به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، گیاه سرخس دارای ۳۰ گونه مختلف بوده که به سرعت به وسیله استولون (ریشه رونده) توسعه مییابند. سرخس هم به صورت گلدانی و هم به صورت آویزی استفاده میشود. این گیاه در مناطقی با آب وهوای شرجی به خوبی یافت میشود.
سرخسها نور غیر مستقیم را ترجیح میدهند. نوری که در طول روز از پشت پنجره میتابد، برای این گیاه کافی است. گلدان سرخس حرارت ۲۵ درجه سانتی گراد، آبیاری متوسط تا زیاد، رطوبت هوای ۷۰ تا ۹۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد. سرخس در شرایط نور کمتر هم به رشد خود ادامه میدهد.
نگهداری سرخس در خانه
گیاه را همیشه دور از تابش مستقیم خورشید بگذارید. بهتر است آبیاری از زیر انجام گیرد؛ یعنی گلدان را در بشقابی قرار داده و آب را داخل بشقاب بریزید. رطوبت اطراف گلدان را به کمک افشانک دستی انجام دهید. سرخسها عاشق رطوبت هستند؛ بنابراین باید در معرض رطوبت و بخار قرار بگیرند و در نتیجه شادابتر از همیشه خواهند بود. اگر رطوبت محیط کم باشد، رنگ سرخس کمکم به قهوهای تبدیل میشود.
آفات
آفاتی که در سرخس به علت کمبود رطوبت ایجاد میشود عبارتند از مگس سفید، شپشک آردآلود، کنه و شته.
روشهای تکثیر
روش اول: زمانی که گیاه ساقههای رونده ریشهزا تولید میکند، در صورت تماس انتهای ساقهها با خاک گیاهان کوچک به وجود میآیند که پس از ریشهدار شدن، با جدا کردن و پرورش آنها میتوان گیاهان جدیدی تولید کرد.
روش دوم: استفاده از هاگهای به وجود آمده در سطح زیرین برگهاست. هاگها را روی یک صفحه کاغذ سفید جمعآوری کرده و در سینی نشا که با مخلوط خاکی بذر و قلمه پر شده است، به شکل پراکنده روی سطح خاک بکارید. گلدان یا سینی بذر را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و در دمای ۱۲ درجه سانتی گراد نگه دارید.
روش سوم: تقسیم بوته. بوتههای جدید را از بوته مادری جدا نمایید.
روش چهارم: روش تجاری افزایش سرخس زینتی، کشت بافت است.
براساس نتایج گیاه پالایی هوای آلوده شده به وسیله گیاهان گلدانی آپارتمانی یک روش بسیار موثر و اقتصادی است که میتواند در خانهها و ادارات و به طور کلی در محیطهای بسته به کار رود. گونه سرخسها پتانسیل بالایی برای بهبود هوای محیطهای داخلی، جایی که انتشار فرمالدهید یک نگرانی محسوب میشود، نشان دادهاند.
منابع:
*طیری، ح. (۱۳۹۵). «حذف فرمالدئید از هوای داخل ساختمانی توسط گیاهان سرخس برگ شمشیری و نخل شامادورا». پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.
*سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی. (۱۳۹۷). «تولید و پرورش گیاهان زینتی». شرکت چاپ و نشرکتابهای درسی ایران. صص:۱۶۴-۱.
انتهای پیام/