به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،مطهره مهدوی مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری ۱۳ شهرستان سوادکوه، گفت:اخباری که این روز‌ها دربارۀ شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان می‌شنویم، بیشتر ناراحت کننده هستند تا امیدبخش، بنابراین طبیعی است چنین اخباری که ما را ناراحت می‌کند، باعث اضطراب و نگرانی کودکانمان نیز بشود.

کودکانی که امروز نمی‌توانند از خانه خارج شوند، به مهد یا پارک بروند، در خانه مانده‌اند و گاهی با خواهر یا برادر خود سر ناسازگاری دارند.

برای بسیاری از کودکان مدرسه مکانی برای آموختن و معاشرت است. اما کم نیستند کودکانی که به مدرسه به عنوان مکانی برای پناه بردن از ناامنی‌های خانه می‌نگرند؛ کودکانی که همواره در معرض خطر کودک آزاری قرار دارند.

علاوه بر تعطیلی مدارس، محدودیت‌های حرکتی کودکان و اجبار آن‌ها به ماندن در خانه برای مدتی طولانی، در فعالیت‌های روزمرۀ آن‌ها اختلالاتی جدی بوجود آورده است، حضور آن‌ها در خانه فشار جدیدی را بر مراقبانشان از جمله والدین وارد کرده است؛ یعنی افرادی که احتمالا همزمان مجبورند از داخل خانه به دورکاری خود ادامه دهند و ممکن است تحمل و فرصت کافی برای درک وضعیت کنونی کودکان را نداشته باشند.

همچنین خانواده‌ها اغلب به کودک بزرگ‌تر یا مسئولیت ندادند و یا مسئولیت نابجا دادند، به جای اینکه به فرزند بزرگ‌تر بگویند در نگهداری از فرزند کوچک‌تر به آن‌ها کمک کند مدام گفته‌اند به فرزند کوچ‌تر آسیب نزن، در این شرایط، فرزند بزرگ‌تر اگر فضای خلوت به دست آورد حتما به فرزند کوچک‌تر آسیب می‌زند.

یکی از بزرگترین مشکل ما در این است که شیوه تربیت پدر و مادر متفاوت باشد، بچه‌هایی که پدر و مادر تربیت یکسان، اما اشتباه دارند کمتر از کودکانی آسیب می‌بینند که شیوه تربیت پدر و مادر درست، اما متفاوت است، این کودکان دچار تناقض می‌شوند چرا که یک رفتار از سوی مادر مورد تایید و از سوی پدر ممنوع است یا برعکس؛ در این شرایط حرف هر کدام از والدین برای فرزند، بی‌ارزش می‌شود و اکنون پدرو مادر، چون با هم در خانه هستند این تناقض بیشتر برای کودک ملموس می‌شود.

واقعیت این است که ما سال‌ها شاهد فاصله گرفتن ارتباطات خانوادگی بودیم، پدر و مادرانی که شاید به خاطر مشغله زیاد، زمان زیادی را صرف فرزندان خود نمی‌کردند، ولی اکنون این ایام بهترین زمان است که والدین حضور فیزیکی در جمع خانواده را تمرین کنند، بیشترین نیاز توجه عاطفی فرزندانشان را برآورده کنند.

بچه‌ها، چون تعریفی از استرس ندارند شرایط موجود در خانه ماندن هم برای آن‌ها قابل درک نیست و والدین باید سرگرمی‌هایی برای آن‌ها درنظر بگیرند که منجر به تخلیه انرژی کودک شود.

ما نمی‌توانیم از کودک بخواهیم فقط با اسباب بازی‌های خود سرگرم باشد و یا فقط کارتون تماشا کند، تلویزیون هم به شکلی نیست که شبکه‌ای به شکل مداوم کارتون پخش کند تا کودک سرگرم شود.

همچنین اکنون بهترین زمان برای آموزش به کودکان است، می‌توان با آشپزی، سفالگری، نقاشی، بازی‌های خانگی با حضور همه اعضای خانواده هم کودک را سر گرم می‌کند و هم ارتباط عاطفی که کودک از طرف خانواده نیاز دارد، تامین می‌گردد.

وقتی با کودکان فعالیت مشترک انجام می‌دهیم آن‌ها بیشتر پیش‌قدم می‌شوند و حاضر هستند هر باجی به پدر و مادر بدهند تا والدین بیشتر با آن‌ها کار کنند، همچنین شما می‌توانید با یک گفتگوی باز و اطمینان بخش، به آن‌ها برای درک بهتر وضعیت کنونی کمک کنید و حتی باعث تقویت روحیه فرزندانتان شوید.

از فرزندانتان بخواهید هرچه دربارۀ ویروس کرونا شنیده‌اند را برایتان بازگو کنند و احساسات و ترس و نگرانی‌هایشان در این باره را خیلی راحت با شما در میان بگذارند، ببینید که درباره این ویروس چقدر آگاهی دارند و اجازه دهید که به راحتی در این باره حرف بزنند.

یکی از بهترین روش‌ها برای محافظت از کودکان در مقابل ویروس کرونا و دیگر بیماری‌ها، تشویق آن‌ها به شستن مداوم دست‌هایشان است، لازم نیست برای این کار آن‌ها را بترسانید. حتی می‌توانید شستن دست‌ها را به شکل بازی و شیوه‌ای سرگرم کننده درآورید. مثلا هنگام شستن دست‌ها آواز بخوانید یا برقصید؛ بنابراین می‌توانید به کودکان بیاموزید که چگونه هنگام سرفه یا عطسه، جلوی دهان و بینی خود را با آرنج خود بگیرند، یا اینکه بهتر است به افرادی که عطسه و سرفه می‌کنند نزدیک نشوند، همچنین از کودکان بخواهید اگر احساس کردند که حالشان خوب نیست یا سردشان است، سرفه می‌کنند یا به راحتی نمی‌توانند نفس بکشند حتما به شما بگویند.

بهترین کمک به فرزندانتان این است که از خودتان بیش از همیشه مراقبت کنید تا بتوانید اوضاع را بهتر مدیریت کنید.

 

انتهای پیام/س