به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، شهدای والامقام معمولا در جبهه‌های جنگی و حتی آخرین لحظات شهادتشان دست به قلم می‌شدند و خواسته‌ها و توصیه‌های خود را برای خانواده و مردم کشورشان به یادگار می‌گذاشتند. در ادامه، فرازی از وصیت شهید رسول سیفی، از شهدای والامقام شهر ری را می‌خوانید، نوشته‌ای که در ۳۰ بهمن ۱۳۶۲ توسط این شهید ثبت شده است:

"خدایا می خواهم به پیشت بیایم ولی شرمنده‌ام غیبت، دروغ، تهمت، افترا و ... درون کوله بارم سنگینی می‌کند. کمک کن، یاری‌ام کن مرا جلوی ائمه اطهار و شهدای اسلام خجالت زده نکن.

«استغفرالله ربی و اتوبه الیه» خدایا دیگر توبه کرده‌ام اگر می خواهی جلوی امام حسین (ع) و اصحابش شرمنده نباشم خواهش می‌کنم طوری جانم را بگیر که تکه‌های گوشت بدنم را نتوانند جمع کنند. شاید ذره‌ای از دینم را ادا کرده باشم. (آمین یا رب العالمین)

ساعت ۵ بعد از ظهر ۳۰ بهمن ۱۳۶۲ پادگان حاج احمد متوسلیان(دو کوهه) بنده گناهکار خدا،‌ رسول سیفی"

بیشتر بخوانید

• لحظه تفحص پیکر شهید دفاع مقدس با سربند "یا صاحب‌الزمان (عج) "

انتهای پیام/