نمایش «کنفرانس تهران» اتفاقات درون یک کافه را در تاریخ ۱۹۴۳ میلادی روایت می‌کند.

میلاد جباری مولانامیلاد جباری مولانا نویسنده و کارگردان تئاتر که پیش از این آثاری همچون «کمیته مشترک» را در موزه عبرت روی صحنه برده بود, در خصوص جدیدترین اثر نمایشی خود، در گفت و گو با خبرنگار حوزه تئاتر  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت: نمایشی با عنوان «کنفرانس تهران» را دارم که به شیوه تئاتر کاربردی اجرا می‌شود. قرار بود این اثر نمایشی در کافه لقانطه اجرا شود؛ کافه‌ای قدیمی که در باغ موزه قصر بازسازی شده است. پیش از شیوع بیماری کرونا تمرین‌های این نمایش انجام شده بود، اما با شیوع بیماری تمرین‌ها را متوقف کردیم.

وی افزود: با بازیگران جوان تئاتر کار را آغاز کردیم که بخشی از آن‌ها بازیگران نمایش پیشین من و بخشی هم بازیگران جدیدی هستند که به گروه اضافه شدند.

جباری مولانا با اشاره به اینکه نمایش «کنفرانس تهران» اتفاقات درون یک کافه را در سال ۱۹۴۳ میلادی روایت می‌کند، بیان کرد: این نمایش، کنفرانس تهران را حاشیه نگاری می‌کند. زمانی که وینستون چرچیل، فرانکلین دلانو روزولت و ژوزف استالین به تهران آمدند و کنفرانسی را ترتیب دادند که با بی احترامی شاه ایران را دعوت نکردند و همانند یک کشور استعمار شده جلسه‌ای رسمی و بین المللی برگزار کردند. کنفرانس تهران با حاشیه‌های مختلفی در جامعه آن زمان رو به رو شد. با توجه به جایگاه سیاسی اجتماعی کافه لقانطه در آن زمان چهره‌های شاخص سیاسی، هنری و اجتماعی آنجا گرد هم می‌آمدند و صحبت می‌کردند. از همین رو این اتفاقات را در کافه لقانطه که صاحب آن هم غلامحسین خان لقانطه بوده به تصویر می‌کشیم.

او ادامه داد: زمانی که مخاطب وارد کافه می‌شود، همانند یک مشتری است و در حالی که در کافه نشسته در حال تماشای نمایش است و خود را در دل یک واقعه احساس می‌کند. این نمایش هم به نوعی تئاتر موزه است؛ زیرا مکان اجرای آن، کافه موزه است. امیدواریم که در نزدیک‌ترین زمان بعد از اتمام بیماری کرونا اثر را روی صحنه ببریم. این اثر با مشارکت موسسه هنری نقالخانه و گروه گردشگری لقانطه روی صحنه می‌رود.

جباری مولانا در خصوص اجرای تئاتر‌های آنلاین هم گفت: در نخستین روز‌های اجرای تئاتر آنلاین یکی از آثار من به نام «سکوت سال ۱۰ هجری» به اجرا گذاشته شد. این نمایش با دو پرسوناژ و در ۴۵ دقیقه اجرا شد و مخاطبان خوبی هم داشت. من تا امروز مخاطبان خوبی در نمایش‌های آنلاین دیدم و در همان روز‌های نخست در صفحات مجازی تبلیغ شد و می‌توان گفت آن نمایش مخاطبان میلیونی داشت. منتهی تئاتر شاخصه‌هایی دارد که روی صحنه معنا پیدا می‌کند. هیچ چیزی تئاتر صحنه نمی‌شود و تئاتر باید به صورت زنده و در تعامل با مخاطب اتفاق بیفتد تا به خاستگاه واقعی خود برسد؛ اما چاره‌ای نیست و در این روز‌ها تئاتر آنلاین از شیوه‌هایی است که به بقای این هنر کمک می‌کند و همراه خوبی برای تئاتر صحنه است. حتی در دوران پسا کرونا یعنی می‌تواند کمک حال تئاتر صحنه باشد، اما باید بگویم من با آموزش آنلاین بازیگری موافق نیستم.

وی افزود: درست است که تئاتری‌ها و سینماگران نگرانی‌هایی بابت بازگشت مخاطبان به سالن‌ها دارند و اگر حمایتی از هنرمندان تئاتری صورت نگیرد، قطعا دوران بدی را سپری خواهیم کرد و زمان می‌خواهد تا مخاطبان به صندلی‌های سالن‌ها بازگردند اما امیدوارم این اتفاق (تئاتر آنلاین) با درایت و مدیریت نهادینه شود و مخاطب دوباره به صحنه اعتماد کند.

انتهای پیام/

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.