به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «ویتولد شابوفسکی» نویسندهای لهستانی است که چهار سال زمان صرف پرداختن به سرآشپزهای «دیکتاتورها» کرده است.
اکثر این افراد بسیار محتاط بودند و بیشترشان برای سالها از صحبت با این نویسنده خودداری میکردند. او به تدریج جزئیات کافی به دست آورد تا آنها را در کتابی به چاپ برساند.
این سرآشپزها برای تعدادی از سادیسمیترین و ترسناکترین دیکتاتورهای جهان آشپزی کردند. او میخواست بداند تهیه غذا برای شخصی که کوچکترین اشتباه شما میتواند به قیمت مرگ شما و خانوادهتان تمام شود، به چه شکلی است.
ابو عالی اولین بار در زمان جنگ ایران و عراق در ارتش برای صدام آشپزی کرد. غذای مورد علاقه او سوپ ماهی بود. اگر صدام خوشخلق بود که هیچ، اما اگر طعم غذا به مذاقش خوش نمیآمد، سر آشپز را احضار میکرد و مثلا به او میگفت: «کدام احمقی آنقدر نمک به این املت زده است؟» بعد او ابو علی را بابت "اسراف" غذا ۵۰ دینار جریمه میکرد.
به گفته ابو عالی، تنها زمانی که صدام شخصا به آشپزخانه سرکشی میکرد، در زمان ماه مبارک رمضان بود که قرار بود او در طول روز روزه باشد و نمیخواست کسی غذا خوردن او را ببیند.
سرآشپز پل پوت، دیکتاتور کامبوجی هم میگوید که او عاشق آبگوشت مرغ بود. جنبش خمر سرخ به رهبری او از ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ بر کامبوج حکم راند.
پل پوت در مدت ۴ سال حکومت خمرهای سرخ سه میلیون تن از جمعیت ۸ میلیون نفری کامبوج را در کشتزارهای مرگ در گودالهایی که در زمین حفر کرده بودند، به رگبار بسته و سپس همان جا به خاک میسپردند.
او برای ایجاد کنترل، مردمش را گرسنه نگاه میداشت و مجبورشان میکرد بابت هر لقمه غذا از او قدردانی کنند. به گفته سرآشپز پوت، گرسنگی جریمه ضعف یا نافرمانی هم بود. مردم برای زنده ماندن ملخ، کرم و تخم مورچه میخوردند.
رطیل کبابی و قورباغههای پخته شده در برگهای موز، غذاهای لوکس محسوب میشدند. اما آنها از شکار موشها منع میشدند که همین امر انبار غلات را از بین میبردند و باعث گرسنگی بیشتر میشد. در مقابل برای سربازان خمر سرخ، فیل کشته میشد.
سرآشپز انور خوجه، دیکتاتور کمونیست آلبانی هم که در سال ۱۹۸۵ مرد، درباره عادتهای غذایی او مطالبی گفته است. غذای مورد علاقه او گلولههای خمیری شکرپاره دیابتی بوده است. خوجه به دیابت مبتلا بود و طبق توصیه پزشکان روزانه نباید بیش از ۱۵۰۰ کالری دریافت میکرد. انور خوجه صبحانه پنیر با مربا میخورد، ناهار سوپ سبزیجات و ماهی و شام، ماست.
عیدی امین، دیکتاتور اوگاندا شخصی بود که خودش را رئیسجمهوری مادام العمر، سپهبد، پروردگار همه جانوران زمین و ماهیهای دریاها، پادشاه بینظیر اسکاتلند و فاتح امپراتوری بریتانیا معرفی میکرد. غذای مورد علاقه او بز کبابی بود.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
متاسفانه باید گفت دیکتاتوری به چه چیزی خوردن نیست به مال حرام و روح کثیف است که اکثر ظالمان دنیا از جمله هیتلر و استالین وترامپ و بن سلمان وشارون و نتانیابو و... اینگونه بوده اند
شما خیلی خوب هستید .
تعریف و تمجید میکنتد
مثل کانالهای معاند
در جنایت و جرم شان شریک ایند
حدیثی است که میگوید .اگر جنایتی و جرمی دیدی
اگر توانستی ...باید جلویش را بگیری
با دست ...و یا با زبان ات
اگر این دو ازت برنیامد
در قلب ات محکوم اش کنی
اینها فارسی زبان ها که فقط وجه مشترک شون با هم وطن هاست
بخاطر پول .پست و مقام و اقامت
همه چیزشون را.فروختند .اخلاق .دین .وجدان .معرفت .انسانیت
شعور .
روزه نمیگرفته
من خاطرات مرحوم هاشمی رفسنجانی رو میخوندم نوشته بود: یک روز وقت ملاقات فوری گرفتم و صبح رفتم دیدن حضرت آقا. دیدم در نهایت سادگی مشخول خوردن نان و خیار و گوجه و پنیر هستند. آنهم ساده ترین و ارزان ترین پنیر .
باید خدارو شکر کنیم که رهبر ما اینچنین ساده زیست و بر مشی علی ابن ابی طالب عمل میکنه
فیدل کاسترو دیکتاتور بوده؟