دکتر پوریا عادلی آنکولوژیست و دانش آموخته مدیریت استراتژیک در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان ، در خصوص بحث مدیریت بیمارستانی در دوران مقابله با کرونا گفت: این مدیریت دو قسمت اصلی دارد نخست بیمارستان‌هایی که ما به عنوان بیمارستان‌های درگیر با کرونا می‌شناسیم، در این بیمارستان‌ها که غالبا شامل بخش‌های دولتی هستند، مدیریت بیمارستان‌ها با چند چالش رو به رو هستند.

وی افزود: چالش اول این بیمارستان‌ها بحث پذیرش بیماران کرونایی و تهیه لوازم مورد نیاز این بیماران مانند ونتیلاتور و درمان‌های دارویی است که برای این بیماران باید در نظر گرفته شود.

عادلی افزود: بحث دیگری که در این بیمارستان‌ها مطرح است تامین حفاظت و لوازم حفاظتی کارکنان بیمارستان است، اهمیت این موارد حفاظتی زمانی مشخص می‌شود که اگر ما یک پزشک یا پرستار را از دست بدهیم بسیار اثرات بدی خواهد داشت و باعث میشود بیماران زیادی را از دست بدهیم.

عادلی با اشاره به فداکاری‌های کادر درمان در مقابله با کرونا تصریح کرد: اگر شاخص بهبود بیماران را به عنوان عملکرد تیم مدیریتی بیمارستان‌ها در نظر بگیریم این شاخص درست نیست، با توجه به شرایط کنونی بهبود بیماران کرونایی با توجه به امکانات موجود بیشتر نشان دهنده توانایی تیم‌های پزشکی و پرستاری است نه مدیریت بیمارستان ها.

او ادامه داد: شاخص مدیریتی بیمارستان‌هایی که با کرونا درگیر هستند را باید میزان ابتلای پزشکان، پرستاران و اقوام درجه یک این افراد در نظر بگیریم، اگر در بیمارستان‌ها شاهد این موارد باشیم نشاند هنده این است مدیریت حفاظتی خوب در آن بخش یا بیمارستان اعمال نکرده است.

این دانش آموخته مدیریت استراتژیک افزود: نکته دیگری که مدیران بیمارستانی باید به آن توجه ویژه کنند بخش‌های دیگر بیمارستان است که تصمیم مناسبی برای این بخش‌ها داشته باشند از جمله اینکه بخش‌های دیگر بیمارستان چه زمانی نیاز به راه اندازی دارد، کدام بیماران غیر کرونایی را در این بخش‌ها باید پذیرش شوند، آیا اتاق‌های عمل باید در شرایط فعلی برای هر بیمار پذیرش داشته باشد یا فقط بیماران اورژانسی پذیرش شوند؟ این تصمیم گیری‌ها نشان دهنده بینش مدیریتی مدیران بیمارستانی ما است که می‌توانند مانع افزایش بیماری در شهر خود و کشور شوند.

عادلی تصریح کرد: در بیمارستان‌های بسیاری از شهر‌های بزرگ اتاق عمل‌هایی مجهز به ماشین‌های بیهوشی هستند که فیلتر‌های آنتی وایرال دارند و اگزوز‌های ماشین‌های بیهوشی در داخل اتاق عمل تخلیه نمی‌شوند، اما ممکن است این امکانات در شهر‌های کوچک وجود نداشته باشد، اگر عمل‌های نیمه اورژانس در شهر‌های بزرگ به علت وجود این امکانات انجام شود، در شهر‌های کوچک امکان انجام این عمل‌ها نیست و دادن اجازه برای انجام عمل به معنی پخش کردن ویروس در سطح شهر و در معرض خطر قراردادن تیم درمان است.

او افزود: بحث دیگر مدیریتی بیمارستان‌ها در این ایام شفافیت مدیریتی است که برای حفظ سلامت روانی کارکنان از اهمیت بالایی برخوردار است. راه حل استراتژیک در شرایط بحرانی این است که مدیران ما شفافیت مدیریتی را داشته و با پزشکان پرسنل به صورت شفاف صحبت کنند. در این شرایط نگاه‌های مدیریتی از بالا به پایین جوابگو نخواهد بود، اگر مدیری بخواهد خود را از کادر درمان جدا کرده و وارد بخش‌های کرونایی نشود و از پزشکان و پرستاران بخواهد کار خود را به درستی انجام دهند در نحوه مدیریت خود دچار اشتباه شده است.

این آنکولوژیست ادامه داد: در بحث مدیریت استراتژیک یک تعریفی به نام اصل پیگمالیون داریم که این اصل معتقد است مدیران با ایجاد انگیزش در بالاترین سطح توانایی پرسنل از آن‌ها بازخورد مناسبی در بالا بردن راندمان کار داشته باشند، واقعیت این است که نباید بیش از حد توان کادر پزشکی از آن‌ها انتظار داشت، چون این کار اثرات بسیار منفی خواهد داشت و باید با ایجاد محیطی همدلانه و پویادر بیمارستان‌ها این دوران سپری شود.

عادلی با اشاره به ضرورت حمایت دولت از بخش درمان افزود: در بیمارستان‌های دولتی با توجه به حمایت‌هایی که دولت موظف هست از این بیمارستان‌های انجام دهدشاهد مشکلات کمتری هستیم و پس از دوران کرونا با مشکلات اقتصادی کمتری در این بیمارستان‌ها مواجه خواهیم بود، اما در مورد بخش خصوصی داستان بسیار متفاوت است.

او تصریح کرد: پیش بینی می‌شود بر اثر شیوع کرونا ۵.۲ میلیون نفر تا ۲۴.۷میلیون نفر در جهان شغل خود را از دست بدهند این در حالی است که در بحران اقتصادی بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ مجموعا ۲۲ میلیون نفر کار خود را از دست داده اند، پیش بینی می‌شود ۸۰۶ بیلیون تا ۴/۳ ترلیون دلار تا پایان سال ۲۰۲۰ کاهش درآمد را در جهان شاهد باشیم که عددی بسیار بزرگ است. در ایران با توجه به ساختار اقتصادی که داریم به نسبت آمار جهانی احتمالا مشکلات کمتری را شاهد خواهیم بود، ولی در بخش درمان خصوصی دچار صدمات زیادی خواهیم شد، بخش درمان خصوصی به علت ثابت بودن تعرفه‌ها، تاخیر پرداخت بیمه‌ها و بسیاری از مشکلات دیگر دچار زیان‌های اقتصادی خواهد شد و علت این امر کاهش عمل‌های الکتیو است که این مشکل باعث خواهد شد بیمارستان‌ها خصوصی نیمه تعطیل شوند.

این استراتژیست حوزه سلامت ادامه داد: این تاثیر منفی در برخی کلان شهر‌ها و شهر‌های خاص که بیمارستان مستقیما با بیمار از نظر مالی در ارتباط هستند زودتر خود را نشان داد، ولی در شهر‌هایی مانند اصفهان به دلیل اینکه بیمارستان‌ها بیشتر با بیمه‌ها در ارتباط هستند و پرداخت بیمه‌ها با تاخیر همراه بوده شاید در ۶ ماه آینده با این مشکلات رو به رو شوند و تا آن زمان باید برنامه ریزی مناسبی را برای مواجهه با این مشکل انجام دهند.

عادلی ادامه داد: برای اینکه بتوان با حداقل خسارت از این بحران خارج شد چندین راه کار وجود دارد، حمایت‌های دولتی، بخشودگی‌های مالیاتی، تخصیص وام‌های کم بهره به سیستم‌های درمانی می‌تواند راه حل مناسبی باشد؛ در کنار این موارد با توجه به مشکلاتی که وجود دارد مراکز درمانی دست به تعدیل نیرو خواهند زد، این اتفاق در بیمارستان‌های خصوصی آغاز شده است که از نظر انسانی و مدیریتی این امر صحیح نیست و اگر بیمارستان‌ها توانایی اقتصادی دارند تا جای ممکن نیرو‌های خود را حفظ کنند در غیر این صورت با کاهش ساعت کاری پرسنل این دوران را مدیریت کنند.

او افزود: آنچه مشخص است تعریف مدیریت بیمارستانی در دوران پس از کرونا تغیر خواهد کرد و اهمیت مهارت‌های نرم در مدیریت بیمارستانی در دوران پسا کرونا بیشتر دیده خواهد شد

بنیان گذار نشریه تخصص پزشکی از سین سرطان تا سین سلامتی ادامه داد: در کنار تمام این تهدیدات فرصت‌هایی نیز وجود دارد که در صورت مدیریت صحیح میتوان از آن‌ها استفاده نمود، بعد از اتمام کرونا اقتصاد جهانی و جهانی شدن کمتر معنی دارد و کشور‌ها به سمت اقتصاد منطقه‌ای حرکت می‌کنند این موضوع می‌تواند باعث رونق توریسم سلامت برای کشور ما در منطقه‌ای شود که کشور‌های اطراف ما فاقد پتانسیل ذاتی در ابعاد ما در نیروی انسانی حوزه سلامت به خصوص پزشکان متخصص و فوق تخصص هستند.

عادلی افزود: کشور‌هایی که در همسایگی ما در توریسم سلامت رقبای اصلی ما بودند و امتیاز آن‌ها نسبت به ما صدور ویزا و امکاناتی بود که برای بیماران فراهم می‌کردند که مهم‌ترین آن پرواز‌ها و خطوط پروازی بود که نسبت به کشور ما کیفیت بهتری داشتند، با توجه به اینکه این خطوط پروازی بسیار مقروض هستند مانند قبل نمی‌توانند به فعالیت خود ادامه دهند و این فرصتی است که باید با یک برنامه ریزی مدیریتی خوب از آن استفاده کنیم.

او گفت: در جریان شیوع کرونا شوک اقتصادی به جهان وارد شد، سه نوع شوک اقتصادی در جهان اقتصاد وجود دارد، شوک اقتصادی نوع L که در آن رشد اقتصادی کاهش پیدا می‌کند و هیچ گاه بهبود ندارد مانند آنچه در یونان در شوک اقتصادی ۲۰۰۸ شاهد آن بودیم، نوع دیگر شوک اقتصادی نوع U هست که رشد اقتصادی در آن کاهش پیدا می‌کند و به سمت بهبود می‌رود، ولی هیچ گاه به حالت قبلی باز نمی‌گردد مثل آنچه در سال ۲۰۰۸ در اقتصاد امریکا شاهد آن بودیم، اما در سال ۲۰۰۸ در کانادا شاهد شوک اقتصادی نوع V بودیم، در این نمونه رشد اقتصادی به تدریج کاهش پیدا می‌کند، ولی به تدریج به حد نرمال بر میگردد که ما امیدواریم مدل شوک اقتصادی برای کشور ما در شرایط کنونی نوع V باشد.

عضو کمسیون تعرفهدوبیمه سازمان نظام پزشکی کل کشور ادامه داد: لزوم بهره بردن از این فرصت بدست آمده برنامه ریزی مدیریتی در کلان‌ترین سطح مدیریتی کشور است به خصوص در مجلس شورای اسلامی در کمیسیون بهداشت و درمان و کمیسیون اقتصادی که بتوانند در همراهی با هم و با تعامل با وزارت بهداشت و وزارت امور خارجه به صورت فعال وارد شوند تا بتوانیم با تقویت توریسم سلامت هم بخش خصوصی درمان را تقویت کنیم هم باعث تقویت اقتصاد کشور شویم.

عادلی ادامه داد: سیاست گذاران ما در تمام سطوح حاکمیتی باید بدانند که بخش خصوصی درمان در دوران پسا کرونا می‌تواند به عنوان یک فرصت نجات بخش یا تهدید برای اقتصاد و امنیت کشور باشد.

این استراتژیست تصریح کرد: اگر به فکر بسته‌های حمایتی از جمله بیمه‌های تکمیلی برای شرکت‌ها و مردمی که به لحاظ اقتصادی ضعیف شده اند و همچنین معافیت‌های و بخشودگی‌های مالیاتی برای بخش خصوصی درمان و حمایت‌های قانونی و لوجستیکی برای توریست سلامت نباشیم ممکن است با نتیجه منفی رو به رو شویم.

عادلی در پایان گفت: ما در دوران پسا کرونا با بخش سلامتی رو به رو هستیم که اگر برنامه ریزی درست هم از نظر ایجاد زیر ساخت‌ها برای توریست سلامت و هم از نظر حمایت دولت از این بخش انجام شود نه تنها بخش سلامت مشکلی نخواهد داشت بلکه می‌تواند با ورود ارز به کشور و با ایجاد فرصت اشتغال مستقیم وغیرمستقیم نیرو‌های کاری که از کار در بخش‌های دیگر مانند تولید و خدمات بازمانده اند یاری گر سایر بخش‌ها نیز باشد و باعث احیای اقتصاد کشور در وضعیت بحران اقتصاد جهانی شود و اگر برنامه ریزی دقیقی توسط نهاد‌های حاکمیتی برای آن زمان انجام نشود، بخش درمان با توجه به خدمات درمانی که به مردم دهد وجامعه نیازمند خدمات این بخش است، در صورت نبود برنامه ریزی دقیق در این حوزه می‌تواند برای سیستم اقتصادی کشور به معضل بزرگی تبدیل شود.

 

انتهای پیام/ش