به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  مسعود سلیمانی با اشاره به وضع نامناسب بازداشتگاه‌های آمریکا گفت: در دورانی که در یکی از بازداشتگاه‌های این کشور حضور داشتم، به وضوح شاهد نژادپرستی و بی توجهی به مسائل مربوط به حقوق بشر بودم بگونه‌ای که مسئولین زندان برخورد تبعیض آمیز و دوگانه‌ای با سیاه پوستان و سفیدپوستان داشتند.

مسعود سلیمانی پژوهشگر و دانشمند ایرانی که سال گذشته از بند آمریکا آزاد شد در گفتگوی تفصیلی در پاسخ به سوالی درباره چگونگی بازداشتش در آمریکا اظهار داشت: همانطور که می‌دانید در مباحث علمی رفت و آمد‌های علمی وجود دارد به این دلیل که تجربه‌های دانشمندان به اشتراک گذاشته شود و این یک عرف است آن هم برای دستیابی به یک روش درمانی بهتر و باعث ارتقا سلامتی بشریت شوند. در همه کشور‌ها بدون استثنا دانشمندان جا به جا می‌شوند.

این دانشمند ایرانی در ادامه در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا سفر شما به آمریکا بر اساس یک دعوت رسمی بود؟ گفت: بله. یک دعوت کاملا رسمی از سوی کلینیک آمریکا و خود سفارت آمریکا در ترکیه تایید کرده بود و ویزایی که برای من ارسال شد ویزای مولتیپل رسمی که در پاسپورت من چسبانده شده و برای من ارسال شده و همه چیز کاملا رسمی بود.

وی در پاسخ به این سوال که آیا به محض ورود به آمریکا دستگیر شدید؟ افزود: می‌شود گفت عملا از لحاظ مرزی حتی نرسیده بودیم، زیرا زمانی که من خواستم از هواپیما پیاده شوم در همان قسمت خروجی هواپیما به من گفتند که شما باید همراه ما بیایید و از در دیگری مرا بیرون بردند. حتی به آن خط قرمزی که مرز ورودی آمریکا بود نرسیدم و سپس مرا به داخل اتاقی بردند که با من مصاحبه کنند و ساک مرا بسیار جستجو کردند و به من گفتند می‌خواهیم با شما صحبت کنیم و من در پاسخ گفتم مورد چیست؟ آیا مشکلی پیش آمده است؟ همه آن‌ها پلیس اف بی آی بودند. در پاسخ به سوال من گفتند شما تحریم‌های ما را دور میزنید و باید پاسخگو باشید. من گفتم؛ تحریم چه چیزی؟ من یک دانشمندم و "بیزینس من" نیستم که بخواهم چیزی بفروشم یا کاری بخواهم انجام دهم. گفتند ۵ سال پیش دانشجوی شما از آمریکا فاکتور رشد انسانی آورده است. باید بگویم این‌ها چیز‌هایی است که ممنوعیت ندارد نه آن موقع ممنوعیت داشت و نه اکنون. این‌ها به فراوانی در ایران هم هست یعنی اگر کسی بخواهد در حال حاضر این‌ها را خریداری کند هم میتواند.

سلیمانی ادامه داد: من به آن‌ها توضیح دادم، اما مشخص بود که پرونده سازی کرده اند و قضیه برای حال نیست و حدود هفت هشت سالی است که پرونده سازی کرده اند که زمانی از آن استفاده کنند. بعد از این صحبت‌ها گفتند که ما شما را به بازداشتگاه میبریم و من گفتم دلیل چیست و پاسخ دادند که بعدا معلوم میشود که همان موقع بلافاصله از فرودگاه در شیکاگو مرا به بازداشتگاهی بسیار بسیار مخوف و ترسناک بردند. در آنجا آسانسور‌ها عوض میشد. با وجود اینکه سلول‌ها جدا بود، اما افراد بسیار خطرناکی در انجا بودند. زمانی که این افراد سرو صدا میکردند و به درودیوار میزدند مثل دیوانه خانه بود. سعی داشتند در بدترین حالت و بیشترین فشار مرا قرار دهند. در سلولی که مرا بردند دوربین داشت البته یکسری حباب نقره‌ای قرار داده بودند که پیدا نباشد، اما مشخص بود که تلاش دارند بیشترین ترس و وحشت را در من ایجاد کنند.

وی ادامه داد: در ادامه این روند مرا از بازداشتگاه به دفتر قاضی بردند، تمام افرادی که انجا حضور داشتند از اف بی آی بودند و هیچکس دیگری نبود و وقتی آن قاضی آمد که یک خانم هم بود و از من پرسید که آیا شما غیرقانونی آمدید؟ گفتم نه، پاسپورت دارم و غیر قانونی وارد نشدم و وقتی وکیلم گفت ایشان یک پرفسور هستند و غیر قانونی وارد نمی‌شوند، مانع صحبت کردن ایشان شدند. FBI هم گفت، چون پرونده شما در آنتلانتاست باید به آنجا انتقال داده شود و قاضی هم پذیرفت و همان شب با یک پرواز به بازداشتگاهی در آتلانتا فرستاده شدم و همه چهارده ماه را در بازداشتگاه گذراندم و به جز یک دادگاه که دو هفته بعد برای تفهیم اتهام برگزار شد، هیچ دادگاه دیگری نداشتم.

سلیمانی افزود: آن‌ها به جز چیز‌های واهی چیزی در دست نداشتند و قصد گروگان گرفتن و اذیت کردن داشتند وکیلم گفت آن‌ها احتمالا از شما می‌خواهند برگه‌ای را امضا کنید آنوقت تحت حفاظت ایالات متحده قرار می‌گیرید و می‌توانید در اینجا پناهنده شوید و بمانید، یا اینکه باید با دولت بجنگید و شما اولین و آخرین فرد نیستید قبلا هم وکیل فردی روسی بودم که متخصص کامپیوتر بود که برای دریافت جایزه ایی به اسپانیا می‌رود که دستگیر می‌شود و به اینجا انتقال داده می‌شود و ایشان پذیرفتند که پناهنده شوند و بنده به وکیل گفتم ایشان پذیرفتند، ولی من نمی‌پذیرم.

سلیمانی گفت: بعد از دو هفته که در بازداشتگاه آتلانتا بودم، به دادگاه برده شدم دادستان در حد ۱۰ ثانیه فقط گفت این‌ها گروهی بودند که تحریم‌ها را دور می‌زدند و تا آخر جلسه هیچ حرف دیگری نزدند وکیل من هم گفتند ایشان با توجه به رزومه شان یک دانشمند هستند و در حوزه هماتولوژی (خون‌شناسی) و سلول‌های بنیادی و درمان بیماری‌ها کار می‌کنند کلینیکال ترایال بیماری‌های نخاعی را انجام می‌دهند و بر روی ۳۰۰ بیمار کار می‌کنند و در پیشرفت سلامت بشریت نقش داشتند، اما حرف‌های وکیل آن‌ها را بیشتر عصبانی کرد؛ این در حالی است که اگر کارآزمایی بالینی این کار جواب دهد، خدمتی برای همه مردم دنیاست نه فقط مردم ایران؛ اما آن‌ها فکر می‌کنند چرا در ایران باید این اتفاق بیافتد و در آمریکا نباشد، چون انتظار ندارند در یک کشور در حال پیشرفت به این نقطه رسیده باشند. قاضی هم وقتی فهمید موردی نیست گفت می‌توانید از وثیقه استفاده کنید تا کار‌ها رسیدگی شود، اما FBI گفت به هیچ عنوان نمی‌توانم از وثیقه استفاده کنم. در کشوری که ادعا می‌کند قاضی حرف اول و آخر را می‌زند و تصمیم نهایی را می‌گیرد، FBI می‌تواند تصمیم قاضی را نادیده بگیرد و این اولین و آخرین دادگاه من در آتلانتا بود در ۱۴ ماه نه اعلام جرمی، نه از من خواستند از خودم دفاع کنم و نه با وکیلم صحبت کردند.

وی خاطر نشان کرد: من در زندان نبودم بازداشتگاه خیلی جای بدی است کسانی که در بازداشتگاه بودند و حکمشان را می‌گرفتند و به زندان می‌رفتند شیرینی پخش می‌کردند. در بازداشتگاه با قاچاقچیان بین المللی و آدم کش‌ها و کسانی که جرم‌های خطرناک داشتند هم بند بودم.

این دانشمند ایرانی گفت: یکبار لباس زیر زندانیان عوض می‌شد که دیدم مارک لباس کم رنگ شده از نگهبان پرسیدم آیا این لباس قبلا استفاده شده است او گفت بله به خاطر هزینه‌های زیاد نمی‌توانیم لباس نو بدهیم؛ تصور کنید کشوری که مدعی حقوق بشر است حتی حقوق اولیه زندانی را هم رعایت نمی‌کند.

سلیمانی تصریح کرد: ببینید من تقریبا ۱۴ ماه در بازداشت بودم و نمی‌تونستند من را محکوم کنند، زیرا مدرکی نداشتند و اجازه ندادند هیچ دادگاهی برگزار شود، علیه من مدرکی پیدا نکردند، بحث قرارداد را پیش آورده و گفتند این قرارداد را امضا کن و بپذیر که جرم کرده‌ای، ما هم در مقابل تو را آزاد می‌کنیم. در پاسخ گفتم من جرمی نکردم، چرا باید امضا کنم؟ من یک فرد علمی هستم اگر مجرم قلمداد می‌شدم، همیشه با محدودیت‌هایی مواجه بودم و اگر در جامعه بین الملل صحبتی می‌شد، من را مجرم قلمداد می‌کردند. این موضوع هم بگویم که قاضی گفته بود مسعود سلیمانی مجرم نیست و هیچ مدرکی علیه او پیدا نشده است.

وی تاکید کرد: اصلاً آنچه که به نام حقوق بشر تبلیغ می‌کنند، کاملاً دروغ است و اساساً به چنین واژه‌ای اعتقادی ندارند؛ فقط یک شعاری برای تخریب سایر کشور‌ها و ملتهاست و از این واژه سو استفاده می‌کنند.

این دانشمند ایرانی ادامه داد: اف بی آی خیلی بزدل است آن‌ها در بازداشتگاه به دیگران گفته بودند «او یک تروریست است، آمده آمریکا بمب گذاری کند و ما حین بمب گذاری دستگیرش کردیم!». در پاسخ گفتم من یک دانشمند هستم و این حرف‌ها واقعیت ندارد.

سلیمانی در ادامه از زمان ازادی اش گفت و تصریح کرد: روزی که قرار بود بحث جابه جایی اتفاق بیفتد به بازداشتگاه آمدند و اعلام کردند همه به سلول هاشان بروند. با لباس ضد گلوله و ماسک و اسلحه به سمت سلول من آمدند، دست‌هایم را بستند و عقب عقب من را به بیرون بردند تا من را تحقیر کنند و بقیه این را ببینند؛ در همین حال می‌خندیدم و با بچه‌ها خداحافظی می‌کردم. در هواپیما در کل مسیر از خود آتلانتا تا زوریخ، من را دست و پا بسته بردند.

مسعود سلیمانی با اشاره به وضع نامناسب بازداشتگاه‌های آمریکا گفت: در دورانی که در یکی از بازداشتگاه‌های این کشور حضور داشتم، به وضوح شاهد نژادپرستی و بی توجهی به مسائل مربوط به حقوق بشر بودم بگونه‌ای که مسئولین زندان برخورد تبعیض آمیز و دوگانه‌ای با سیاه پوستان و سفیدپوستان داشتند.

وی افزود: شاهد بودم که فرد سفیدپوستی را که مرتکب عمل خلاف مانند قتل شده بود به دلایل واهی مانند مشکلات روحی و روانی روانه منزل می‌کردند تا با ماندن در خانه درمان شود، اما در حکم یک فرد سیاهپوست قید شده بود که به علت حمل بدون مجوز سلاح به چهار سال زندان محکوم شده است.

سلیمانی به قتل جورج فلوید سیاهپوست آمریکایی توسط پلیس این کشور اشاره و تصریح کرد از دیدگاه حقوق بشر آمریکایی، مردم این کشور به سه دسته تقسیم می‌شوند: سفیدپوستان که از تمام امکانات موجود بهره مندند و صاحب همه چیز هستند، سیاهپوستان که انگل جامعه هستند و افرادی که از کشور‌های شرقی و خاورمیانه به آمریکا مهاجرت کرده اند، تروریست و خرابکارند.

وی درباره ادعای آمریکا مبنی بر مستثنی بودن غذا و دارو از فهرست تحریم‌های ایران گفت: این ادعا دروغ محض است و در قضیه کرونا و نیاز کشورمان به دارو، مشخص شد که آمریکا مجوزی در این خصوص صادر نکرده و مقامات این کشور صرفاً برای ترمیم وجهه خود در سطح بین المللی، در حال عوامفریبی و تبلیغات کذب هستند. آن‌ها حتی حاضر نشدند برای این موضوع مجوز ایجاد خط اعتباری را به کشور‌هایی که خواهان مساعدت به ایران برای مبارزه با بیماری کرونا بودند، بدهند.

منبع: شبکه العالم

انتهای پیام/