به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، خوزه آنخل گوریا، دبیرکل سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی در مصاحبه با شبکه تلویزیونی یورونیوز انگلیسی، گفت تبعات اقتصادی ناشی از کرونا حتی برای نسل‌های بعدی هم خواهد بود.
مجری این شبکه تلویزیونی گفت: پیش‌بینی‌های زیادی نشان‌دهنده آن است که احیای اقتصادی از نیمهٔ دوم سال جاری آغاز می‌شود، اما طبق نظر سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی، این روند ممکن است بسیار کند باشد. تأثیرات اقتصادی بلندمدت بیماری کرونا بر اقتصاد جهانی چیست؟
گوریا در پاسخ گفت: پیش از هر مطلبی باید بگوییم که اگر حتی این بیماری، همه‌گیر بازگشتی هم نداشته باشد، رشد اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۰ به میزان منفی ۶ درصد خواهد بود. اگر موج دومی هم در راه باشد، این رشد منفی می‌تواند به منفی ۷.۵ درصد هم برسد. علتش هم آن است که بیش از هرچیز مسئله بازسازی و بازگرداندن اعتماد به بازار مطرح است.
او افزود: سرمایه‌گذاری‌ها باید به بازار برگردد و تنش‌های تجاری موجود باید از بین برود. اما فقط این‌ها مطرح نیست. بدهی‌های زیادی روی دست همه مانده، از دولت‌ها و شرکت‌های عظیم گرفته تا مردم و این کار را بسیار دشوار می‌کند پس نمودار احیای اقتصادی سیر صعودی ناگهانی نخواهد داشت بلکه بسیار یک سیر صعودی آرام خواهد داشت.
مجری یورونیوز در ادامه پرسید: وقتی صحبت از بدهی‌ها می‌شود این نگرانی بیشتر می‌شود که بدهی‌های دوران بحران به گردن نسل‌های بعدی می‌افتد. نظر شما در این رابطه چیست؟
او در پاسخ گفت: بدهی‌ها همیشه به گردن نسل‌های بعدی می‌افتد. این رویه هرگز عوض نشده است. تنها فرق مسئله اینجاست که نسل فعلی باید به اندازهٔ کافی هزینه کند تا بر این ویروس چیره بشود. به هر روش ممکنی باید در مبارزه با بیماری پیروز شد؛ بنابراین بدهی، پیامد غلبه بر این ویروس است. اما پیامد‌های دیگری هم در کار خواهد بود. برای همین باید دربارهٔ اوج‌گیری دوباره و رشد اقتصاد واقع بین‌تر باشیم.
گوریا اضافه کرد: این کار زمان می‌برد و نیروی بیشتری می‌خواهد، چون تبعات این موضوع به شدت سنگین و شدید شده است. این همانند پرنده‌ای است که بالهایش سنگین شده است و توانایی پرواز ندارد.
در ادامه مجری از گوریا پرسید: آیا فکر می‌کنید باید فهم خود از بدهی را عوض کنیم و دیگر آن را چیز بدی ندانیم، مثل مواردی که در بحران اقتصادی قبلی روی داد؟
او در پاسخ گفت: قرض گرفتن نوعی وسیله اقتصادی است که به خودی خود بد یا غلط نیست. می‌توان از آن به درستی و با دقت برای رشد و توسعه اقتصادی بهره برد. در برخی برنامه‌های اقتصادی آمده است که در بهترین حالت، وام‌ها باید صرف طرح‌هایی شوند که خودشان بازگشت سرمایه داشته و به طور کلی برای جامعه و کشور مفید باشند. این باعث می‌شود که وام گرفتن در کل صرفه و سود داشته باشد. اما اینک وقت این حرف‌های مربوط به تئوری‌های آمده در کتاب‌های اقتصادی نیست.
دبیرکل سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی افزود: اکنون باید هرچه را از نظر مالی داریم بدهیم تا در وهله اول بتوانیم این ویروس را مغلوب کنیم و بعد با پیامدهایش کنار بیاییم و آن‌ها را رفع کنیم.
در ادامه مجری پرسید: فکر می‌کنید که با شیوع کرونا حرکت به سوی جهانی شدن به خطر افتاده است؟ چون می‌بینیم که در طول بحران ویروس کرونا اختلال زیادی در جریان طول زنجیره‌های تأمین کالا پیدا شده است؟
دبیرکل سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی در پاسخ گفت: ما نباید تقصیر را به گردن جهانی شدن بیندازیم. چون این‌ها ناشی از اشکالات سیاست‌های داخلی و کمبود همکاری‌های بین‌المللی است. اساس جهانی شدن بر همکاری بین‌المللی پایه‌ریزی شده است. اکنون نه تنها این همکاری‌ها وجود ندارد بلکه برعکس، تنش‌های تجاری و عملا در برخی موارد شاهد تنش‌های نظامی میان کشور‌ها هستیم.
او افزود: در بعضی کشور‌ها نارضایتی‌های اجتماعی و تنش‌های فراوانی به چشم می‌خورد؛ بنابراین عاملی را که همهٔ این موارد را به هم متصل کند در اختیار نداریم. پس مقصر دانستن جهانی شدن شاید انتقادی کلی و جذاب باشد، اما در عمل راه به جایی نمی‌برد، چون راه حلی به دست شما نمی‌دهد و نتیجه‌ای به همراه ندارد.
انتهای پیام/
