سیروس همتی بازیگر، کارگردان و نمایشنامهنویس در خصوص بازگشایی سالنهای تئاتر و چگونگی مدیریت مسئولان در این موضوع به خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت:از زمان شیوع کرونا گروههای نمایشی به صورت کامل بیکار شده اند، چون هنر دیگری جز این کار بلد نیستند و برای تامین معاش زندگی به شدت با مشکل رو به رو شده اند.
وی افزود:تئاتر نفس به نفس با تماشاگر در ارتباط است، به همین دلیل حساسیتهای فاصله گذاری اجتماعی در آن معنا ندارد، حتی در پشت صحنه هم این خطرات حس میشود از اتاق گریم و تعویض لباس گرفته تا ارتباطهای نزدیکی که بازیگران به تناسب نقش هایشان دارند و نمیتوانند با پروتکلهای بهداشتی آن را اجرا کنند که همین موضوع آن را از دیگر هنرها مجزا میکند و مسئولان باید راهکارهای ویژه تری را برایمان در نظر بگیرند.
این بازیگر در ادامه به مهجور بودن تئاتر اشاره و اظهار داشت:تئاتر به شدت مظلوم است و تا به امروز پروتکل مشخصی را برایش در نظر نگرفته اند؛ تئاتر به علت اجرای زنده نمی تواند همچون سینما درموقعیتهای متفاوتی قرار بگیرد و یا پلانهای مجزایی داشته باشد و بعد در تدوین درست شود که متاسفانه هیچ مدیری این حساسیتها را در نظر نگرفته و به راحتی از کنارش رد شده اند.
همتی ادامه داد:هنوز هیچ برنامهای برای تئاتر نگذاشته اند و فقط تاریخ بازگشایی را اعلام کرده اند اما باید توجه داشت بعد از بازگشایی چه برنامهای برای اجرایی شدن نمایشها دارید؟ ما تئاتریها با چه پروتکلهایی قرار است کار را شروع کنیم؟ نگرانی ما را چه کسی حل خواهد کرد؟
این کارگردان در ادامه گفت:در حال حاضر اگر تئاتر بخواهد از نو کار خود را شروع کند باید با تعداد کمتری از مخاطبان آغاز شود و صندلیها با ۵۰ درصد ظرفیت پُر شود که برای جبران ضررهای احتمالی دولت هم حمایت کند تا این هنر مجدد جان بگیرد.
این بازیگر تئاتر در خصوص جبران ضررهای وارده به این حرفه تصریح کرد:اگر مدیران و مسئولان امر تلاشی نمیکنند و همچنان تئاتر در بلاتکلیفی درجا خواهد زد؛ حداقل بودجهای را که دریافت کرده اند را بین گروههای نمایشی تقسیم کنند تا کمکی به حال ما بچههای تئاتر که کار دیگری به جز این حرفه نداریم، شود.
همتی در ادامه بیان کرد:تئاترهای خیابانی باز بهتر میتوانند کار خودشان را از سر بگیرند، چون فضای آزاد با پروتکلهای بهداشتی همخوانی بیشتری دارد و یا نمایش هایی را که میتوان در فضای باز اجرا کرد البته اگر حمایتهای مرکز هنرهای نمایشی را به همراه داشته باشد.
وی در پایان به کتابهای منتشر شده و در مرحله انتشارش گفت:اولین کتابم که به چاپ دوم رسید کتاب «ننه کاراته» است، کتابی با محوریت طنز داستانی که آن را در هشت اپیزود با موضوعاتی، چون ورزشی، سیاسی، اجتماعی و آموزشی نوشتم.
همتی درخصوص انتخاب اسم این کتاب افزود:اسم این کتاب را از خاطرات دوران کودکی ام انتخاب کردم، وقتی بچه بودم در همسایگی خانه دایی ام پیرزنی زندگی میکرد که نمیگذاشت فوتبال بازی کنیم و هر وقت صدای ما را از کوچه میشنید با یک چوب از طبقه دوم خانه اش به پایین میپرید و دنبالمان میکرد تا دیگر بازی نکنیم و این پیر زن به قدری توانمند بود که باور نمی کردیم با ۹۰ سال سن این طور بتواند از طبقه دوم به پایین بپرد و دنبالمان کند همین شد که من این اسم را روی کتابم گذاشتم.
وی درخصوص کتاب دیگرش بیان کرد:«گل سر» اولین فیلمنامهای است که با همکاری لیلا نوری نوشته شده است. جالب اینکه جرقه اصلی این فیلمنامه از روی نمایشنامه «کلارینت» شکل و الهام گرفت، «گل سر» جستاری است در باب عشق، عشق به لالایی، به نغمه و نوا، به موسیقی، به وطن و هموطن، این کتاب ادای دینی است به همه جانباختگان و جاماندگان از فاجعه بمباران شیمیایی شهر «سردشت».
وی افزود:«گل سر» جوایز متعددی گرفت؛ اولین جایزه بینالمللی را از چهارمین جشنواره بینالمللی «پرواز» در بخش فیلمنامه سینمایی دریافت کرد.
همتی گفت:«سوپ خفاش» هم دیگر کتابی است که با ماهیت «کرونا»نوشتم. واقعیتها و حواشی که رخ داده بود را در هشت داستان به شکل طنز و تلخ نوشتم که همچنان در مرحله بررسی است و هنوز مجوز چاپ را نداده اند که امیدوارم زودتر این کتاب هم مجوز بگیرد و وارد بازار شود، این کتاب یکی از متفاوتترین کتابهایی است که با موضوع کرونا جمع آوری و نگارش شده است.
انتهای پیام/