به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، پزشکان آمریکایی تمام ارگانهای مورد تهاجم ویروس کرونا در بدن به جز ریهها را مورد بررسی قرار دادند.
در ابتدا کارشناسان تصور میکردند که این بیماری عمدتاً یک عفونت تنفسی است، اما با بررسی بیماران کرونایی تشخیص دادند که اثرات آن بسیار گستردهتر است.
آکریتی گوپتا، که اولین متخصص قلب و عروق در مراکز مراقبتهای ویژه کووید ۱۹ برای بررسی این بیمار در آمریکا بود، گفت: من بیمارانی با لخته خون فراوان در رگها، قند خون بالا در حالی که دیابت ندارند و آسیب دیدگیهای دیگر در قلب و کلیهها مشاهده کردم.
گوپتا و همکارانش با جمع آوری اطلاعات و افزودن نکات درباره تاثیرات بیماری کرونا بر سایر بخشهای بدن به سایر پزشکان در روند درمان بیماران کرونایی کمک میکنند.
یکی از اولین مواردی که موجب حیرت پزشکان شد و درمورد افراد مبتلا به کرونا مطالعه میکردند، این بود که خون آنها به راحتی و درحالت غیر عادی لخته میشود، اما این نمیتواند تنها دلیل آسیب سایر بافتها باشد.
بیشتربخوانید
کرونا؛ ویروس چند سیستمی
آکریتی گوپتا در ادامه گفت: کرونا ویروس یک ویروس چند سیستمی است یعنی میتواند همزمان بخشهای مختلف بدن را درگیر خود کند.
در موارد مشاهده شده در بیماران میتوان موارد زیر را نام برد:
آمبولی و افزایش لخته خون در رگها
عوارض قلبی وعروقی
آسیب کلیهها
علائم دستگاه گوارش
آسیب کبدی
قند خون بالا و کتوز (حالت متابولیکی که بدن در آن به جای گلوکز از چربی انرژی تولید میکند و کتون تولید میکند)
تاثیر بر سیستم اعصاب
تاثیر بر چشمها و بینایی
عوارض پوستی
محققان چهار مکانیسم را توضیح میدهند که میتواند این تأثیرات گسترده را توضیح دهد:
آسیب مستقیم به سلولهایی که ویروس به صورت مستقیم آن وارد میشود.
آسیب به سلولهای اندوتلیال که رگهای خونی را ردیف میکنند و در ایجاد لخته خون و التهاب نقش دارد.
تنظیم پاسخ سیستم ایمنی
اختلال در هورمونهای تنظیم فشار خون و تعادل مایعات
بیشتربخوایند
آسیب مستقیم به سلولها و بافتها
برای ورود به سلول میزبان، بخشی از پروتئینهای سنبله که به ظاهری آن شکل تاج مانند میدهند، باید به یک گیرنده روی سطح سلول وصل شود. اما قبل از این اتفاق، پروتئاز (آنزیم تخریب کننده پروتئین) در غشای سلولی باید سنبله را برجسته کند.
به گیرنده آنزیم ۲ تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE۲) گفته میشود و آنزیم معمول که سنبله را مورد آزمایش قرار میدهد TMPRSS۲ نامیده میشود.
از این رو بافتهایی که تعداد زیادی ACE۲ و TMPRSS۲ را بر روی سطح سلول خود دارند ممکن است به ویژه در مقابل عفونت و ویروس کرونا آسیب پذیر باشند.
سلولهایی که مجاری هوایی ریهها را پوشانده اند، سلولهایی در بینی، روده، لوزالمعده و کلیهها از جمله سلولهایی هستند که مقدار زیادی از این آنزیمها در سطح خود دارند.
آسیب به رگهای خونی
پزشکان مشاهده کردند که گیرندههای ACE۲ بر روی سلولهای اندوتلیال مستقر هستند که رگهای خونی را برای ارگانهای خونی سازماندهی میکنند. آسیب به سلولهای اندوتلیال باعث ایجاد التهاب شده و باعث تشکیل لختههای خون، معروف به ترومبوز میشود.
لختهها خون رسانی به بافتها را مختل میکنند. با آزاد شدن، میتوانند در جای دیگری از سیستم گردش خون قرار بگیرند و باعث انسداد بیشتر، التهاب و آسیب بافت شوند.
پاسخ بیش از حد ایمنی بدن
هنگامی که یک میکروب سلولهای ایمنی بدن را فعال میکند، مولکولهای سیگنالینگ سیتوکینها را آزاد میکنند که سلولهای ایمنی بیشتری را برای مقابله با عفونت آزاد میکند. این م یک واکنش ایمنی بدن یا سندرم رهاسازی سایتوکاین است.
افزایش نشانگرهای التهاب ناشی از ایمنی بدن، مانند پروتئین C در خون افراد مبتلا به کرونا باعث تشدید بیماری و افزایش مرگ و میر همراه است.
کارآزمایی بالینی اخیر نشان داد که دگزامتازون استروئید، که پاسخ ایمنی کلی را سرکوب میکند، باعث کاهش مرگ و میر در بیماران در ونتیلاتورها یا اکسیژن اضافی یک سوم میشود.
اختلال فیزیولوژیکی
مکانیسم چهارم و نهایی ممکن است به آسیب بافتی بیماری کرونا کمک کند، اختلال در RAAS است.
RAAS فرآیندهای کلیدی فیزیولوژیکی بدن را از جمله تعادل مایعات و الکترولیتها، فشار خون، نفوذپذیری رگهای خونی و رشد بافت را تنظیم میکند.
پروتئین متصل به غشای ACE۲ به شدت بر این سیستم تأثیر میگذارد، زیرا نقش آن در تجزیه هورمونهای نظارتی آنژیوتانسین ۱ و ۲ از بین بردن آنها از گردش خون است.
هورمونهای نظارتی آنژیوتانسین ۱ و ۲ در تنظیم مایعات بسیار نقش مهمی دارند.
بیشتربخوانید
انتهای پیام/