آسیه حسینی نیکو  در گفت و گو با خبرنگار  حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد:دروغگویی در کودکان عوامل متعددی دارد، گاهی کودکان به خاطر ترس از تنبیه والدین مجبور به دروغگویی می‌شوند.

او تصریح کرد: وقتی کودکان خرابکاری می‌کنند و کار اشتباهی را مرتکب می‌شوند، والدین داد و فریاد نزنند و برای اشتباه کوچک کودکشان را به سختی تنبیه نکنند؛ زیرا فرزندشان برای دفاع از خود و ترس از عصبانیت والدین دروغ می‌گویند، پس والدین با کمی اخم و با ملایمت به او بگویند "چون فلان چیز را شکستی از دستت ناراحت و عصبانیم" سپس تنبیه کوچکی و متناسب با آن کار اشتباه در نظر بگیرند.

وی ادامه داد: والدین نباید زمینه دروغگویی کودکان را فراهم کنند؛ همچنین سوال‌هایی که جواب آن را می‌دانند از او نپرسند بلکه بر راه‌هایی برای انجام کار درست در این موقعیت تأکید کنند؛ به طور مثال اگر می‌دانند پسر ۸ ساله شان به دفتر تکالیفش دست نزده است نگویند "تکالیف تمام شد؟ " بلکه از او بپرسند "برنامه ات برای تمام کردن تکالیفت چیست".

بیشتر بخوانید: حرفه‌ای‌ترین دروغگو‌ها چه کسانی هستند؟

این روانشناس کودک و نوجوان با بیان اینکه والدین باید قدردان صداقت و راستگویی کودک باشند ادامه داد: اگر کودک چیزی را در خانه شکسته به جای اینکه بگویند " من نکردم" می‌گوید " ببخشید" در این صورت فوراً بگویید از راستی ات خوشحالم و بعد از تحسین رفتار او در تنبیه کار اشتباه تخفیف قائل شوید؛ والدین با اینکار می‌توانند صداقت و راستگویی را از همان کودکی در فرزندشان پرورش دهند.

حسینی نیکو ادامه داد:والدین باید حرف و عمل خود را یکی کنند، از یاد نبرند فرزندشان همیشه به آن‌ها نگاه می‌کند و اعمال آن‌ها را سرلوحه خود قرار می‌دهد، پس واقعیت این است که آن دروغ‌های مصلحتی کوچکی که برای نرفتن به مهمانی یا روبرو نشدن با شخص خاصی می‌گویند کاملاً هم بی ضرر نیست آن‌ها به کودک نشان می‌دهد که دروغ گفتند در برخی مواقع اشکال ندارد و به قول معروف کودکان از والدین تقلید می کنند.

او افزود: والدین برای افزایش راستگویی در فرزندان می‌توانند با گفتگویی دوستانه و با طرح سوالی به او بگویند " من می‌خواهم یک سوالی بپرسم و شاید بخواهی چیزی را به من بگویی که واقعاً نمی‌خواهم بشنوم، اما به یاد داشته باش صداقت از همه چیز مهمتر است" به خاطر داشته باشند که دادن فرصتی به کودکان برای منعکس کردن موضوع می‌تواند منجر به گفتن حقیقت توسط آن‌ها شود.

بیشتر بخوانید: ۶ نکته طلایی برای اینکه مادر بی نظیری باشید

او بیان کرد: والدین به فرزندانشان برچسب دروغگو نزنند گفتن اینکه کودک دروغگو است یک اشتباه بزرگ است زخمی که این لقب به فرزندان وارد می‌کند به مراتب بزرگتر است، زیرا کودک فکر می‌کند مادر من را باور نخواهد کرد این باعث می‌شود او نسبت به خود احساس بدی کند و الگوی از دروغگویی تنظیم کند.

این روانشناس کودک و نوجوان گفت:والدین عشق و محبت خود را به کودک ابراز کنند همچنین اجازه دهند فرزندانشان بدانند بی قید و شرط او را دوست دارید حتی اگر مرتکب اشتباه می‌شوند؛ والدین به کودک اطمینان دهند اگر چه رفتار‌های ناپسند او را دوست ندارند، اما اشتباهاتش باعث کم شدن عشقشان به او نخواهد شد؛ پس از این کار به کودک کمک می‌کند در هر شرایطی قلب خود را به روی والدین باز کند.

حسینی نیکو در پایان گفت: برای کودکان قبل از سنین مدرسه به کار بردن لفظ دروغگو جایز نیست چرا که آن‌ها بیشتر خیال پردازی می‌کنند، پس به کودک کمک کنید تا واقعیت و افکار خیالی را از هم تشخیص دهد، به طور مثال وقتی می‌گوید یک سگ پرنده وارد اتاق شده است به جای انکار و اثبات دروغ با مهربانی از او سوال کنید " دوست داشتی یک سگ پرنده در اتاقت داشته باشی اگر همچین چیزی داشتی با او چیکار میکردی" والدین با این راه کار‌ها می‌توانند نسبت به دروغگویی کودکانشان رفتار مناسبی را داشته باشند.
انتهای پیام/