مهراب رجبی، رئیس بنیاد البرزشناسی در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از البرز، با اشاره به فرارسیدن ماه مبارک رمضان، گفت: آداب مهمانی رمضان در سراسر فلات ایران مانند پاکستان، افغانستان، ایران و... تقریبا آیین مشابهی است.

او افزود: وجه تمایز آداب مهمانی رمضان در سراسر فلات ایران با کشورهای همسایه عرب زبان این است که عرب زبانان  آخر ماه رمضان را به دنبال ماه می روند اما در فلات ایران در آخر ماه شعبان ماه رمضان را در آسمان جست و جو می کنند و برای رصد آن به بر و ارتفاعات می روند.

رجبی گفت: در گذشته در ماه رمضان مانند عید نوروز خانه تکانی و پختن خوراکی های خاص مانند رشته رونق داشت.

او افزود: در بسیاری از روستاهای استان البرز گوسفند قربانی می کردند و این عمل را « قرمه کنی» می خواندند.

رئیس بنیاد البرزشناسی گفت: در این ماه جوانان و به ویژه نونهالان را برای آموزش قرآن آماده می‌کردند و آنچه که در جوامع اهل تسنن به نماز تواریح مشهور است در جوامع شیعی به شکل دیگری و  با عنوان شب های قرآن رونق داشت که طی آن به جوانان خواندن قرآن را آموزش می دادند.

او افزود: یکی از سنت هایی که در ماه مبارک رمضان البرز انجام می شد، همچه کاسه بود که ساکنان یک محل و روستا با پر کردن کاسه از آش و توتک و فتیر آن را بین یکدیگر رد و بدل می کردند.

رجبی گفت: آیینی که امروز کمتر به چشم می خورد، عروس افطاری است که طی آن برای تازه عروس و دامادها در ماه مبارک رمضان مهمانی می گرفتند و تمام اعضای فامیل به احترام آن دو در این مهمانی دعوت می شدند.

او افزود: یکی از موارد جالب توجه رابطه بین آش و آشتی بود که رفع کدورت ها در ماه رمضان آش می پختند و بین یکدیگر توزیع می کردند.

رئیس بنیاد البرزشناسی گفت: در البرز کهن به کسانی که تازه به مرحله سنی بلوغ رسیده بودند و روزه می‌گرفتند مائده ای مانند عیدی و در قالب افطار می دادند که به سر روزی شهرت داشت.

او افزود: نیاکان ما در دهه سوم رمضان کیسه هایی می دوختند و به آن کیسه برکت می گفتند زیرا معتقد بودند هر چه در آن کیسه قرار بگیرد برکت می گیرد.

انتهای پیام/د.خ