به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، هفته حجاب و عفاف بهانه‌ای شد تا با دو تن از بانوان هنرمند این سرزمین که حجاب را مانع پیشرفت در هنر ندانسته و با پوشش کامل خود در تمامی رویداد‌ها و عرصه‌های هنر حضور یافته و خوش درخشیده اند، گفت و گو کنیم.

مریم شعبانی فارغ التحصیل رشته هنر‌های تجسمی و صنایع دستی، مجسمه ساز، طراح صحنه و عکاس ایرانی است که ساخت مجسمه‌های مفهومی، طراحی و اجرای دکور‌های همایشی، برپایی نشست‌های هنر دینی بانوان و ... را در کارنامه هنری خود دارد.

حجاب و عفاف تفکر، اندیشه و باور درونی است

این هنرمند درباره فعالیت‌های این روز‌های خود به خبرنگار ما گفت: این روزها در حال تولید مجموعه‌ای از مجسمه‌ها هستم که برای تزئینات داخل منازل ایرانی به کار می‌رود. این مجموعه فعلاً در مراحل اولیه است و از طریق فروش آنلاین ارائه خواهد شد.

شعبانی در خصوص انجام پروژه‌های عکاسی خود با محوریت مسائل اجتماعی اظهار کرد: من تقریباً سه سال است که مادر شده ام و به همین دلیل فعالیت‌های میدانی ام کمی کاهش یافته است. پیش‌تر که دوربین به دست بودم، محور عکس‌های اجتماعی من «زنان» بودند. یعنی از زندگی و فعالیت‌های زنان در جایگاه‌های متفاوت عکاسی می‌کردم. زن در عاشورا، زن در دفاع مقدس و ... سوژه‌های من بودند.

وی درباره انتخاب چادر به عنوان پوشش کامل و پیامد‌هایی که این پوشش در هنر برایش داشته است، بیان کرد: کار هنری یک کار عملی است و باید با دست انجام شود. ابزار‌های سنگین دارد و ... . به همین دلیل طبیعی است که هرچه لباس کمتر باشد، انجام آن کارها راحت‌تر است. اما من دوست داشتم همان قدر که به هنر می‌پردازم، به چادر هم بپردازم. من همواره با چادر راحت بودم. با همین چادر در دوره‌های بازیگری، مدیریت نمایشی، مجسمه سازی با گچ، چوب و... حضور داشتم. البته سختی دارد و حتی خیلی وقت‌ها پیش آمد که به خاطر چادر مرا از یک رویداد کنار گذاشتند.

این هنرمند جوان ادامه داد: به نظر من رفتار ما بیش از پوشش مهم است؛ زیرا باعث می‌شود که سوء تفاهم‌های دیگران نسبت به چادر برطرف و یک ارتباط خوب دو طرفه ایجاد شود.

شعبانی درباره لزوم رعایت عفاف و حجاب در محیط هنری گفت: فکر می کنم یک نوع اندیشه است. وقتی من تصمیم گرفتم که حجاب داشته باشم، یعنی خودم خواستم در حلقه‌ای باشم که هرکسی به هر شکلی اجازه دسترسی به مرا نداشته باشد. مسلماً این اندیشه امکانات بسیاری برای من دارد، اما اگر بخواهیم از لحاظ ظاهری به آن نگاه کنیم ممکن است چادر سختی‌هایی هم به دنبال داشته باشد. بنابراین پایبندی به حجاب و عفاف نوعی تفکر و اندیشه و باور درونی است.

تلفیق تخصص هنری و حجاب دردسرساز نیست

سیده معصومه حسینی نقاش و نگارگر هم به خبرنگار ما گفت: در شرایطی که این روز‌ها کرونا به وجود آورده است، کار به صورت حضوری ندارم. اخیراً، در حوزه کودک تصویرگری ۲ کتاب با عناوین «نی نی و مسجد» و «نی نی و زیارت» را انجام دادم که محور آن‌ها آشنا کردن کودکان با المان‌های دینی بود. بقیه کتاب‌هایی که تصویرگری آن‌ها را برعهده دارم، عناوین این چنینی دارند؛ مثل «نی نی و محرم» و یا «نی نی و رمضان» و... . همچنین در یک نمایشگاه مجازی که از طرف سازمان قرآنی جهاد دانشگاهی برگزار شد، اثر خط نقاشی من به نمایش درآمد.

وی درباره حجاب همیشگی خود اظهار کرد: من نه تنها در هنر بلکه در زمینه‌های اجرایی هم با پوشش کامل بودم. البته شاید نگاه دیگران به تیپ من در دانشگاه هنر خاص بود، اما همیشه سعی کردم که کارم را کاملاً تخصصی پیش ببرم. تلفیق این تخصص و حجاب نه تنها دردسر ایجاد نکرد؛ بلکه خیلی‌ها را هم به این سبک جذب نمود. من حتی یکسری کار‌های نقاشی‌ دیواری و سقفی داشتم یعنی در مکان‌هایی که مرد‌ها رفت و آمد می‌کردند با حجاب کامل کارم را به نحو احسن انجام دادم. به نظر من پوشش می‌تواند در چنین فضا‌هایی سپر امن برای بانوان باشد.

این بانوی تصویرگر عنوان کرد: من تاکنون در هیچ یک از نمایشگاه‌هایی که در خارج از کشور داشتم، حضور پیدا نکرده ام؛ اما به طور مثال در ایتالیا هم چهره من به عنوان هنرمند محجبه دیده شد یا دیگر کشور‌های اروپایی که اسلام ستیز هستند و از این نوع فعالیت تعجب کرده بودند.

وی افزود: در نمایشگاه‌های داخلی هم که معمولاً هنرمندان با تیپ‌های خاص حاضر می‌شوند، من با چادر حاضر شده ام. خوشبختانه همیشه اثر من آن قدر پیام داشته و گویا بوده که مخاطبان را دور خود جمع کرده است. بار‌ها با پوشش کامل بالای سن رفته و جایزه گرفته ام که خود این اقدام حالت تشویق برای خودم و دیگران داشته است. حجاب به هیچ عنوان مانع فعالیت هایم نشده است. همیشه سعی کردم در حین کامل بودن پوشش، آراستگی و جلوه‌های ظاهری را حفظ کنم.

حسینی درباره خلأ عفاف و حجاب بین هنرمندان و به ویژه بانوان هنرمند، بیان کرد: به نظرم عفاف و حجاب را برای ما درست معنا نکرده اند. در حال حاضر باور همه این است که اگر کسی حجاب دارد، باید عفاف هم داشته باشد، اما هردوی این‌ها لازم و ملزوم یکدیگرند. چند سالی است که در هنر بعضی ژست‌ها رایج شده که زن و مرد هم ندارد. عده‌ای گمان کنند اگر بعضی ژست‌ها را نداشته باشی، هنرمند نیستی. در حالی که دیده می‌شود هنرمندانی که به فرهیختگی رسیده اند رفتار‌های بسیار درستی دارند، زیرا کار اصلی هنر پالایش است. وقتی هنرمند به درجه ای از پالایش می رسد، به آن درجه از عفاف هم می رسد و در کل هنرمندان موفق رفتار‌های شایسته‌ای از خود نشان می‌دهند.

انتهای پیام/