به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هر کشوری بر اساس منافع ملی سعی دارد تا روابط خود را با دیگر کشور‌ها تنظیم کند، روابط بین الملل بر اساس منافع دوجانبه و چند جانبه پایه ریزی می‌شود و هر جا که منافع ملی کشوری به خطر بیفتد، روابط نیز تیره می‎شود.

با این وجود برخی کشور‌ها هستند که تنها به منافع ملی خود می‎اندیشند و سعی می‎کنند در روابط بین الملل تنها منافع ملی خود را در نظر داشته باشند و طرف مقابل را نمی‎بینند.

در این میان کشور‌هایی هم هستند که سیاست زورگویی در صحنه بین الملل را در پیش می‎‌گیرند، برای آن‌ها تنها منافع خود مهم است و اهمیتی به این موضوع نمی‎دهند که کشور مقابل نیز حقی در این روابط دارد.

جمع این کشور‌های خودکامه و خودخواه در عرصه جهانی کشور‌های غربی را تشکیل داده است، در میان آن‌ها کشور‌هایی در دیگر قاره‌های جهان نیز به خاطر تبعیت از این جمع در واقع سرسپرده شده اند و نمی‎توان با چنین رژیم‌هایی حتی روابط عادی داشت.

بیشتر بخوانید

• رقص شمشیر برایان هوک علیه ایران در امارات و عربستان

در آسیا کشور‌هایی هستند که در اردوگاه غرب قرار دارند، این کشور‌ها با وجودی که می‎دانند سیاست‌های آمریکا و اروپا در جهان سیاست‌های مخرب است، اما به گمان این که از منافع ملی خود دفاع می‎کنند، زیر چتر سلطه آمریکا قرار دارند.
‌
می‌توانیم برای نمونه کشور‌هایی را در شرق آسیا نام ببریم که زیر بلیت آمریکا رفته اند و اجازه ندارند سیاست مستقل داشته باشند.

آمریکا با ایران دشمنی دارد، این دشمنی دیرینه است و هیچگاه اجازه نخواهد داد تا ایران بخواهد یا بتواند با کشور‌هایی که از واشنگتن تبعیت می‌کنند، روابط اقتصادی و سیاسی مناسبی داشته باشد.

شاید کره جنوبی، ژاپن و هند خواهان ارتباط اقتصادی گسترده با ایران باشند، اما مانع اصلی آمریکاست.

هم اکنون سه کشور کره جنوبی، ژاپن و هند میلیارد‌ها دلار به ایران به خاطر خرید نفت بدهکار هستند.

این مسئله، مشکل ایران نیست، مشکل کشور‌هایی است که استقلال سیاسی ندارند و نمی‎توانند برای خود تصمیم بگیرند.

در این میان کشور‌های غربی به ویژه اروپایی امتحان خود را بار‌ها پس داده بودند، اما تجربه برجام نشان داد و ثابت کرد که غرب قابل اعتماد نیست، اگرچه پیش از این نیز ثابت شده بود، اما یکبار دیگر آزموده را آزمودند تا بدعهدی غرب، بیش از پیش آشکار شود.

اگر ایران نگاه به شرق دارد، نگاهی آنالیز شده و غربالگری شده است، سره از ناسره جدا شده و از این پس باید با وسواس بیشتری به گسترش روابط خود با دیگر کشور‌ها بپردازد.

نکته مهمی که چین آن را دارد، تضاد و تقابلی است که آمریکا با این کشور به وجود آورده است و این اجازه را نمی‎دهد که بخواهد زمانی روابط خود را با ایران لغو کند یا کاهش دهد.

ایران اکنون تحت تحریم‌های اقتصادی آمریکاست، تحریم‌های سازمان ملل لغو شده و کشور‌های دنیا باید بتوانند بدون مشکل، با ایران مراودات اقتصادی داشته باشند، در واقع کشورهایی، چون کره جنوبی، ژاپن و هند قانون را زیر پا گذاشته و مصوبه شورای امنیت سازمان ملل را نادیده گرفته اند.

آمریکا با دروغ پردازی سعی داشت یک فضای منفی علیه چین به خاطر ویروس کرونا راه بیندازد و این کشور را متهم به تولید و انتشار این ویروس کند، اما با وجود تبلیغات گسترده رسانه ای، در این سیاست موفق نشد، همگان دیدند که نخستین کشوری که در بحران کرونا به ایران کمک کرد چین بود و حتی کشور‌های اروپایی و آمریکا در این راه پیشقدم نشدند.

غرب، ایران را بیش از پیش ناامید کرد و این اتفاق قابل تجدید نظر نیست.

منبع: میزان

انتهای پیام/