به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، یک‌بار دیگر تسلا در تلاش است تا بازار خودرو‌های خانوادگی را به نفع خود و به ضرر دیگر خودروسازان تغییر دهد و این بار این کار با عرضهٔ یک کراس‌اوور پریمیوم تمام الکتریکی کامپکت صورت می‌گیرد قبل از هر خودروساز دیگری. مدل Y چهارمین و آخرین عضو از خانوادهٔ نسل فعلی محصولات تسلا محسوب می‌شود.

این خودرو بر اساس همان پلت‌فرم سدان مدل ۳ ساخته شده و زمانی که به بازار اروپا برسد با خودرو‌هایی مثل فولکس‌واگن ID.۴، اشکودا انیاک و آئودی Q۴ e-Tron رقابت خواهد کرد. آمریکایی‌ها هم‌اکنون مدل Y خود را تحویل گرفته‌اند، اما اروپایی‌ها باید تا اواسط سال ۲۰۲۱ صبر کنند، زیرا قرار است مدل Y برای بازار این قاره از تابستان در پایگاه تولید اروپایی جدید تسلا در برلین تولید شود.

مثل مدل ۳، مدل Y هم در انواع مختلفی مثل مدل‌های بالا ردۀ دوربرد و پرفورمنس به بازار عرضه می‌شود که گفته شده نسخهٔ دوربرد با هر بار شارژ توانایی پیمودن ۵۰۵ کیلومتر را طبق استاندارد‌های اروپایی WLTP دارد، اما ارائهٔ نسخهٔ برد استاندارد با پکیج باطری کوچک‌تر هم وعده داده شده که می‌تواند قیمت پایهٔ مدل Y را به حدود ۴۵ هزار پوند کاهش دهد. اما خودرویی که در اینجا مورد آزمایش قرار داده‌ایم مدل پرفورمنس است که احتمالاً بیش از ۶۰ هزار پوند قیمت خواهد داشت.

تسلا فعلاً قدرت و گشتاور مدل Y را اعلام نکرده، اما قوای محرکهٔ دو موتوره و چهارچرخ محرک نسخهٔ پرفورمنس این کراس‌اوور با مدل ۳ یکسان است که این یعنی باید حدود ۴۵۰ اسب بخار قدرت و ۶۴۰ نیوتن متر گشتاور داشته باشد.

این گشتاور زیاد در هنگام شتاب گیری کاملاً احساس می‌شود، زیرا با تخته کردن پدال گاز، مدل Y از هر کراس‌اوور کامپکت دیگری سریع‌تر به جلو می‌رود. مدل Y پرفورمنس ظرف ۳.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و بنابراین رقبا به‌سادگی نمی‌توانند آن‌را مغلوب کنند. البته ممکن است برخی از رقبای بنزینی و دیزلی بتوانند حداکثر سرعت ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت مدل Y را پشت سر بگذارند، اما رقبای الکتریکی آینده مثل فولکس‌واگن ID.۴ و آئودی Q۴ e-Tron به قدرت زیادی نیاز دارند تا بتوانند بر پرفورمنس تسلا غلبه کنند.

البته لذت بردن از پرفورمنس مدل Y یک چیز است و حفظ آن چالشی کاملاً متفاوت، زیرا با هر بار فشار طولانیِ تا انتهای پدال گاز، حدود ۲۵ تا ۳۰ کیلومتر از بُرد اعلامی ۴۸۰ کیلومتری آن کاسته می‌شود. اما موضوع مهم‌تری که خریداران مدل Y باید با آن کنار بیایند کیفیت سواری است. البته سواری خودرو خشن و عذاب‌آور نیست، ولی نسخهٔ پرفورمنس مدل Y تعلیق سفتی دارد و واضح است که تسلا ممکن است برای توجیه کردن رانندگانی که بیش از هر چیز راحتی را در اولویت قرار می‌دهند کار دشواری در پیش داشته باشد.

رانندگی با مدل Y، اما قطعاً راننده را سرگرم و مشغول می‌کند. علیرغم وزن زیاد خودرو، از طریق شاسی پیام‌های واضح و مشخصی از جاده انتقال داده می‌شود و فرمان هم دقت و احساس خوبی دارد. البته در مقایسه با مدل ۳، این کراس‌اوور مرکز ثقل بالاتری دارد، اما قطعاً مدل Y با اندکی بادی‌رول و چسبندگی فراوان، متعادل‌تر و چابک‌تر از مدل X است. انتقال قدرت چهارچرخ محرک نیز در این خودرو فقط برای پرفورمنس در جاده‌ها نیست و تسلا سعی کرده با دستیار کمکی آفرود کمی توانایی خارج جاده‌ای هم به مدل Y تزریق کند. این سیستم پاسخ پدال گاز را کاهش می‌دهد تا توازن تحویل قدرت در سطوح ناهموار حفظ شود، اما بااین‌حال مدل Y با یک آفرودر حرفه‌ای بسیار فاصله دارد.

ترمز‌ها به‌اندازهٔ کافی قدرتمند هستند تا مدل Y را به‌طور مداوم متوقف کنند، اما سیستم احیاکنندهٔ انرژی ترمز‌ها به‌طور پیش‌فرض روی حداکثر تنظیم شد که ممکن است برخی رانندگان این را دوست نداشته باشند که البته می‌توانند برای انتخاب تنظیمات موردنظر خود به صفحه‌نمایش ۱۵ اینچی خودرو مراجعه کنند. مدل Y، اما فقط در پلت‌فرم با مدل ۳ اشتراک ندارد بلکه تقریباً دوسوم قطعات آن از برادر سدان گرفته شده و بنابراین داخل دو خودرو بسیار شبیه به هم است. در اینجا هیچ ویژگی جدیدی وجود ندارد و یک سقف پانورامای بزرگ‌تر و درب صندوق برقی تنها تفاوت با مدل ۳ است. در کابین مدل Y از تریم‌ها یا رنگ‌های جدید هم هیچ خبری نیست.

کابین مدل Y بسیار ساده، اما جادار است و یک صفحه‌نمایش بسیار بزرگ ۱۵ اینچی تنها چیزی است که در آن جلب‌توجه می‌کند. غیر از دکمه‌هایی که روی غربیلک فرمان، در‌ها و سقف قرار دارند، تقریباً هیچ دکمهٔ فیزیکی در کابین مدل Y به چشم نمی‌خورد و تقریباً همه‌چیز از طریق صفحه‌نمایش لمسی کنترل می‌شود که خوشبختانه استفاده از آن مثل همیشه دقیق و راحت است، ولی بااین‌حال چیزی نیست که برای همهٔ خریداران جذاب باشد.

اما مدل Y فقط در طراحی و تکنولوژی آینهٔ تمام نمای مدل ۳ نیست بلکه کیفیت کابین آن‌هم مثل برادر سدان است. درنتیجه، بعضی از پلاستیک‌ها، چوب‌ها و چرم‌های موجود در کابین مدل Y مثل چیزی که از یک کراس‌اوور پریمیوم انتظار می‌رود احساس نمی‌شود. تسلا باید به کیفیتی برسد تا بتواند رقیبی برای آنچه که ب‌ام‌و و آئودی با این قیمت تولید می‌کنند باشد. البته همه‌چیز در مدل Y می‌تواند بهبود پیدا کند، زیرا این یکی از اولین نمونه‌هایی است که از خط تولید خارج شده است.

ابعاد مدل Y از مدل ۳ بزرگ‌تر است و به خاطر در‌های عریض‌تر و بلندتر ورود و خروج به آن بسیار راحت‌تر صورت می‌گیرد. همچنین پنجره‌های بزرگ‌تر نیز به معنای دید بهتر و کابین روشن‌تر و دل‌بازتر است. مدل Y با ۴,۷۵۰ میلی‌متر طول کمی از مدل ۳ کشیده‌تر است و فضای داخلی آن برای سرنشینان عقب بهبود یافته است. همچنین فضای سر نیز بیشتر شده، اما هنوز هم با بهترین‌های این کلاس از این لحاظ فاصله دارد. علاوه بر این، فضای صندوق بار بهبود یافته و درب صندوق هاچ‌بکی هم موجب سهولت بیشتر در بارگیری نسبت به مدل ۳ شده است. البته این صندوق به‌گونه‌ای طراحی شده که امکان نصب صندلی‌های ردیف سوم هم در آن وجود داشته باشد، زیرا در آینده قرار است نسخهٔ هفت‌نفرهٔ مدل Y هم ارائه شود.

تسلا مدل Y پکیجی از طراحی شیک، کابین جادار و قوای محرکهٔ چشمگیر را ارائه می‌کند، اما جا برای بهبود کل این پکیج وجود دارد. از این نظر، مدل Y یک تسلای معمولی است، اما بااین‌حال این ماشین تطبیق‌پذیرترین مدل در سبد محصولات تسلا محسوب می‌شود و این پتانسیل را دارد که به محبوب‌ترین محصول این شرکت تبدیل شود، اما نگرانی اصلی تسلا باید افزایش رقابت باشد، زیرا این سگمنتی است که بسیاری از رقبا در حال آماده شدن برای ورود به آن هستند و زمانی که مدل Y سال آینده در اروپا عرضه می‌شود یکه‌تاز نخواهد بود و چندین رقیب در برابر آن قرار صف‌آرایی خواهند کرد.

انتهای پیام/