ، اﺷﮑﻨﻪ ﮔﻮﺟﻪ ﻓﺮﻧﮕﯽ، اﺷﮑﻨﻪ ﻧﯿﻠﮑﻮک، اﺷﮑﻨﻪ دَﻧﻪ، اﺷﮑﻨﻪ ﺑَﻨﻪ، اﺷﮑﻨﻪ ﻗﺮﻣﻪ، اﺷﮑﻨﻪ قاقرو و ﻏﺬاﻫﺎی دﯾﮕﺮی ﻫﻤﭽﻮن ﮐﻢ ﺟﻮش یا کال ﺟﻮش، توگی، آش ﮐﻤﺎی، ﮔُﺮﻣﺎﺳﺖ و ﻟﯿﭽﺎر اﺷﺎره ﮐﺮد.
رﺿﺎ ﯾﻮﺳﻔﯽ رﺋﯿﺲ اداره ﻣﯿﺮاث ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و گردشگریﮐﺎﺷﻤﺮ در گفت و گو با خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، می گوید: واﻗﻌﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ اﻣﺮوز اﯾﻦ اﺳﺖ که ﻏﺬاﻫﺎی آﻣﺎده و ﻓﺴﺖ ﻓﻮدﻫﺎ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻏﺬاﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ و محلی ﺳﺎﻟﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ بنابراین ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺳﺘﻔﺎده از ﻏﺬاﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ و ﻣﺤﻠﯽ در سفره ﻫﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎی ایرانی ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪه ﺷﻮد.
او با بیان اینکه تمامی مواد اولیه غذاهای محلی توسط خود مردم و به ضورت خانگی تولید می شود، ادامه داد: مواد اوﻟﯿﻪای ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ روﺳﺘﺎﯾﯿﺎن ﺗﻬﯿﻪ می شود ﻗﻄﻌﺎ ﻧﺴﺒﺖ به ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﮐﻪ در ﺑﺎزار وﺟﻮد دارد از ارزش ﺑﺎﻻ و سلامت ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ.
رﺋﯿﺲ اداره ﻣﯿﺮاث ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و گردشگریﮐﺎﺷﻤﺮ ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﺗﺮوﯾﺞ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺳﺘﻔﺎده از ﻏﺬاﻫﺎی ﺑﻮﻣﯽ و محلی در سفره ﻫﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ، ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺑﺎﻧﻮان گفت: باید ﻧﺤﻮه ﭘﺨﺖ ﻏﺬاﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ و ﻣﺤﻠﯽ را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد آﻣﻮزش دﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺿﻤﻦ ﺗﺮوﯾﺞ آن ﻣﺎﻧﻊ از ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪن ﻏﺬاﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ و ﺑﻮﻣﯽ شوید.
در ادامه به روش تهیه چند مدل از غذاهای محلی کاشمر می پرداریم؛
نان محلی
ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺮدم ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﺎﺷﻤﺮ ﮔﻨﺪم ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز خود را ﺧﻮد شان می ﮐﺎرﻧﺪ و ﻣﺎزادش را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻓﺮوش می رﺳﺎﻧﻨﺪ. آنها ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮدن ﮔﻨﺪم آن را ﺑﻪ آﺳﯿﺎب ﺑﺮده، آرد می ﮐﻨﻨﺪ و از آرد آن ﺧﻤﯿﺮ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻧﺎن درﺳﺖ می ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ ﻧﺎن ﻫﺎی ﺧﺎﻧﮕﯽ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدی دارد، ﭼﻮن از آرد سبوس دار تهیه می ﺷﻮد. ﭘﺨﺖ ﻧﺎن در روﺳﺘﺎﻫﺎ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ زﻧﺎن ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ صورت می ﮔﯿﺮد. ﺑﺮای ﺗﻬﯿﻪ ﻧﺎن اﺑﺘﺪا آب وﻟﺮم و ﻣﻘﺪاری ﻧﻤﮏ و مایه ﺧﻤﯿﺮ را ﺑﺎ آب ﻣﺨﻠﻮط ﮐﺮده ﺗﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻤﯿﺮ درآﯾﺪ. ﺑﻌﺪ از ورآﻣﺪن ﺧﻤﯿﺮ، آنها را ﺑﻪ ﺻﻮرت زواﻟﻪ در می آورﻧﺪ و ﺑﻪ آرد ﻣﺎﻟﺶ می دﻫﻨﺪ.
ﺗﻨﻮر را آنقدر داغ می ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ دیواره های تنور رو ﺑﻪ ﺳﻔﯿﺪی می ﮔﺮاﯾﺪ، زواﻟﻪ ﻫﺎی ﺧﻤﯿﺮ را ﭘﻬﻦ ﮐﺮده و ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ رﻓﯿﺪه ﺑﻪ ﺗﻨﻮر می زنند و ﺑﻌﺪ از ﭘﺨﺖ ﺑﯿﺮون می آورﻧﺪ و ﻧﺎن را ﺑﻪ اﻧﺪازه ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ به اﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ آﻣﺎده میﮐﻨﻨﺪ. ﻋعلاوه ﺑﺮ ﭘﺨﺖ ﻧﺎن ﺧﺎﻧﮕﯽ، زﻧﺎن روﺳﺘﺎ در ﭘﺨﺖ ﻧﺎن ﺗﺎﻓﺘﻮن، ﻗﻄﺎب، ﻓﺘﯿﺮ، ﻗﻠﯿﻔﯽ، روﻏﻦ ﺟﻮﺷﯽ، علفی و نان های مختلف دیگرﻣﻬﺎرت دارﻧﺪ ﻫﻤﻪ اﯾﻦ ﻧﺎن ﻫﺎ در ﻧﻮع ﺧﻮد بیﻧﻈﯿﺮ ﺑﻮده و از ﻃﻌﻤﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻄﻠﻮب ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ.
اﺷﮑﻨﻪ ﻗﺮوﺗﯽ
ﻣﺎﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺮه آن را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، در کیسه ی ﭘﺎرﭼﻪ ای می رﯾﺰﻧﺪ ﺗﺎ آب آن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد، ﺳﭙﺲ آنها را ﺑﻪ صورتﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎیﮐﻮﭼﮑﯽ در آورده و در آﻓﺘﺎب ﺧﺸﮏ می ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﺤﺼﻮل ﺑﻪ دﺳﺖ آمده ﻗﺮوت ﻧﺎم دارد اﮔﺮ از ﻣﺎﺳﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه در ﺗﻬﯿﻪ ﻗﺮوت، ﮐﺮه ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻗﺮوت ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﭼﺮب ﺗﺮ اﺳﺖ. همچنین ﻗﺮوت ﺣﺎﺻﻞ از ﺷﯿﺮ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ از ﻣﺤﺼﻮل ﺷﯿﺮ ﺑﺰ و قروت ﺣﺎﺻﻞ از ﺷﯿﺮ ﺑﺰ ﺑﻬﺘﺮ از ﺷﯿﺮ ﮔﺎو اﺳﺖ.
در ﺗﻬﯿﻪ اﺷﮑﻨﻪ ﻗﺮوﺗﯽ، اﺑﺘﺪا ﻗﺮوت ﻫﺎ را ﺧﯿﺴﺎﻧﺪه و ﺳﭙﺲ آنها را در ﻇﺮف ﺳﻔﺎﻟﯽ ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ آب دارد می ﺳﺎﯾﻨﺪ؛ دوغﺣﺎﺻﻞ از ﺳﺎﯾﺶ ﻗﺮوت در آب را ﺑﻪ ﻣﯿﺰان دﻟﺨﻮاه آﻣﺎده ﮐﺮده و آن را ﺑﺎ ﭘﯿﺎز رﻧﺪه ﺷﺪه ﺑﻮراﻧﯽ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻌﻨﺎع و ﯾﺎ آوﯾﺶ تَف داده اﻧﺪ، اﺿﺎﻓﻪ می ﮐﻨﻨﺪ و ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ اﯾﻦ ﻏﺬا ﺑﻪ ﺟﻮش ﺑﯿﺎﯾﺪ اﺟﺎق را ﺧﺎﻣﻮش می ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﻐﺰ ﮔﺮودﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺧﺮد ﮐﺮده اﻧﺪ، داﺧﻞ ﮐﺎﺳﻪ رﯾﺨﺘﻪ و اﺷﮑﻨﻪ را در کاسه ها سرو می کنند؛ ﻧﺎن ﺧﺸﮏ را در آن ﺗﺮﯾﺖ ﮐﺮده و ﺑﺎ ﺳﺒﺰی ﺗﺎزه و یا ﭘﯿﺎز آن را ﻣﯿﻞ می کنند.
اﺷﮑﻨﻪ ﮔﻮﺟﻪ ﻓﺮﻧﮕﯽ
پیاز را ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ادوﯾﻪ و ﮔﻮﺟﻪ ﻓﺮﻧﮕﯽ در روﻏﻦ ﺳﺮخ کرده ﺳﭙﺲ ﻣﻘﺪاری آب ﺑﻪ آن اﺿﺎﻓﻪ میﮐﻨﻨﺪ. در ﺻﻮرت ﺗﻤﺎﯾﻞ میﺗﻮان ﻗﺒﻞ از اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮدن آب ﺑﻪ آن ﺳﯿﺐ زﻣﯿﻨﯽ، ﻋﺪس و قرمه ﻧﯿﺰ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد. ﭘﺲ از آن ﮐﻪ ﻏﺬا جا افتاد آماده مصرف است.
اشکنه دَنه
ﻃﺮز ﺗﻬﯿﻪ آن ﺑﺪﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺑﺘﺪا داﻧﻪ ﺧﺮﺑﺰه را ﺧﺸﮏﮐﺮده و ﮐﻤﯽ آن را ﺗﻒ می دﻫﻨﺪ ﺗﺎ زمانی که بوی خامی آن گرفته شود سپس داﻧﻪ را ﮐﻮﺑﯿﺪه و آنها را ﺧﻮب می ﻣﺎﻟﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ روﻏﻦ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ آن آب اﺿﺎﻓﻪ می ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﻮﺳﺖ دانه ها از ﻣﻐﺰ ﮐﻮﺑﯿﺪه ﺷﺪه ﺟﺪا ﺷﻮد اﮔﺮ ﺧﻮب ﺟﺪا ﻧﺸﺪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ صافیﭘﻮﺳﺖ را از ﻣﻐﺰ ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ آب ﺟﺪا می ﮐﻨﻨﺪ و روﻏﻦ داغ می ﮐﻨﻨﺪ، ﺳﭙﺲ ﻣﻐﺰدانهﻫﺎی ﺳﺎﯾﯿﺪه ﺷﺪه ﮐﻪ ﺑﺎ آب ﻣﺨﻠﻮط ﺷﺪه و آﻣﺎده اﺳﺖ، داﺧﻞ روﻏﻦ داغ رﯾﺨﺘﻪ و ﻗﺒﻞ از ﺟﻮش آﻣﺪن آن را از روی آﺗﺶ ﺑﺮﯽﻣ دارﻧﺪ و ﻣﻘﺪاری ﮔﺮدوی ﻧﺮم ﺷﺪه ﺑﻪ آن اﺿﺎﻓﻪ ﯽﻣ ﮐﻨﻨﺪ. ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ﻏﺬای ﺧﻮﺷﻤﺰه ﻣﺤﻠﯽ آﻣﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺒﺰی ﯾﺎ ﭘﯿﺎز آن را ﻣﯿﻞ می کنند.
اﺷﮑﻨﻪ ﺑَﻨﻪ
ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺷﮑﻨﻪ دَﻧﻪ اﺳﺖ اﻣﺎ در اﯾﻦ ﻏﺬای ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻪ ﺟﺎی دَنه از ﺑَﻨﻪ (ﮔﯿﺎﻫﯽ اﺳﺖ از رده ﭘﺴﺘﻪ) اﺳﺘﻔﺎده می کنند و آن را می ﮐﻮﺑﻨﺪ و می ﻣﺎﻟﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ روﻏﻦ ﺑﯿﺎﯾﺪ، ﺳﭙﺲ ﭘﻮﺳﺘﻪ را از ﻣﻐﺰ ﮐﻮﺑﯿﺪه ﺷﺪه ﺟﺪا می ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺷﮑﻨﻪ دَنه با ﺳﺒﺰی و ﭘﯿﺎز ﻣﯿﻞ می ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﺬاﯾﯽ ﺧﻮﺷﻤﺰه و ﻣﻘﻮی اﺳﺖ.
اﺷﮑﻨﻪ قرمه
اﺷﮑﻨﻪ ﻗﺮﻣﻪ ﯾﮑﯽ از ﻏﺬای ﺳﻨﺘﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺷﻤﺰه اﺳﺖ ﮐﻪ اﺑﺘﺪا ﭘﯿﺎز ﺧﺮد ﺷﺪه را ﺳﺮخ میﮐﻨﻨﺪ و ادوﯾﻪ ﺑﻪ آن اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮده و ﺳﯿﺐ زﻣﯿﻨﯽ ﺧﻼل ﺷﺪه را ﻧﯿﺰ در روﻏﻦ ﺗﻒ داده، ﺳﭙﺲ ﺑﻪ آن اﺿﺎﻓﻪ میﮐﻨﻨﺪ و ﮔﻮشت های ﻗﺮﻣﻪ را ﮐﻪ ﻗﺒﻼ آﻣﺎده ﺷﺪه و ﻧﯿﻢ پز اﺳﺖ را ﺑﻪ آن اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮده ﺗﺎ ﯾﮑﯽ دو ﺳﺎﻋﺖ ﺧﻮب ﭘﺨﺘﻪ ﺷوند ﺳﭙﺲ ﺑﻪ آن رب ﻧﯿﺰ ﺑﺮای ﺧﻮش رﻧﮓ ﮐﺮدن آن اﺿﺎﻓﻪ می کنند ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺳﺒﺰی ﯾﺎ ﭘﯿﺎز ﻣﯿﻞ می ﮐﻨﻨﺪ. در ﺑﯿﺶ ﺗﺮ اﺷﮑﻨﻪ ﻫﺎ از ﻧﺎن ﺧﺸﮏ ﺧﺎﻧﮕﯽ یا همان ﻧﺎن ﮐﺎک ﺑﺮای رﯾﺰ ﮐﺮدن و ﺗﺮﯾﺖ می شود.
اﺷﮑﻨﻪ ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ ﯾﺎ اﺷﮑﻨﻪ اوجز
ﻃﺮز ﺗﻬﯿﻪ آن ﺷﺒﯿﻪ اﺷﮑﻨﻪ ﻗﺮﻣﻪ اﺳﺖ، ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ در اﺷﮑﻨﻪ قرمه، ﻗﺮمه ﻫﺎ را در آخر اﺿﺎﻓﻪ می ﮐﺮدﯾﻢ اﻣﺎ در اﺷﮑﻨﻪ ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ، ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ را در آﺧﺮ اﺿﺎﻓﻪ می ﮐﻨﯿﻢ. ادوﯾﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺷﻤﺰه ﮐﺮدن اﺷﮑﻨﻪ ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ و اﺷﮑﻨﻪ ﻗﺮﻣﻪ ﮐﻤﮏ میﮐﻨﺪ. ﮔﺎﻫﯽ اوﻗﺎت ﻫﻤین ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ را ﺑﻪ اﺷﮑﻨﻪ ﻗﺮﻣﻪ اﺿﺎﻓﻪ می ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ دارای ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ اﺳﺖ و ﻫﻢ ﻗﺮﻣﻪ و ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺷﻤﺰه اﺳﺖ.
کَف
ﮐﻒ ﻧﯿﺰ در ﻣﯿﺎن خوردنی های سنتی، ﺟﺎﯾﮕﺎه ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ. ﮐﻒ از رﯾﺸﻪ ﮔﯿﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﯿﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ می آﯾﺪ، ﺧﯿﺮ ﻧﻮﻋﯽ ﻫﯿﺰم اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﻮه ﻫﺎ ﯾﺎﻓﺖ می ﺷﻮد. ریشه خیر"ﺑﯿﺦ" ﻧﺎم دارد. ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﯿﺦ را از زﻣﯿﻦ در می آورﻧﺪ ﭘﻮﺳﺖ اوﻟﯿﻪ آن را ﮐﻪ ﻗﻬهﻮای رﻧﮓ اﺳﺖ ﮐﻨﺪه و ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻔﯿﺪ و ﭘﻮﺳﺖ ﺷﺪه ﺑﯿﺦ را ﺑﻪ ﺗﮑﻪ ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺗﻘﺴﯿﻢ و ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺎ آب می ﺟﻮﺷﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻨﺪی اوﻟﯿﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ آب ﭘﺲ داده و آ ب ﻫﺎ راﭼﻨﺪ دور می رﯾﺰﻧﺪ. ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻨﺪی آن از ﺑﯿﻦ رﻓﺖ، ﻣﺠﺪدا ﻟﯿﻮان آب در ﮐﺘﺮی رﯾﺨﺘﻪ و ﻫﻤﺮاه ﺑﯿﺦ ﻫﺎ میﺟﻮﺷﺎﻧﻨﺪ و ﺳﭙﺲ آب آن را در ﻇﺮف ﺑﺰرﮔﯽ می رﯾﺰﻧﺪ.
ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻫﯿﭻ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﭼﺮﺑﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ آب ﺑﺮﺳﺪ، ﭼﻮن در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﮐﻒ درﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد. ﺳﭙﺲ ﯾﮑﯽ از ﻣﺮدان ﯾﺎ ﺟﻮاﻧﺎن ﻓﺎﻣﯿﻞ ﭘﺲ از ﺷﺴﺘﻦ ﮐﺎﻣﻞ دﺳﺖ ﻫﺎ آنها را ﻫﻢ می زﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﻒ ﮐﻨﻨﺪ و آنﻗﺪر اﯾﻦ کف ها را با دﺳﺖ ﻫﻢ می زﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﻒ ﻏﻠﯿﻈﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﺴﺘﻨﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ آﯾﺪ.
ﮐﻒ را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪون ﻣﮑﺚ و درﻧﮓ ﻫﻢ زد، ﭼﻮن در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﮐﻒ ﺑﺎز میﺷﻮد و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح آب میﺷﻮد. ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ حدود ۴۵ دﻗﯿﻘﻪ ﮐﻪ ﮐﻒ درﺳﺖ ﺷﺪ، درون آن ﺷﯿﺮه اﻧﮕﻮر ﯾﺎ ﺷﮑﺮ ریخته ﺗﺎ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺷﻮد و ﺳﭙﺲ ﮐﻒ را در ﻇﺮف ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮑﺘﺮی میرﯾﺰﻧﺪ و اﻓﺮاد ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺑﺎ ﻟﺬت از آن را ﻣﯿﻞ میکنند.
گزارشگر: ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮاد درﺑﺎﻧﯽ ترشیزی
اﻧﺘﻬﺎی ﭘﯿﺎم// م. د