محمدرضا براری، ملی پوش سابق تیم ملی وزنه برداری ایران در گفتوگو با خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، درخصوص دریافت مدرک دورههای آموزشی جام بین المللی فجر، اظهار داشت: فدراسیون وزنه برداری کلاسهایی را در قالب رقابتهای جام فجر برای مربیانی که مدرک درجه یک آسیا داشتند برگزار کرد. در ایران مربیان درجه یکی که مدرک بین المللی داشته باشند، زیاد نداریم. مربیانی که مدرک C تا A بین المللی داشتند، میتوانستند در این کلاسها شرکت داشته باشند. از قبل به فدراسیون گفته بودم که در صورت برگزاری چنین کلاسهایی به من اطلاع بدهند.
بیشتر بخوانید: صدور گواهی دورههای جام فجر توسط فدراسیون جهانی وزنهبرداری/ جایزه دلاری «مارتیروسیان» پرداخت میشود؟
براری ادامه داد: میخواستم دانش مربیگری ام را در سطح بین المللی ارتقا بدهم. مدرسهای چینی مباحث تمرینی و آنتی دوپینگ را در این کلاسها مطرح کردند. اینها نکات مهمی برای وزنه برداری بود و در کل، این کلاسها برای ارتقای دانش مربیان ایرانی، مفید بود.
دارنده مدال طلای مسابقات جهانی، درخصوص بیماری که پیش از تعطیلات نوروز، به آن دچار شده بود، گفت: پیش از تعطیلات دچار آنفلوآنزا شده بودم و پس از تب و لرز و بستری در بیمارستان، رفته رفته اوضاعم بهتر شد و اوایل سال جدید، پس از تمرینات هوازی، به صورت کامل حالم خوب شد.
ملی پوش سابق تیم ملی وزنه برداری درباره تعویق رقابتهای المپیک و تاثیر این موضوع بر وزنه برداری ایران، بیان کرد: تعویق المپیک اتفاق بسیار خوبی بود. شاید بسیاری از کشورها از این موضوع خوشحال باشند، اما ایران، نسبت به سایر کشورها، منفعت بیشتری از تعویق المپیک به دست آورده است. باید قبول کنیم که در صورت برگزاری المپیک در تاریخ قبلی، هیچ وزنه برداری که بتواند مدال بیاورد، نداشتیم. حتی سهراب مرادی و کیانوش رستمی هم کار سختی برای کسب مدال در توکیو داشتند. البته که تنها یکی از آنها باید راهی این بازیها شود.
او ادامه داد: تا جایی که من از این ۲ وزنه بردار خبر دارم، وزنههای سنگینی که بتوان با آنها مدال المپیک را به دست آورد، نمیزدند. اما با اتفاقی که رخ داده، هر ۲ آنها بدنشان را میتوانند آماده بازیها کنند. همچنین علی داودی و علی هاشمی هم شانس رسیدن به بازیهای رسیدن به المپیک را دارند. هاشمی هم وضعیت مناسبی برای المپیک در سال ۲۰۲۰ نداشت. حالا همه این نفرات میتوانند در این یک سال، به حدنسابهای مورد نیاز برسند. هم در دسته فوق سنگین و هم دیگر دستهها در توکیو شانس مدال داریم.
بیشتر بخوانید: بررسی تاثیر تعویق یک ساله المپیک بر وزنهبرداری ایران
براری درباره افزایش سن وزنه برداران ایرانی در سال ۲۰۲۱، تصریح کرد: برای خود من که ۳۲ سال سن دارم، بازگشت به تمرینات و رقابتهای بین المللی کار سختی است. به هر حال ممکن است با وزنه برداری طرف باشیم که تنها ۱۸ سال سن دارد و اصلا چیزی به نام خستگی نشناسد. تصور میکنم المپیک توکیو آخرین شانس مرادی و رستمی در بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان باشد. البته هاشمی تنها ۲۸ سال سن دارد و از طرفی رقبای قدرتمندی دارد. هاشمی کار سختی در این دسته دارد اما، هیچ کاری نشدنی نیست. امیدوارم مدال بیاورد و تصمیم با خودش خواهد بود، که آیا میخواهد بازهم ادامه بدهد یا نه.
ملی پوش سابق تیم ملی وزنه برداری درمورد تغییر نسل در این رشته و نبود قهرمانان گذشته در تیم ملی و افت محسوس این وزنه برداری نسبت به سالیان قبل، گفت: به نظر من حالا فدراسیون وزنه برداری باید به دنبال جوانگرایی برود.کوروش باقری وقتی وارد عرصه مربیگری در تیم ملی شد، یه تیم کامل شامل نوجوانان، جوانان و بزرگسالان را برعهده گرفت. جندین نفر را گلچین کرد و روی آنها سرمایه گذاری شد. منظورم این نیست که در به روی استعدادهای جدید بسته شد، اما نگاه ویژهای به این افراد وجود داشت و این تیم در نهایت موفق شد.
براری ادامه داد: به نظر من سطح رکوردها نسبت به سالیان قبل خیلی پایین آمده این موضوع به نبود اردوهای طولانی مدت باز میگردد. وزارت ورزش بودجه آن چنانی را نمیتواند در اختیار فدراسیون قرار بدهد و مثل گذشته ساپورت خوبی از فدراسیون صورت نمیگیرد. در گذشته اردوهای تیم ملی به صورت ۷ ماهه برگزار میشد. اما حالا میبینیم یک اردو به مدت یک ماه برگزار میشود و اردوی بعدی، ۶ یا ۷ ماه بعد آغاز میشود. چنین مشکلاتی باعث افت وزنه برداری شده است.
بیشتر بخوانید: بیرانوند: تعویق المپیک برای سهراب مرادی خوب بود/ همکاری فدراسیون وزنه برداری با برخواه ادامه خواهد داشت
او درباره نقش کادر فنی تیم ملی در این افت، بیان کرد: در برخی از شهرستانها مربیانی هستند که با وجود زحمتی که میکشند، توانایی رساندن وزنه بردار به سطح جهانی را ندارند. باید دست مربیان تیم ملی باز باشد. وقتی در هر دسته تعداد وزنه برداران موجود کم باشد، نمیتوانیم از مربی تیم ملی انتقاد کنیم. در زمان خودمان و در دسته ۱۰۵ کیلوگرم، من و نواب نصیرشلال به همراه حامد مجیدی و نفر اول قهرمانی کشور در اردو حاضر بودیم و به این شکل دست مربی تیم ملی باز بود. تمرینات را سنکین برگزار میکردیم و به رکورد مد نظر سرمربی میرسیدیم. اما حالا مربی وارد سالن میشود و پس از این که میبیند وزنه بردار احساس مصدومیت میکند، چون دستش خالی است، از وزنه بردار میخواهد که فشار تمرین را پایین بیاورد. به نظر من نمیتوان فدراسیون را مقصر دانست. هزینههای سنگینی برای اردوها به وجود میآید و باید حمایت بیشتری از فدراسیون وزنه برداری بشود. باید منصفانه نقد کنیم و برای کمک کردن به دنبال نقد باشیم.
انتهای پیام/