به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، آرام هایراپتیان دروازه بان روسیه‌ای - ارمنستانی تیم فوتبال پیکان از زمان تعطیلی لیگ برتر در تهران مانده و به تنهایی مشغول تمرین و منتظر مشخص شدن برنامه لیگ برتر است.

هایراپتیان در خصوص نحوه حضورش در پیکان و لیگ ایران گفت: مدیر برنامه من گفت از لیگ ایران پیشنهاد دارم. دوست داشتم بازی در خارج از ارمنستان و روسیه را تجربه کنم. ابتدا به تحقیق در خصوص تیم پیکان پرداختم و متوجه شدم مربی بزرگ و با رزومه بالای ملی این تیم را هدایت می‌کند. همین باعث شد از حضور در این تیم استقبال کنم البته باید تاکید کنم دستمزدم به نوعی کمتر از آنچه در روسیه می‌گرفتم است، اما چالش زندگی و بازی در ایران برای من جذاب است.

کاپیتان تیم ملی ارمنستان که در روسیه متولد شده در همین خصوص گفت: پدر من روس و مادرم ارمنستانی است که در روسیه زندگی کرده اند و خود من در شهر سوچی متولد شده ام و فوتبال حرفه‌ای را نیز از روسیه و تیم سوچی آغاز کردم.

هایراپتیان درباره شرایط تیم پیکان گفت: این تیم از بازیکنان با کیفیتی در نقاط مختلف زمین برخوردار است و بدون تعارف جای پیکان با این پتانسیل در نیمه بالای جدول است به نظر من بدشانسی و مشکل بدنی در نیم فصل اول باعث ناکامی پیکان شد و اگر لیگ ادامه پیدا می‌کرد تیم ما نتایج لازم را برای صعود چند پله‌ای در جدول به دست می‌آورد.

هایراپتیان درباره مشکل بدنی بازیکنان پیکان گفت: من نباید درباره جزئیات صحبت کنم. از زمانی که در تمرینات شرکت کردم دیدم مربی بدنساز فقط کار هوازی انجام می‌دهد و تمرین سرعتی و چابکی نمی‌گذارد. حتی کنجکاو شدم، اما او گفت تمرین چابکی باعث مصدومیت می‌شود و با لحن نامناسبی گفت پدرش هم بدنساز بوده و بازیکن نباید از او سوالی بپرسد.

سنگربان پیکان در خصوص ماندنش در ایران گفت: قرار بود تمرینات از ششم فروردین آغاز شود و اوایل همین ماه نیز همسرم می‌خواست به تهران بیاید، اما ناگهان دنیا درگیر ویروس کرونا شد و همسرم اجازه سفر به تهران پیدا نکرد خودم خواستم بروم، اما مطلع شدم تا به فرودگاه برسم برای ۱۴ روز قرانطینه می‌شوم که هم سخت است و هم احتمال دارد در همان محیط قرنطتیه فرد آلوده‌ای باشد. ناچار تنها در آپارتمان خود هستم و روزی یک ساعت در پارک یا زمین پیکان شهر نرم دوی انجام می‌دهم.

هایراپتیان گفت: بزرگ‌ترین حسن زندگی در تهران مهربانی مردم ایران است. مدیران باشگاه خیلی به من لطف دارند. مدیربرنامه هایم از خانه اش برای من غذا می‌آورد. مردم با احترام و مهربانی با من برخورد می‌کنند. از طرف مدیرعامل پیکان برای من ماسک آوردند. در اینجا آپارتمان مبله دارم و وقتی به پیکان شهر می‌روم همه سعی می‌کنند مشکلی نداشته باشم و در همان روز‌های اول بازیکنان کلمات کاربردی فارسی را یادم دادند تا کارم گیر نکند.

انتهای پیام/