لیلا شقاقی، روانشناس در گفت و گو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اهمیت دوستی کودکان بعد از ۳ سالگی اظهار کرد: زندگی اجتماعی کودکان با کاهش وابستگی به والدین آغاز می‌شود ارتباط یکی از نیاز‌های اساسی بشر است و زمانی که کودک مرحله خودمحوری را پشت سر می‌گذارد نیاز به برقراری ارتباط در او نمایان می‌شود.

او افزود: کودکان در اولین محیط‌های اجتماعی مهارت‌هایی را یاد می‌گیرند که هیچ گاه در کنار والدین خود این مهارت‌ها را نیاموخته اند زیرا گروه‌های همسال در کنار یکدیگر تعامل برقرار کرده و در این تعامل مهارت‌های اساسی اجتماعی توسط کودکان کسب می‌شوند. کودکان در این تعامل یاد می‌گیرند چگونه خواسته‌های خود را مطرح کرده و چگونه دوستی‌ها را حفظ کنند. دوستی در کودکان به رشد احساسی و اجتماعی آنها کمک می‌کند و در این رابطه چیز‌های زیادی می‌آموزند.

او ادامه داد: کودکان در تعامل با یکدیگر مهارت‌های، اجتماعی، سازگاری، همدلی را یاد می‌گیرند مثلا می‌آموزند چطور نوبت را رعایت کنند و مهارت‌های کلامی و غیرکلامی استفاده کنند. چطور احساس خوب را منتقل کرده و زندگی اجتماعی خود را شکل دهند. برخی از کودکان که وابستگی زیادی به والدین دارند و یا اعتماد به نفس ضعیفی دارند، دچار اختلالات اضطرابی شده و در برقراری ارتباط با همسالان خود دچار مشکل جدی خواهند شد که این مشکلات زمینه ساز مسائل عمیق روانی و متعاقبا مشکلات جدی تری در تحصیل شغل و ازدواج خواهد بود.

شقاقی بیان کرد: متاسفانه بسیاری از والدین بر این باورند که این مشکلات به خودی خود و با گذشت زمان حل می‌شوند و هیچ اقدامی در جهت رفع این مشکلات نمی‌کنند در حالیکه این نوع مشکلات روانشناختی، به طور اتوماتیک بهبود نمی‌یابد.

او تصریح کرد: حقیقت تلخ این است که دنیای مدرن فرصتی برای تجربه به هیچ کس نمی‌دهد.  در دنیای مدرن کسب مهارت و تلاش برای رفع مشکلات حرف اول را می‌زند. بنابراین اگر فرزندی دارید که در مهارت‌های دوستیابی دچار مشکل است، حتما جهت بررسی و مداخلات به موقع اقدام کنید.

بیشتر بخوانید: چگونه با فرزندان خود دوست باشیم؟

او با تاکید براینکه به عقاید کودک خود در انتخاب دوست احترام بگذارید، گفت: او را هرگز به دوستی با کودک دیگر مجبور نکنید. به او تلقین نکنید که در دوست‏یابی ناتوان است. ارتباط او را با نزدیکان بیشتر کنید تا فرصت بیشتری برای انتخاب دوست متناسب با روحیاتش به دست آورد. شما می‌توانید همکلاسی‏ هایش را به مناسبت‏ های مختلف به منزل خود دعوت کنید.

متخصص روانشناس تصریح کرد: او را به شرکت در برنامه‏‌های جانبی مدرسه و فعالیت ‏های گروهی مانند تهیه روزنامه‏ دیواری، اجرای مراسم، تئاتر و حضور در اردو‌ها تشویق کنید. ثبت نام کودک در کلاس‏های ورزشی، هنری می ‏تواند زمینه‏ ساز دوست‏یابی او شود؛ البته به سلامت محیط این گونه کلاس‏ ها توجه داشته باشید. دعوت از یکی از همسالان نزدیکان برای تعطیلات آخر هفته در منزل شما یامسافرت کوتاه مدت، ممکن است کودک را به او علاقه‏ مند کند و با او دوست شود.

او گفت: در صورت ناسازگاری با دوست، حساسیت نشان ندهید. این روحیه ‏کودکان بین ۴ تا ۸ ساله است که با دوست خود ارتباط یک طرفه برقرار کرده و به راحتی قهر می‌‏کنند. کودکان به تاثیر رفتارشان بر دوست چندان اهمیت نمی ‏دهند و دوستی را رابطه‏ ای دامنه‏ دار نمی‏ بینند.

شقاقی گفت: برای ایجاد سازگاری، بکوشید خودتان الگوی خوبی باشید و با دوستانتان بی‏ دلیل قطع رابطه نکنید. با بیانی نرم و در موقعیت‌‏های عاطفی برخورد خوب با دوست را به او بیاموزید و ارزش دوست خوب را برایش تبیین کنید تا بداند که انسان بدون دوست، غریب است.

انتهای پیام/