هنرمندان در سالروز درگذشت عارف لرستانی دلنوشته هایی برای او در صفحات شخصی خود گذاشتند تا نشان دهند هنوز یاد و خاطره او در دلها زنده است.

به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،عارف لرستانی متولد ۱۵ بهمن ۱۳۵۰ در کرمانشاه، بازیگر تئاتر و تلویزیون بود.

لرستانی فروردین ماه سال۹۶ به دلیل سکته قلبی درگذشت. او با مجموعه «جُنگ ۷۷» به کارگردانی مهران مدیری پا به عرصه بازیگری گذاشت و پس از آن در چندین مجموعه دیگر از جمله «قهوه تلخ» با او همکاری کرد.

«در حاشیه»، «کوچه مروارید»، «شوخی کردم»، «ویلای من»،«مرد هزارچهره»، «خسته دلان»، «۹۰ شب»، «ببخشید شما»،«شام عروسی»، «انتخاب»، «معادله»، «مانی و ندا»، «عطسه»، «ویلای من»، «بمب خنده» بخشی از آثار مرحوم لرستانی است.

عارف لرستانی

سپند امیر سلیمانی  به خبرنگار ما گفت: فقط این را می‌توانم به عارف بگویم که فاصله ما زیاد شده، اما رفاقتمان همان است.

ساعد هدایتی هم نوشت: عارف لرستانی، مانند نامش یک عارف بود

۲۶ فروردین امسال، سومین سالی است که عارف لرستانی دیگر در کنار ما نیست و به راستی که چه قدر جای او خالیست. من اولین بار با «پلاک۱۴» در سال ۱۳۷۸ با او همکار شدم و به جرأت می‌توانم بگویم در همان جا ثابت کرد که یکی از بهترین‌های این عرصه است و تا آخرین لحظات اگر به هرجایی رسید، حقش بود، چه بسا که لایق رسیدن به درجات بالاتری هم بود.

محبوبیت عارف، هم به‌خاطر شخصیت فوق‌العاده‌اش بود و هم به دلیل خلاقیت همیشگی در نقش‌هایی که به او واگذار می‌شد. او با جان و دل نقش آفرینی می‌کرد و هر چه قدر که جلوی دوربین شیطان و پر جنب و جوش بود، در دنیای واقعی، انسانی بسیار آرامی بود. او ویژگی‌های اخلاقی خاصی را داشت؛ گاهی در مقابل بعضی از افراد به شدت منزوی بود و گاهی هم بسیار با دیگران می‌جوشید.

عارف، شخصیتی منحصر به فرد بود؛ او هم از لحاظ اخلاقی و هم از لحاظ شخصیتی، یک فرد عادی نبود و واقعا مانند نامش عارف مسلک بود. بسیار مودب و صبور بود و حتی در دردِ دل‌هایش، آن ادب و صبر پیدا بود.

حتی تا آخرین لحظات نیز نه راهش را عوض کرد و نه آدم دیگری شد، او یک هنرمند واقعی بود. بسیار اهل تفکر و اهل مطالعه بود؛ و من معتقدم عارف آن قدر هنر داشت و آن قدر خلاق بود که حتی در جایگاه یک استاد هم می‌توانست بدرخشد، او نه تنها در عرصه تصویر درخشان بود، بلکه در تئاتر هم بی نظیر بود، علی ابوالحسنی، صمیمی‌ترین و نزدیک‌ترین دوست عارف بود و بعد از فوت عارف، بیشترین ضربه را خورد و خیلی هم دلش طاقت نیاورد که از او دور بماند، روحش شاد. آن دو با هم رشد کردند و حالا در فاصله ۳سال، تلویزیون دوتن از بهترین طناز‌های خودش را از دست داده است.

عارف آن قدر بزرگ و دوست داشتنی و خلاق بود که هیچگاه نمی‌توان نبودش را باور کرد، هرچند که نبود چنین فرد بزرگی در جامعه هنری بسیار مشهود است، روحش شاد.

عارف لرستانی

 

سیامک انصاری در صفحه شخصی خود نوشت: رفیق جانم ،دلتنگتم تا همیشه.

علی اوجی که دوستی نزدیکی با این هنرمند داشت نوشت:سه سال پیش از خواب پریدم و دیگه نبودی ... کُرد باغیرت، رفیق جان، این همه معرفت حیف بود از جهان دریغ بشه.صدای خنده هات از گوشم بیرون نمی‌ره.

انتهای پیام/

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۳۸ ۲۶ فروردين ۱۳۹۹
این قشر خود نما اگه ادم بودند ومعرفت داشتند توی 2 سال بیکاری این هنرمند کمکش میکردند
آخرین اخبار