به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در مقایسه با سایر جانداران، انسان اصلا موجود سریعی نیست. متوسط سرعت دویدن ما انسان‌ها فقط ۱۸ کیلومتر بر ساعت است. حتی متوسط سرعت یوسین بولت، دونده معروف جامائیکایی که صد متر را در کمتر از ۱۰ ثانیه می‌دود هم چیزی حدود ۵/۳۷ کیلومتر در ساعت است. در مقایسه با سریع‌ترین جانور روی زمین یعنی یوزپلنگ که سرعت متوسطی برابر با ۶۴ کیلومتر بر ساعت دارد، حتی سریع‌ترین انسان هم حرفی برای گفتن ندارد. اما ما از دیرباز همیشه عاشق سرعت بوده و در طول تاریخ سعی کرده‌ایم ارابه‌ها، موتورسیکلت‌ها و خودرو‌های تندرویی بسازیم که با آن بتوانیم مسافت‌های طولانی را در کوتاه‌ترین زمان ممکن طی کنیم.

بیشتربخوانید

• خودرو‌هایی که تا ۵ سال دیگر به بازار می‌آیند؛ ۱۰ پرچمدار صنعت خودرو در آینده را بشناسید + تصاویر

خودرو‌هایی که در یک قرن اخیر ساخته‌ایم تا حدودی ما را به آرزوی‌مان رسانده است. از قطار‌های مغناطیسی پرسرعت گرفته تا هواپیما‌های مسافربری معاصر که سرعتی حدود ۹۰۰ کیلومتر در ساعت دارند، همه نشان از علاقه و تلاش پیوسته ما برای دستیابی به بالاترین سرعت‌ها دارد. در این بین خودرو‌های پرسرعت همیشه از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند و رقابت غول‌های خودروسازی برای دست‌یافتن به‌عنوان پرسرعت‌ترین خودروی جهان بسیار جذاب است. بیایید تاریخچه این شاخه از خودروسازی را مرور کنیم و با سریع‌ترین خودرو‌های غیرمسابقه‌ای رکوردشکن تاریخ آشنا شویم.

اولین خودروی دارای موتور احتراقی در جهان، «بنز انحصاری موتورواگن» (Benz Patent Motorwagen) بود که در سال ۱۲۷۷ شمسی/ ۱۸۹۸ میلادی تولید شد و حداکثر سرعت آن به ۳/۱۹ کیلومتر در ساعت می‌رسید. کمتر از نیم‌قرن بعد، در سال ۱۳۲۸/ ۱۹۴۹ جگوار توانست با تولید خودروی ایکس‌کی ۱۲۰ (XK۱۲۰) حدنصاب سرعت را ده برابر افزایش دهد و به ۱۹۳ کیلومتر در ساعت برساند.

دهه ۵۰ میلادی صحنه نبرد میان مرسِدس ۳۰۰ اِس‌اِل (Mercedes ۳۰۰SL) با در‌های خفاشی - همان در‌های خودرو‌های اسپرت که به سمت بالا باز می‌شود - با استون مارتین دی‌بی ۴ جی‌تی (Aston Martin DB۴ GT) بود که هر دو آن‌ها توانایی رسیدن به سرعت بالاتر از ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت را داشتند.

در دهه ۱۳۴۰/۱۹۶۰ توفانی از رکورد‌های سرعت میان برند‌های خودروی ایتالیایی درگرفت. برای مثال در سال ۱۳۴۲/ ۱۹۶۳ شرکت ایزو (Iso) با تولید خودرویی به نام ایزو گریفو (Iso Grifo) که سرعتی معادل ۲۵۹ کیلومتر بر ساعت داشت، مقام اول را از آن خود کرد. سپس تازه‌واردی به نام «اِی‌سی کبرا» (ACCobra) توانست برای مدت‌زمان کوتاهی در سال ۱۳۴۴/ ۱۹۶۵ میلادی تاج سرعت جهان را از آن مدیران خود کند. پس از آن در حدفاصل سال‌های ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ / ۱۹۶۷ تا ۱۹۶۹ خودرو‌های لامبورگینی میورا (Lamborghini Miura)، فراری ۳۶۵ جی‌تی‌بی ۴ (Ferrari ۳۶۵ GTB/۴) و میورا پی ۴۰۰ اِس (Miura P۴۰۰s) به ترتیب موفق به کسب این عنوان شدند.

۱۳ سال گذشت تا لامبورگینی کونتاش (Lamborghini Countach) اولین خودروی غیرمسابقه‌ای لقب بگیرد که توانسته است به بیشینه سرعت ۶۸/۲۸۹ کیلومتر بر ساعت دست‌یابد. در سال ۱۳۶۲/ ۱۹۸۳ خودروی تقویت‌شده پورشه آر. یو. اِف (Porsche RUF) رکورد ۷۷/۳۰۵ کیلومتر در ساعت را از خود به‌جای گذاشت و سپس خودروی سوپر اسپرت دیگری از همین کارخانه، یعنی پورشه ۹۵۹ (Porsche ۹۵۹) توانست در سال ۱۳۶۵/ ۱۹۸۶ به حداکثر سرعت ۶۵/۳۱۸ کیلومتر در ساعت برسد. در سال ۱۳۶۶/ ۱۹۸۷ فراری با استفاده از خودروی اِف ۴۰ (Ferrari F۴۰) که قدرت خالص موتور آن ۴۷۲ اسب بخار بود، موفق به عبور از سرعت ۸۶/۳۲۱ کیلومتر در ساعت شد.

در اوایل دهه ۹۰ میلادی مک‌لارن اِف ۱ (McLaren F۱) حد نصاب جدیدی در دنیای خودرو‌های فوق‌سریع غیرمسابقه‌ای از خود به جای گذاشت و به سرعت ۶۶/۳۵۵ کیلومتر در ساعت رسید. این خودرو سریع‌ترین خودروی دارای موتور خود- تنفس (موتور پیستونی فاقد توربو شارژر) است که تا به امروز ساخته شده است!

در بهمن ۱۳۸۳/ فوریه ۲۰۰۵ میلادی خودروی کوئِنیگسِگ سی‌سی‌آر با دستیابی به حداکثر سرعت ۸۵/۳۸۷ کیلومتر بر ساعت، برای مدت بسیار کوتاهی عنوان سریع‌ترین خودروی غیرمسابقه‌ای جهان را در اختیار گرفت. اما فقط دو ماه بعد، بوگاتی وِیرون (Bugatti Veyron) با ثبت سرعتی معادل با ۴۵/۴۰۸ کیلومتر بر ساعت، گوی سبقت را از کوئنیگسگ ربود. در سال‌های اخیر بوگاتی و کوئنیگسگ همواره در حال رقابت بر سر رسیدن به جایگاه اول در این عرصه بوده‌اند و در این راه هر از گاهی نیز از جانب شرکت‌های کم نام و نشان‌تری مانند کارخانه‌های آمریکایی اِس‌اِس‌سی (SSC) و هِنِسی (Hennessey) به چالش کشیده شده‌اند.

رقابت سنگین برای شکستن رکورد سرعت سال‌هاست تعداد زیادی از مهندسان و رانندگان مسابقات، رسیدن به بالاترین حد سرعت را هدفگیری کرده‌اند و برای دستیابی به عنوان سریع‌ترین خودروی جهان با هم رقابت می‌کنند. ولی در گذشته شاخه‌ای به‌نام رکورد سرعت زمینی (Land Speed Record) از این دسته‌بندی منشعب شد و کارخانه‌های بزرگ خودروسازی که ادعای ساختن سریع‌ترین خودرو را داشتند، هدف خود را شکستن «رکورد سرعت زمینی» در نظر گرفتند. علت این اتفاق این بود که اواسط دهه ۱۳۴۰/۱۹۲۰ خودرو‌های جاده‌ای شباهت بسیار زیادی به خودرو‌های سوپر اسپرت مسابقه‌ای پیدا کرده بودند؛ درحالی‌که یک خودروی غیرمسابقه‌ای باید استاندارد‌هایی از قبیل فضای مناسب برای سرنشینان و فضای تعبیه‌شده برای بار در صندوق خودرو را داشته و از طرف دیگر قیمت آن نیز مناسب و واقع‌بینانه باشد!

با پیشرفت فناوری و گسترده‌تر شدن انواع خودروها، تلاش برای دستیابی به عنوان «سریع‌ترین خودروی غیرمسابقه‌ای جهان» شدت بیشتری گرفت. پیشگامان این صنعت مانند مرسدس و جگوار، با دریافت پیشنهاداتی از جانب لامبورگینی وسوسه شدند و میدان را خالی کردند؛ در همین حین، شرکت‌هایی مانند پورشه و فراری نیز بیش از ۵۰ سال درگیر اختلافات داخلی بودند و عملا این عرصه تحت سلطه کامل لامبورگینی قرار گرفت.

در سال‌های اخیر مک‌لارن (McLaren) و بوگاتی هر دو به‌دنبال سهم خود از بازار رقابت برای دستیابی به عنوان سریع‌ترین خودروی غیرمسابقه‌ای هستند و همچنین تعداد کارخانه‌های تخصصی سازنده خودرو‌های فوق‌سریع نیز رو به افزایش است. هر از گاهی هم شرکت‌های کوچک و نوپا با مطرح کردن ادعا‌های بزرگ، قصد خالی‌کردن جیب خریداران بالقوه را دارند!

شکستن رکورد بوگاتی ویرون برای آگرا آر. اس حدود هفت سال زمان برد، اما به‌نظر نمی‌رسد این رکورد برای مدت زمان زیادی در دست آگرا باقی بماند. اکنون نیز خودرو‌هایی مانند کوئِنیگسگ یسکو (Koenigsegg Jesko) با قدرت خالص موتور ۱۵۷۸ اسب بخار و هنِسی وِنوم اف ۵ (Hennessey Venom F۵) با قدرت خالص موتور ۱۵۰۰ اسب بخار برای دستیابی به سرعت ۸/۴۸۲ کیلومتر در ساعت خیز بلندی برداشته‌اند. حتی در سال ۱۳۹۸/ ۲۰۱۹ بوگاتی موفق شد در جاده آزمایشی اِرا- لِسین (Ehra-Lessien) در آلمان، با نسخه اصلاح‌شده کایرون حد نصاب ۴۸/۴۹۰ کیلومتر در ساعت را به نام خود ثبت کند؛ ولی تا زمان تولید انبوه این خودرو در سال ۱۴۰۰/ ۲۰۲۱ این رکورد فعلا جایی در دسته‌بندی سریع‌ترین خودرو‌های غیرمسابقه‌ای ندارد!

مانع‌لاستیکی رسیدن به سرعت‌های بالاتر!
در حال حاضر بزرگ‌ترین سد پیش روی تولیدکنندگان برای رسیدن به سرعت‌های بسیار بالا تایر‌ها هستند. بر همین اساس بوگاتی مجبور شده است برای جلوگیری از انفجار تایر‌ها در سرعت‌های بالا، با استفاده از برخی محدودکننده‌های الکترونیکی مانع از بالا رفتن سرعت کایرون بیش از ۴۲۰ کیلومتر بر ساعت شود! البته با پیشرفت چشمگیر فناوری در پنج سال اخیر، شرکت میشلِن به‌عنوان یکی از ابرکارخانه‌های تولیدکننده تایر در جهان ادعا کرده در حال تولید نوعی از تایر لاستیکی است که سرعت‌های بالاتر از ۴۸۰ کیلومتر بر ساعت را نیز تاب بیاورد. به نظر می‌رسد ادامه راه برای شرکت‌های پیشرو در این عرصه روشن‌تر از قبل خواهد بود و با کمکی که فناوری به رفع عوامل محدودکننده سرعت می‌کند، در آینده شاهد رقابت بسیار نزدیک و تنگاتنگ بین غول‌های صنعت خودروسازی خواهیم بود.

باید منتظر ماند و دید در هر برهه از زمان چه خودرویی مدال سریع‌ترین خودروی غیرمسابقه‌ای جهان را از آن خود خواهد کرد.

سریع‌ترین خودروی حال حاضر جهان
در حال حاضر کوئنیگسِگ آگِرا آر. اِس (Koenigsegg Agera RS) سریع‌ترین خودروی غیرمسابقه‌ای در جهان است. حداکثر سرعت این خودرو که در سال ۱۳۹۶/ ۲۰۱۷ به‌صورت رسمی ثبت شد ۲۳/۴۴۷ کیلومتر در ساعت است. این خودرو موفق شد رکورد قبلی یعنی ۱۴/۴۳۱ کیلومتر بر ساعت که از سال ۱۳۸۹/۲۰۱۰ متعلق به بوگاتی وِیرون سوپر اسپرت بود را بشکند. البته در سال ۱۳۹۸/۲۰۱۹ شرکت بوگاتی بار دیگر تصمیم گرفت با استفاده از یک خودروی کایرون (Chiron) اصلاح‌شده، با رسیدن به سرعت ۴۸/۴۹۰ کیلومتر بر ساعت رکورد تازه‌ای خلق کند؛ اما تولید این خودرو به تاخیر افتاد و هنوز هم خبری از آن نیست!

منبع: روزنامه ایران

انتهای پیام/