به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، قدیما دختردارها از زمانی که دخترشان قد میکشید هر لحظه منتظر بودند تا خواستگاری، کلون در خانه را به صدا دربیاورد و دخترشان را راهی خانه بخت کنند، بنابراین از همان ابتدا چم و خم زندگی را به دخترکان آموزش میدادند تا وقتی راهی خانه بخت میشود بتواند گلیم خود را از آب بکشد، مراسم خواستگاری در آن دوران پر زرق و برق نبود، لشکری از عمهها و خالهها راهی خانه دختر میشدند و مراسم خواستگاری در نهایت سادگی برگزار میشد.
پسردارها برایشان مهم نبود میزان تحصیلات دختر چقدر است و یا پدر عروس چقدر دارایی دارد، نجابت و اصالت مهمترین فاکتور برای انتخاب دختر بود، دختردارها نیز برایشان داشتن یک جو جنم برای کار کردن امتیاز بزرگی محسوب میشد و دختراشان را با جهیزیه، مهریه و شیربهای اندک راهی خانه بخت میکردند.
نشستن پای صحبتهای مادربزرگها، زمانی که دارند خاطره شیرین ازدواجشان را تعریف میکنند یکی از بهترین مواقعی است که گذر زمان را فراموش میکنی و در این بین با خود میگویی آیا حاضرم ندیده و نشناخته و تنها با تائید پدر و مادر راهی خانه بخت شوم، قطعا پاسخم با قطعیت منفی است.
امروزه ازدواج کردن از هفت خوان رستم نیز سختتر شده است، تشریفات مراسم خواستگاری، خرید جهیزیه، مراسمات مختلف از نامزدی تا ازدواج، اجاره یا خرید خانه سدی در جلوی پای جوانان است.
به گفته مادربزرگها جهیزیه آنها شامل موارد ضروری برای شروع یک زندگی ساده بود و به مرور با اضافه شدن فرزندان وسایل زندگی کاملتر و خانهها بزرگتر میشد، اما امروز جهیزیهای که دخترها برای شروع زندگی ۲ نفره خریداری میکنند به اندازهای مفصل است که حتی مادرانمان بعد از ۳۰ سال زندگی مشترک حتی یکبار نیز نیازی به استفاده از این وسایل نداشته است.
وقتی پای صحبتهای دخترها و پسرهای جوان مینشینی و از آنها میپرسی چرا تا الان ازدواج نکردهای بهانههای مختلفی را از جمله نبود اشتغال، درآمد کم، شرایط اقتصادی جامعه، بالا رفتن هزینههای زندگی و ازدواج، توقعات بالای طرفین، مبهم بودن آینده و ... را مطرح میکنند.
اما اگر بخواهی واقعبینانهتر بررسی و ازدواج را بدون چشم و همچشمی برگزار کنیم قطعا با تسهیلات بانکی ازدواج و اندک پسانداز زوجین میتوانیم زندگی خود را آغاز کنیم.
پایداری زندگی مشترک با خرید وسایل گرانقیمت، طلا، برگزاری عروسی مجلل تضمین نمیشود
مینا و شهاب یکی از زوجهایی که سال گذشته زندگی خود را شروع کرده بودند گفتند: سال گذشته با سادهترین راههای ممکن زندگی مشترکمان را با هزینه اندک آغاز کردیم.
این زوج ادامه دادند: مثلا برای تهیه جهیزیه سعی کردیم با تسهیلات ازدواج وسایل ضروری و مورد نیاز خود را خریداری کنیم، برای کمک به تولید داخلی وسایل موردنیاز زندگی خود را از وسایل ایرانی انتخاب کردیم و مراسم ازدواج را با حضور آشنایان درجه یک برگزار کردیم.
مینا و شهاب معتقد بودند که پایداری زندگی مشترک با خرید وسایل گرانقیمت، طلا، برگزاری عروسی مجلل تضمین نمیشود، بلکه عشق، وفاداری، اعتماد و همراهی زوجین باعث تداوم زندگی با وجود تمامی مشکلات میشود.
سمیه یکی دیگر از بانوان هماستانی که در سالجاری زندگی خود را به دلیل شیوع کرونا ویروس بدون برگزاری مراسم ازدواج، آغاز کرده است، گفت: زندگی خود را با سادهترین شیوه شروع کردیم.
وی افزود: قیمت طلا بسیار بالا بود، بنابراین ما برای مراسم ازدواجمان طلا خرید نکردیم و حلقه ازدواجمان را نقره انتخاب کردیم و فک نمیکنم این مسئله تاثیری در تشکیل زندگی مشترک داشته باشد و این مسائل ملاک خوشبختی نیست.
مسئله ازدواج تحت تأثیر تجملگرایی قرار گرفته است
حمید فدایی جامعهشناس و مدرس دانشگاه پیامنور شهرکرد با بیان اینکه در کشور از تجملگرایی بهعنوان یک مسئله اجتماعی یاد میکنند، اظهار کرد: این مسئله امروزه به یکی از دغدغهها و نگرانیهای مردم و خانوادهها تبدیل شده است، افراد برای متمایز شدن از سایر افراد جامعه به دنبال تجملگرایی میروند.
وی افزود: در امر ازدواج خانوادهها تحت تأثیر فضای عمومی جامعه و فرزندان خود قرار میگیرند و به سمت تجملگرایی گرایش پیدا میکنند.
فدایی با بیان اینکه فاصله طبقاتی امروزه یکی از معضلات و آسیبهای اجتماعی در جامعه است، بیان کرد: رشد فرآیند تجملگرایی نمادی برای فاصله گرفتن از واقعیتهای اجتماعی جامعه و عاملی برای چشم و همچشمی است.
این جامعهشناس تأکید کرد: امروزه با افزایش تولیدات، تجملگرایی بسیار آسان شده است، به طور مثال افرادی با رفتن به رستورانهای گرانقیمت، کافههای لاکچری، حضور در خیابانها با ماشینهای لوکس، خرید لباسهای مارک و ... به دنبال جلب توجه هستند و به همین علت از حضور خود در مکانهای مختلف فیلم و عکس در فضای مجازی منتشر میکنند.
وی با اشاره به اینکه مسئله ازدواج نیز تحت تأثیر تجملگرایی قرار گرفته است، عنوان کرد: سنتهای ازدواج از گذشته تاکنون تغییرات شگرفی داشته و همچنان نیز در حال تغییر است، جوانان به جای اینکه زندگی خود را ساده آغاز کنند برای رقابت با دوستان و بستگان هزینههای گزافی را صرف مراسم ازدواج میکنند.
فدایی ادامه داد: سبک زندگی ماه در یک دهه اخیر با گذشته تفاوتهای بسیاری پیدا کرده است و به سمت زندگی غربی در حال حرکت است، به طور یقین تنها تجملگرایی عامل کاهش ازدواج نیست، بلکه کاهش آمار ازدواج به دلیل تغییرات فرهنگی است، زیرا جوانان امروز ازدواج را یک ضرورت نمیبینند.
این مدرس دانشگاه در ادامه در خصوص خطرات تجملگرایی و راههای هدایت مردم به سمت سادهزیستی، یادآور شد: به نظر میرسد چهرههای شاخص جامعه مانند اساتید دانشگاه، پزشکان و مسئولان باید به هر طریقی فاصله خود را با طبقات مختلف مردم کم کنند و از فخرفروشی خودداری کنند.
وی اضافه کرد: اگر میخواهیم تجملگرایی را در جامعه از بین ببریم باید فاصله رفتاری مناسب را در سطوح بالای اجتماعی به وجود بیاوریم و همه افراد جامعه زندگی ساده و معمولی داشته باشند، در جامعه اسلامی اگر سادهزیستی از مسئولان آغاز شود به همه افراد جامعه نیز سرایت میکند.
فدایی در پایان گفت: به طور کلی باوجود اینکه شرایط اقتصادی درون جامعه متاسفانه دارای نوساناتی است و ثباتی را به همراه ندارد، اما بازهم در این شرایط میبینیم که افراد به این دلیل که مقابل دوستان و اطرافیان خود اصطلاحا کم نیاورند اقدام به تهیه لوکسترین کالاها میکنند، این موضوع متاسفانه تبعات فراوانی را میتواند درپی داشته باشد.
بیشتر بخوانید
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
کسی که درآمد کافی نداره نمیتونه کرایه خونه و خرجهای ضروری دیگه را هم تامین کنه