به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، شما بیش از ۶۰ هزار مایل شریان و ورید در بدن خود دارید. به کمک قلب، این عروق خونی، خون را به هرکجا که نیاز باشد می‌رسانند. اکثر عروق خونی، پیش از تولد تشکیل شده‌اند. با این وجود توانایی تشکیل عروق جدید هرگز از بین نمی‌رود. تشکیل عروق جدید، فرآیندی است که هنگام آسیب، به ترمیم بدن کمک می‌کند و این فرآیند در درمان شرایطی که عروق خونی دچار مشکل می‌شوند، اهمیت دارد.

محققان نانوذراتی ساختند که با تزریق به سلول‌های عضلات می‌تواند به ترمیم بافت آن کمک کند. این نانوذرات حاوی سلول‌های بنیادی بوده که با تولید فاکتور رشد، موجب تشکیل رگ در بافت آسیب دیده می‌شود. در پزشکی یک روش درمان ایدئال برای بیمارانی که ماهیچه آن‌ها در اثر کمبود اکسیژن آسیب دیده‌اند، تزریق سلول‌های بنیادی خود بیمار است.

در پژوهشی که به تازگی انجام شده و نتایج آن در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است، پژوهشگران دانشگاه ایلینویز نشان دادند که نانومحرک‌ها، نانوذرات حاوی سلول‌های بنیادی برای التیام زخم، قدرت التیام را در موش‌های آزمایشگاهی افزایش دادند.

بیشتر بخوانید: تولید ۱۷۰۰ لیتر محلول ضدعفونی کننده دست در یک شرکت دانش بنیان شیرازی

هینوجون کونگ از محققان این پروژه می‌گوید: «ما می‌خواستیم از عملکرد طبیعی سلول‌های بنیادی و عوامل تحریک‌کننده برای کمک به کم‌خونی موضعی عضلات موسوم به ایسکمی استفاده کنیم.»

ایسکمی عضلانی یا آسیب عضلات در اثر کمبود اکسیژن یا کاهش خون‌رسانی، منشأ مختلفی در بدن دارد که از آن جمله می‌توان آسیب به عضلات را نام برد.

سلول‌های بنیادی که از بدن خود بیمار مشتق شده است دارای ترکیباتی هستند که به تشکیل رگ‌های جدید خونی در بدن کمک می‌کنند و در نهایت منجر به ترمیم بافت آسیب‌دیده می‌شوند. هر چند آزمایش‌ها نشان می‌دهد که این مزیت از محدودیت‌هایی نیز برخوردار است؛ برای مثال، بعد از تزریق سلول‌های بنیادی به عضله، فعالیت‌های آن‌ها کاهش می‌یابد.

مولکول‌هایی موسوم به فاکتور نکروز تومور آلفا که در بدن به‌صورت طبیعی تولید می‌شوند قادراند تا سلول‌های بنیادی را تحریک کرده و عوامل رشد دهنده را بیشتر تولید کنند.

این گروه تحقیقاتی تصمیم گرفتند تا TNF-alpha را مستقیم به سلول بنیادی متصل کنند و در نهایت، نانومحرک‌هایی بسازند. این نانومحرک‌ها در واقع نانوذراتی هستند که می‌توانند به سطح سلول بنیادی متصل شوند و TNF-alpha را رهاسازی کنند.

مرنی بوپارت، از محققان این پروژه می‌گوید: «فایده اولیه سلول‌های بنیادی در ترمیم بافت‌ها، توانایی جایگزینی آن‌ها به جای سلول‌های آسیب‌دیده نیست، بلکه تولید فاکتور رشد و سیتوکین‌ها است که به این فرآیند کمک می‌کنند. این نانوذرات کمک می‌کنند تا رهایش فاکتور رشد طولانی‌مدت انجام شود. این موضوع زمانی که سلول به فردی اهدا می‌شود یا بافت، بیمار یا کهنسال است، بسیار مفید خواهد بود.»

انتهای پیام/