استاد سخن سعدی
شیخ مصلح الدین مشرف بن عبد‌الله، معروف به سعدی شیرازی شاعر و نویسنده پارسی گوی ایرانی در سال ۶۰۶ هجری قمری در شیراز متولد شد. دو اثر ارزشمند وی غزلیات و دیوان اشعار به نام گلستان و بوستان می باشد. سعدی در خانقاهی که اکنون آرامگاه اوست، زندگی می کرد و در همان جا نیز درگذشت. نبوغ سعدی و فضای اجتماعی و فرهنگی شهر شیراز از جمله عواملی هستند که باعث می‌شوند سعدی را استاد سخن بدانیم. نقاشی های دیواری برگرفته از اشعار سعدی بر دیوار های خیابان و کوچه‌ها می‌بینیم یکی از اشکال مختلف هنر است که با تاثیرات قوی بصری و آفرینش زیبایی و هماهنگی فرم و ریتم، نقش ارزشمندی در آثار معماری و زیباسازی شهری دارد. سعدی به دو دلیل استاد سخن لقب گرفته است. فرم کلام، زبان، زیبایی‌شناسی و استفاده حکیمانه از عناصر فرهنگی روزگار او که آمیزه‌ای از فرهنگ ایران باستان، قرآن و حدیث دارد. اول اردیبهشت ماه در تقویم ملی ایرانیان همزمان با سالروز تولد شیخ اجل یاد روز سعدی نام گرفته است.
