خاطرات رمضانی یک اسیر
بعثی‌ها، اسرا را مجبور به انجام کار‌های سنگین می‌کردند. یکی از دوستان خود من را آنقدر با زبان روزه اذیت کردند که وقتی به سالن برگشت لب‌های او از شدت خشکی ورم شدیدی کرده بود.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سید رضی سیادت پور در علمیات رمضان و در سن ۲۰ سالگی به اسارت رژیم بعث درآمد و در دوران مقاومت خود، هشت اردوگاه از جمله اردوگاه رمادی ۶ را تجربه کرده است.
این آزاده سرافراز از رفتار عراقی‌های بعثی در دوران اسارت و ماه مبارک رمضان روایت میکند: بعثی‌ها با روزه گرفتن ما مشکل داشتند. البته در برخی اردوگاه‌ها آزار و اذیت‌ها کمتر بود، اما در اردوگاه رمادی۶ از این خبر‌ها نبود.
بعثی‌ها طبق نظم خودشان عمل می‌کردند. برای همین مشکل نگهداری غذا در رمادی زیاد بود و ما مجبور بودیم تا ابتکاراتی را برای گرم نگه‌داشتن غذا داشته باشیم. در گرمای رمضان آن سال‌ها آنقدر بچه‌ها را اذیت می‌کردند که رمقی برایشان نمی‌ماند.
بعثی‌ها، اسرا را مجبور به انجام کار‌های سنگین می‌کردند. یکی از دوستان خود من را آنقدر با زبان روزه اذیت کردند که وقتی به سالن برگشت لب‌های او از شدت خشکی ورم شدیدی کرده بود.
رمادیه بدترین آب و هوا را داشت. تابستان بسیار داغ و زمستان بسیار سرد و سوزناک و همچنین هوای سرد خشک که به جان آدم می‌زد و این موقعیت آب و هوایی موجب آزار بیشتر بچه‌ها می‌شد.
آسایشگاه ما دوتا پنکه سقفی داشت آن هم برای ۶۰ نفر که همه شرشر عرق می‌ریختند، اما بعثی‌ها روز‌هایی از ماه رمضان آن را قطع می‌کردند که ما را به سختی بی اندازند و به اصطلاح کم بیاوریم.
منبع:ایسنا
انتهای پیام
