به گزارش  خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران یکی از طولانی‌ترین جنگ‌ها پس از جنگ جهانی دوم بود که در طول تاریخ خود همواره با فراز و نشیب‌های بسیاری همراه بوده است. این جنگ واقعا یک جنگ جهانی بود؛ زیرا در آن یک دنیا در مقابل جمهوری اسلامی ایران و انقلابش ایستادند تا آن را زمین بزنند.

در این جنگ ۸ ساله رزمندگان کشورمان انواع عملیات های ایذایی، آفندی و پدافندی را انجام دادند تا ذره ای از خاک کشورمان کم نشود و امنیت دوباره به کشور بازگردد. یکی از عملیات های غرورآفرین دفاع مقدس سلسله‌ عملیات‌های والفجر بود که دستاوردهای بسیار زیادی داشت. در این گزارش به عملیات والفجر دو می پردازیم.

بامداد روز  بیست‌ونهم تیرماه سال ۶۲ عملیات والفجر ۲ با رمز «یاالله» در حالی آغاز شد که قسمتی از نیرو‌های خودی ۲۴ ساعت قبل از آغاز حمله به منظور دور زدن دشمن از خط عزیمت خود حرکت و پس از ۲ ساعت راهپیمایی موفق شدند خود را به مناطق تعیین شده رسانده و آماده شروع عملیات باشند. به رغم این که نیرو‌ها پس از ۲ ساعت تأخیر در تمامی محور‌ها با دشمن درگیر شدند، پیشروی قابل توجهی صورت گرفت.

اما از آنجا که دشمن بر ارتفاعات منطقه تسلط داشت، آتش شدید توپخانه اش عملاً مانع از تکمیل و دستیابی به تمامی اهداف عملیات شد، به طوری که همچنان ارتفاعات کینگ، بردسر و دربند را در اختیار داشت. نیرو‌های احزاب منحله دموکرات و کوموله با مشاهده حمله سنگین رزمندگان ایرانی با سرعت تمام فرار را بر قرار ترجیح داده و با پناه گرفتن در شکاف کوه‌ها و صخره‌ها تلاش می‌کردند تا از سرعت عملیات کم کنند.

مشخصات عملیات والفجر ۲

نام عملیات: والفجر ۲
زمان اجرا: ۴/۲۹ /۱۳۶۲
مدت اجرا: ۱۴ روز
تلفات دشمن (کشته، زخمی و اسیر): ۴۲۰۰
رمز عملیات: یا الله - یا الله - یا الله‌
مکان اجرا: منطقه مرزی پیرانشهر - حاج عمران‌
ارگان‌های عمل‌کننده: نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی‌
اهداف عملیات: انهدام نیروی دشمن، تجزیه آن‌ها و فتح چندین ارتفاع مهم در منطقه و خارج ساختن شهرهای مرزی از زیر آتش توپخانه عراق

 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ می نویسد: اهداف این عملیات که در منطقه جبهه شمالی در پیرانشهر، حاج عمران به صورت نیمه گسترده و به فرماندهی ارتش و سپاه صورت گرفت، انهدام نیروی دشمن، تصرف ارتفاعات، سرکوب منطقه و دستیابی به جاده مهم پیرانشهر – رواندوز، تصرف پادگان حاج عمران و تسلط بر شهر چومان مصطفی بود که در صورت دستیابی به این اهداف، مواردی از قبیل کنترل تردد ضدانقلاب، ایجاد تسهیلات و پشتیبانی لازم از افراد مسلمان و مبارز عراق، فراهم‌سازی امکان گسترش عملیات نامنظم در عراق، حفظ پیرانشهر از هرگونه تهاجم نیرو‌های عراقی و ایجاد زمینه لازم برای نزدیکی بیشتر به شهر و تاسیسات نفتی کرکوک تامین می‌شد.

تیپ‌های ۱۱۳، ۱۰۲، ۹۸، ۹۱، ۹۰ و ۴۳۲ پیاده، تیپ ۵ گارد مرزی، تیپ‌های ۳۱ و ۶۶ نیروی مخصوص در این عملیات در مقابل رزمندگان ما ایستادند. سازمان رزم خودی این عملیات نیز شامل فرماندهی و هدایت عملیات بر عهده قرارگاه مالک‌اشتر (قرارگاه مقدم حمزه شهدا) بود و یگان‌هایی که تحت فرماند‌ه‌ای این قرارگاه وارد عمل شوند سپاه پاسداران، تیپ ۱۳۳ المهدی با استعداد ۱۰ گردان پیاده، تیپ ویژه شهدا با استعداد دو گردان پیاده، لشکر ۸ نجف با استعداد دو گردان پیاده و ارتش جمهوی اسلامی، لشکر ۹۲ زرهی با استعداد یک گردان مکانیزه، تیپ یک لشکر ۶۴ پیاده با استعداد یک گردان پیاده، تیپ ۲ لشکر ۷۷ پیاده با استعداد سه گردان پیاده و حزب دموکرات کردستان (بارزانی‌ها) با استعداد هزار تن و یگان توپخانه شامل ۱۱ آتشبار.

عملیات حاج عمران یا همان والفجر دو، با آزادسازى ۲۰۰ کیلومترمربع از خاک دشمن و تسلط بر قسمتى از ارتفاعات سرکوب منطقه، به پایان رسید. طى این عملیات، مناطق زیر به تصرف نیروهاى خودى در آمد: پاسگاه مرزى تمرچین عراق، پادگان حاج عمران، گمرک مرزى،  ارتفاعات ۲۵۱۹ (گردمند)، «سرسول»، ««آزادى» ۳۷۰۰ «سلمان»، ۲۴۰۰ «شیوه کارتا»، «بردزرد»، سلسله ارتفاعات «کلو» و قله استراتژیک (۳۰۰۰ مترى) آن، همچنین آزادسازى روستاهاى زینو «ممى خلان»، «رایات»، «شیوش»، «خوارو»، «میوتان بالا» و میوتان پایین، از نتایج این عملیات بود. تسلط رزمندگان اسلام بر شهر چومان مصطفى و حومه آن نیز قسمت دیگرى از دستاوردهاى این عملیات محسوب مى شد.

همچنین از مقر تیپ ۹۱ که مأمور حفظ پادگان و منطقه بود مدارک و اسناد بیشمارى به دست آمد که نشان از روابط عمیق گروهک هاى کوموله و دموکرات با حکومت عراق بود. در میان غنائم، چندین قبضه توپ ۱۲۲ م. م، بیش از ۲۰ دستگاه تانک، ده‌ها دستگاه تفنگ ۱۰۶ با ماشین، انواع مختلف ادوات و نیز مقدار بسیاری سلاح و مهمات، که از انبار پادگان حاج عمران به دست آمده بود، دیده می شد.

انتهای پیام/