به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، فدراسیون شطرنج در روز های اخیر در نامه ای به فدراسیون جهانی در مورد مواجه نشدن ورزشکاران کشورمان با نمایندگان رژیم غاصب صهیونیستی اعلام کرده رو به رو نشدن با ورزشکاران رژیم غاصب با تصمیم شخصی خود ورزشکاران بوده است.
کشورمان از اعضای کمیته بین المللی المپیک است و طبق اساسنامه موجود و با قبول منشور المپیک در مورد رویارویی با ورزشکاران اسرائیلی به مشکل خورده است؛ البته این روزها راهکارهای متفاوتی برای ماندن روی اعتقادات و در عین حال ضربه نخوردن ورزش ارائه می گردد.
یکی از راهکار های موجود همین روالی است که فدراسیون شطرنج و برخی دیگر از فدراسیون ها در پیش گرفته اند و موضوع امتناع از رویارویی با ورزشکاران اسرائیلی را بسیار خودجوش و خود خواسته توسط ورزشکاران عنوان کرده اند.
آرش شکرریز، وکیل پایه یک دادگستری، در گفتوگو با خبرنگار ما درباره موضوع رویارویی ورزشکاران ایرانی با نمایندگان رژیم غاصب صهیونیستی اظهار داشت: بحثی در حقوق بین الملل با عنوان شناسایی کشورها وجود دارد که ۲ وجه داشته و درباره به رسمیت شناختن یکدیگر توسط ۲ کشور یا رژیم است. پیش از انقلاب اسلامی، رژیم غاصب اسرائیل در ایران سفارتخانه داشت و رژیم پهلوی برای حفظ روابط با رژیم صهیونیستی، سعی در حفظ روابط پنهانی با اسرائیل میکرد.
شکرریز افزود: مشکلی که در این زمینه برای ورزشکاران ما وجود دارد، ماده یک اساسنامه کمیته بین المللی المپیک است که اشاره به ممنوعیت هرگونه تبعیض نژادی، سیاسی و ... در رویارویی ورزشکاران میکند. ما این اساسنامه را قبول کرده ایم و عضو کمیته بین المللی المپیک هستیم، در نتیجه در این زمینه با چالشهایی رو به رو می شویم.
وکیل پایه یک دادگستری تصریح کرد: اگر تمام کشورها یک پارچه تصمیم بگیرند و با رژیم غاصب صیهونیست رو به رو نشوند، شرایط متفاوت خواهد شد؛ همان طور که یک نمونه موفق آن را داشته ایم. تیم فوتبال اسرائیل عضو کنفدراسیون فوتبال آسیا بود، تمامی کشورهای عربی منطقه متحد شده و حاضر نشدند در مقابل این رژیم بازی کنند. کم کم فیفا مجبور شد، فدراسیون فوتبال اسرائیل را به عضویت یوفا در آورد.
شکرریز افزود: همین چالش باعث شده است شورای نگهبان به اساسنامه کمیته ملی المپیک چند ایراد وارد کند و یکی از مهمترین موارد بحث در شورای نگهبان موضوع منشور المپیک است که از سوی ما پذیرفته شده در حالی که می شود در تفسیر آن بازی با اسرائیل هم لحاظ شود. ما این کشور را به رسمیت نمی شناسیم و این در حالی است که حقوق بین الملل این استدلال را نمیپذیرد.
این کارشناس حقوقی بیان کرد: باید مراقب باشیم که نفوذ این کشور زیر سلطه آمریکا باعث نشود پرچم کشورمان، از مسابقات ورزشی بین المللی حذف شود. یکی از دلایل ما برای بازی نکردن با رژیم اسرائیل، حمایت از آرمانهای فلسطین است. من از مسئولان محترم مخصوصا مقام معظم رهبری، درخواست میکنم در این باره کمک کنند و راهکاری بیاندیشند.
شکرریز در پایان راهکار احتمالی را این گونه توصیف کرد: اگر به دنبال یک راهکار اساسی هستیم، باید تلاش کنیم در شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه ای درباره کودک کشی و تبعیض نژادی رژیم صیهونیستی تصویب شود که بر اساس این موضوع، کمیته بین المللی المپیک را قانع کنیم؛ حتی امکان دارد خود کمیته بین المللی المپیک، این رژیم را محروم کند. به هر حال باید از روشهای هوشمندانه استفاده کرد، در غیر این صورت پرچم ما را از المپیک حذف میکنند. یکی از راه هایی که با دیگر کشورها ارتباط برقرار میکنیم، موضوع ورزش است.
عبدالعلی گواهی، کارشناس علوم قرآنی، در گفتوگو با خبرنگار ما، درباره استنادهای دینی و فرهنگی رو به رو نشدن ورزشکاران کشورمان با رژیم غاصب صهیونیستی گفت: اسرائیل جنایتکار یک رژیم غاصب و دست نشانده در منطقه و همیشه، منشاء مفاسد گوناگون بوده است و آمریکاییها از طریق این رژیم دست نشانده، تحرکات خود را علیه کشورهای اسلامی ترتیب میدهند.
گواهی افزود: بر همین اساس، رو به رو شدن با این رژیم، نوعی حقانیت دادن به آنها و قبول کردن موقعیت این رژیم است. پشت کردن و همراهی نکردن با اسرائیل، نوعی نه گفتن به این رژیم غاصب و پلید بوده ورزشکاران ما در میادین ورزشی، بارها از مواجهه با این رژیم خودداری کرده اند.
عبدالعلی گواهی تصریح کرد: در مبانی اسلامی اشاره شده است که کم محلی به این رژیمها، باعث متنبه شدن آنها میشود. در چنین صحنههایی شاید امر به معروف، تاثیر خاصی نداشته باشد. جنایات این رژیم کم نبوده است، از نسل کشی تا ایجاد اختلاف بین کشورهای اسلامی و وضعیت یمن، سوریه و عراق و دیگر کشورها، ریشه در جنایتهای این رژیم دارند.
گواهی گفت: شخصیتهای مهم منطقه، مانند مقام معظم رهبری، علیه این رژیم صحبتهای فراوانی داشته اند، اما آن ها همچنان مورد حمایت آمریکا هستند تا به این واسطه بتوانند در منطقه حضور داشته باشند. اگر از باب امر به معروف و نهی از منکر در نظر بگیریم؛ این رو به رو نشدن، حرکت مثبت و تاثیرگذاری است. شاید به روی خودشان نیاورند، اما رو به رو نشدن ورزشکار ایرانی با بازیکنان این رژیم غاصب، فرصتی طلایی است؛ چرا که برای همگان در مجامع بین المللی سوال ایجاد میشود. این موضوع تنها سیاسی نیست، دیانت و سیاست ما بهم آمیخته و عجین هستند.
گواهی بیان کرد: فرض کنید در میادین ورزشی، ورزشکار بانوی ما در هنگام دریافت مدال از سوی یک مرد، از دست دادن با او خودداری و این حرکت، پیام بسیار مهم و خوبی را مخابره میکند. در مبانی دینی به روی گرداندن از افراد متبختر و متکبر اشاره شده است. ورزشکار با بازی نکردن مقابل اسرائیل امتیاز ویژهای برای کشورمان کسب میکند
گواهی در پایان اشاره کرد: البته ممکن است در این باب، شبهاتی هم مطرح شود. وارد نشدن به زمین مسابقه با رژیم صهیونیستی خود یک برگ برنده و یک امتیاز بسیار مهمی است که ورزشکار برای کشورمان و جهان اسلام دریافت میکند. رژیم غاصب صهیونیست تنها دشمن فلسطین نیست، این رژیم دشمن بشریت است. ما به مبانی اعتقادی و سیاسی خود، رجوع میکنیم. تعامل با رژیم صهیونیستی به معنی تائید تمامی جنایات این رژیم است.
در این شرایط، رژیم غاصب قدس نیز شیطنتهای خود را ادامه داده و سعی در انزوای ورزشی ایران دارد. این رژیم اقدام به اعطای تابعیت به ورزشکاران دیگر کشورها و در رشتههای مختلف میکند و به این روش سعی دارد، نمایندگان شایسته کشورمان را از دور رقابتهای ورزشی حذف کند.
هندوراس و السالوادور، همیشه در موضوع انتقال مهاجران اختلاف داشتنه اند. ۲ کشور در مقدماتی جام جهانی فوتبال ۱۹۷۰، در دیدار رفت و برگشت با یکدیگر رو به رو شدند، اما در هنگام رویارویی سوم در زمین بی طرف، السالوادور روابط خود با هندوراس را قطع کرد و این موضوع شروعی بر تنشها و خصومت ۲ کشور بود. ۲ سال پس از این اتفاق، این ۲ تیم از رویارویی با یکدیگر در مسابقات جام آمریکای شمالی و مرکزی، خودداری کردند. البته بار دیگر، السالوادور از رویارویی با هندوراس در مسابقات انتخاباتی جام جهانی ۱۹۷۴ نیز خودداری کرده است.
دیگر نمونه تاریخی، درگیری خونین بازیکنان واترپلو تیمهای مجارستان و شوروی در نیمه نهایی المپیک است.
در حال حاضر کشورهای جمهوری آذربایجان و ارمنستان از رویارویی با یکدیگر در میادین ورزشی امتناع می کنند. جمهوری آذربایجان برای دیدار پایانی لیگ فوتبال اروپا که در باکو برگزار میشد به مهاجم ارمنی آرسنال اجازه ورود نداد و این موضوع تبدیل به جنجال شد.
البته یک بار هم در انتخابی یورو ۲۰۰۸ بازی این ۲ تیم توسط یوفا لغو شد.
دیگر نمونه بارز آن اسپانیا است که، جبل الطارق را به رسمیت نمیشناسد و از دیدارهای ورزشی با این کشور خودداری میکند.
ورزشکاران روسیه و اوکراین نیز با هم بازی نمیکنند و جالب است که این موضوع صریحا در آیین نامه اجرایی مسابقات لیگ قهرمانان اروپا درج شده است.
رژیم اشغالگر قدس نیز در برهه ای با تحریم کشورهای عربی مواجه شد که به تغییر کنفدراسیون انجامید. پس از انتقال به یوفا به دلیل عملکرد ضعیف، به منطقه اقیانوسیه پیوست، اما باز هم ناکام ماند و مجددا به یوفا بازگشت.
ورزشکارانی از ملیتهای گوناگون نیز با حریف صهیونیستی رو به رو نشده و یا با آنها دست نداده اند. بازیکن مصری که از دست دادن با حریف اسرائیلی خود در مسابقات جودو خودداری کرده بود در توضیح این موضوع گفته است: دست دادن با حریف جزء قوانین رسمی و الزامی فدراسیون جهانی نیست، اما جالب است که این اقدام خلاف منشور المپیک لحاظ شد و کمیته بین المللی المپیک ورزشکار مصری را از مسابقات اخراج کرد!
موضوع قابل توجه در این باره، لزوم ارائه راهکاری درست است که با مبانی فکری و اعتقادی نظام جمهوری اسلامی هم خوانی داشته باشد و از محرومیت و تضییع حقوق ورزشکاران ایرانی جلوگیری کند. آن چه مسلم است، وجود بی عدالتی در مجامع بین المللی ورزش به ضرر ورزشکاران کشور عزیزمان و لابی گریهای رژیم منحوس اسرائیل برای حذف پرچم کشورمان از دور رقابتها است.
به نظر می رسد با توجه به منشور المپیک و لفظ احترام به قوانین داخلی کشور ها لازم است در این زمینه قانونی مصوب شود که در چارچوب منشور المپیک جزئی از قوانین داخلی کشور باشد و ما را از تعلیق و محرومیت مصون بدارد وگرنه این گونه برخورد های مقطعی و سلیقه ای از سوی فدراسیون ها نمی تواند چاره گشای ورزش باشد.
مجامع جهانی ورزش می توانند با نفوذ روی ورزشکاران با توجه به ادعای برخی فدراسیون ها در مورد اختیاری بودن رویارویی ورزشکاران، کار ما را سخت تر کنند و شاهد اتفاقات تلخی در دوگانگی ورزشکاران در تصمیمات باشیم.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/