به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هادی ساعی، مدیر تیمهای ملی تکواندو، اعتراض هوگوپوشان را به حق میداند. به نظر او دغدغه مالی این روزهای قهرمانان به ضعف دولت برمیگردد. آنهایی که جز ورزش کار دیگری برای امرار معاش ندارند و در روزهای کرونایی و تعطیلی اردوها، چارهای جز مسافرکشی، پفکفروشی و... برایشان نمانده است.
پرافتخارترین المپین ایران، ندیده گرفتن قهرمانان در صورت عقد قراردادهای میلیاردی با کیروش و ویلموتس را فاجعه میداند. او میگوید: «کیروش مثل یک رئیسجمهور در ایران ۸ سال سرمربی ایران بود و فقط دلار گرفت و رفت؛ هیچ کاری برای فوتبال ایران نکرد و فقط به ما توهین کرد و در ورزش ایران دلالی!»
اعتراض ملیپوشان تکواندو و حتی بوکسورها به شرایط مالی و عدم حمایت مسئولان ورزش، خیلی سروصدا به پا کرده، نظر شما در رابطه با صحبت ملیپوشان چیست؟
در شرایط فعلی که کشور ما و دنیا درگیر کرونا شده، دولت مدعی است به دهکهای پایین و افراد ضعیف جامعه کمک میکند. حتی دولت در تلاش است تا به مشاغل آسیبدیده هم کمک کند، اما تنها افرادی که این روزها حمایت نمیشوند قهرمانان ورزش کشورمان هستند. متأسفانه با تعطیلی اردوها همه ورزشکاران از لحاظ مالی به حال خودشان رها شدهاند!
ملیپوشان ما، چون حمایت نمیشوند ناچار هستند به سمت شغلهای شرافتمندانه مسافرکشی و کارهای دیگر بروند. کار کردن هیچ ایرادی برای مرد ندارد، اما در شرایطی که یک ورزشکار بهصورت حرفهای ورزش میکند نباید دغدغه مالی داشته باشد، چطور ممکن است ورزشکاری که ۷ تا ۸ ساعت کار میکند، بتواند ورزش حرفهای کند؟ آیا توانی برای ورزش کردن برایش میماند؟
متأسفانه ورزشکاران ما به پشتوانه سالها فعالیت ورزشی شغل دیگری ندارند که بتوانند امرار معاش کنند؛ حتی قرارداد مالی لیگ تکواندو و بقیه رشتههای رزمی به اندازهای پایین است که خرج رفتوآمد آنها هم نمیشود، رشتههایی هستند که اگر یک ورزشکار برای یک سال قرارداد ثبت کند چندین سال زندگی او و خانواده اش تأمین میشود، اما این شرایط برای قهرمان رزمی وجود ندارد.
چرا وقتی اردوها تعطیل است حقوق ملیپوشان قطع میشود؟
شرایط مالی فدراسیونها به شکلی نیست که حقوق ماهانه در هر صورت به ملیپوشان پرداخت کند، به همین دلیل فقط زمان اردوها حقوق میگیرند، البته این شرایط هم برای همه قهرمانان ما وجود ندارد و فقط برای ۱۰ تا ۱۵ ملیپوشی است که به اردوها میآیند؛ در واقع بقیه قهرمانان ما این امتیاز را هم ندارند.
آقای ساعی چطور ممکن است قرارداد یک مربی خارجی چندین هزار دلار و یورو باشد، اما ملیپوشان کشورمان با این همه افتخارآفرینی حتی یک حقوق ماهانه نداشته باشند؟
اینکه میگویند در ورزش پول نیست اصلاً برای من قابل قبول نیست؛ اتفاقاً برعکس است؛ پول در ورزش هست و خیلی هم پول هست، اما آقایان راه و روش مدیریت آن را نمیدانند.
شنیدهاید مبلغ قرارداد ویلموتس سه برابر قرارداد کارلوس کیروش است. یعنی قرارداد ویلموتس ۳/۱ میلیون یورو بوده و کلی هم آپشن داشته؛ آیا بهتر نیست از این آپشنها برای قهرمانان ایران هم در نظر گرفته شود؟
واقعاً در مورد این فاجعه نمیدانم چه بگویم؛ این قرارداد اندازه مبلغی است که کمیته ملی المپیک برای کل فدراسیونها خرج میکند، اما متأسفانه این پول صرف یک مربی خارجی شد که فقط چندماه آن هم با کلی حاشیه کنار تیم ملی بود. چرا پول بیتالمال را به جای تزریق به ورزش و قهرمانان کشورمان به جیب این خارجیها میریزیم؟ این اتفاقات نشان میدهد که پول در ورزش داریم، اما صرف ناکجاآباد میشود! سؤال من این است؛ ورزش ایران چند قهرمان بزرگ مدالآور المپیک، جهان و... دارد؟ کشتی، تکواندو، کاراته و... تعداد خیلی کمی قهرمان در این رشتهها داریم که باید حمایت شوند، اما همه به حال خود رها شدهاند. آنها باید حمایت شوند، چون امید اول المپیک و جهان هستند؛ نباید دغدغههای مالی برای امرار معاش داشته باشند، تا روی تمرینات تمرکز کنند نه اینکه به فکر مسافرکشی، پفکفروشی و... باشند!
ولی خیلیها معتقدند کیروش برای فوتبال ایران خیلی کار کرد؟
من نمیدانم که این مربیان خارجی چه گلی بر سر ورزش ایران زدهاند که قراردادهای میلیاردی با کلی آپشن در قرارداد آنها دیده میشود، ما مربیان خوب و بزرگ ایرانی داریم که خیلی بهتر از مربیان خارجی هستند، اما وقتی اسم مربیان داخلی میآید قراردادها هم خیلی کم میشود. مربیان خارجی مثل کیروش و ویلموتس برای اخاذی، دلالی و توهین به اینجا سفر میکنند.
کیروش واقعاً یک دلال بزرگ بود که مثل یک رئیسجمهور در ایران ۸ سال سرمربی بود و فقط دلار گرفت و رفت؛ هیچ کاری برای فوتبال ایران نکرد او فقط به ما توهین کرد و در ورزش ایران دلالی! باور کنید اگر یک مربی خوب ایران دو ماه رفتاری مثل رفتار کیروش داشت بلافاصله برکنارش میکردند، اما کسی با او کاری نداشت.
او هشت سال پول گرفت و حتی ایران را قهرمان آسیا نکرد، با آن دستمزدهای فضایی ما انتظار نداشتیم جزو ۱۰ تیم اول دنیا باشیم، اما قهرمانی آسیا دیگر حقمان بود. اینکه بگویم با کیروش در رنکینگ دنیا و آسیا جایگاه خوبی گرفتیم برای عوامفریبی بود. جایگاه خوب، سکوی قهرمانی آسیا بود که آن هم نشد.
منبع: خبرورزشی
انتهای پیام/