تاریخچه هوشمندسازی وسایل؛ با اینترنت اشیاء آشنا شوید
با رشد علم فناوری و توسعه اینترنت نسل پنجم حالا بهترین زمان برای پرورش و گسترش فناوری اینترنت اشیاء است.
به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، طی سال‌های اخیر نام اینترنت اشیاء یا همان IoT بسیار به گوش می‌رسد و تمامی کشورهای توسعه‌یافته در دنیا سعی دارند با گسترش این علم زندگی شهروندان خود را راحت‌تر کنند. با توسعه فناوری 5G و فراهم شدن محیطی مناسب برای پرورش اینترنت اشیاء محققان و توسعه‌دهندگان فناوری این روزها پیش از همیشه سعی دارند این علم را به سمت جلو ببرند.
علم اینترنت اشیاء حالا از هر زمان دیگری در مرحله توسعه قرار دارد و سرعت رشد آن به میزان چشمگیری افزایش یافته است. فناوری مذکور می‌تواند در آینده نه تنها باعث کنترل بهتر انرژی شود بلکه زندگی مردم را ساده‌تر سازد. بشر در نسل‌های آینده قادر خواهد بود با استفاده از اینترنت اشیاء اطلاعات را با سرعت چندین برابر انتقال دهد و سوار وسایل نقلیه هوشمند شود که دیگر مانند امروزه از ایرادات حاشیه‌ای برخوردار نخواهند بود.
اینترنت اشیاء یا همان IoT باعث می‌شود میلیاردها دستگاه دیجیتالی به اینترنت متصل شوند تا داده‌های مختلف را استخراج کرده و با یکدیگر به اشتراک بگذارند. با رشد علم و دسترسی به تراشه پردازنده‌های کاربردی و کوچک، همچنین دسترسی بالا به اینترنت همانند 5G حالا انسان‌ها قادرند که هر چه وجود دارد، از یک قرص کوچک تا یک هواپیما، را به اینترنت متصل کنند. با اتصال این وسایل به اینترنت و افزودن حسگرهای مناسب بر روی دستگاه‌ها، این وسایل از هوش مصنوعی لازم برخوردار می‌شوند که می‌توانند اهداف و دستورات لازم را اجرا کنند. این امر به آن‌ها اجازه می‌دهد که به صورت زنده و بدون نیاز به دخالت انسان‌ها با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کنند.
بیشتر بخوانید
اینترنت اشیاء چیست؟
اینترنت اشیاء (Internet of Things) یک سیستمی است که طی آن دستگاه‌های مصاحبه‌گر، ابرکامپیوترها، وسایل دیجیتال، ابزارها، حیوانات و حتی انسان‌ها به یکدیگر از طریق اینترنت متصل می‌شوند. این موارد همگی توسط شناسه‌های منحصر به فرد مشخص می‌شوند تا داده‌ها را در امنیت کامل منتقل کنند. مهم‌ترین نکته درباره اینترنت اشیاء آن است که وسایل و ابزارهای هوشمند قادر خواهند بود بدون دخالت انسان اهداف خود را به ثمر برسانند و دستورات پیش‌فرض را اجرا کنند.
در حال حاضر شرکت‌ها و ارگان‌های مختلف در جهان سعی دارند با توسعه فعالیت‌های خود عملکرد دستگاه‌های هوشمند این‌چنینی را افزایش دهند و اینترنت اشیاء را از رؤیا به واقعیت تبدیل کنند. تقریبا می‌توان گفت هر وسیله‌ای امکان وصل شدن به اینترنت را دارد؛ از یک لامپ هوشمند گرفته تا یک ترموستات برقی برنامه‌نویسی شده. این وسایل گاهی از طریق برنامه‌های گوشی‌های هوشمند کنترل می‌شوند و گاهی نیز به سیستم‌های شهری متصل می‌شوند.
این وسایل می‌توانند اسباب‌بازی و یا یک تریلی ۱۸ چرخ باشند. در برخی دستگاه‌های بزرگ همانند جت‌های هوایی و هواپیماها این امکان وجود دارد که چندین وسایل مجهز به IoT وجود داشته باشد. در ابعاد بسیار بزرگ‌تر، شهرهای هوشمندی وجود دارند که با استفاده از حسگرهای متعدد در سطح شهر داده‌های مختلف را استخراج می‌کنند و نظم متفاوتی را به شهروندهای خود ارائه می‌دهند. در مجموع عنوان اینترنت اشیاء برای وسایلی به کار می‌رود که کاربران انتظار اتصال به اینترنت را از آن‌ها ندارند. این وسایل همچنین باید بتوانند بدون دخالت انسان‌ها فعالیت خود را به شکلی کامل اجرا کنند. با توجه به توضیحات فوق، وسایلی مانند رایانه خانگی و گوشی‌های هوشمند به عنوان اینترنت اشیاء شناخته نمی‌شوند.
بیشتر بخوانید
تاریخچه اینترنت اشیاء از چه زمان شکل گرفت؟
ایده اولیه افزودن حسگرها و هوشمندسازی وسایل از سال‌های ۱۹۸۰ الی ۱۹۹۰ مطرح شد که به دلیل عدم وجود علم کافی و توسعه اینترنت بسیار سرعت پایینی در پیشرفت داشت. تنها توسعه‌ای که در این زمینه وجود داشت اتصال اینترنت به یک دستگاه ارائه اغذیه بین راهی بود. تراشه‌های پردازنده در آن زمان بسیار بزرگ و قطور بود در نتیجه امکان قرارگیری آن در تمامی وسایل ممکن نبود. همچنین باید اظهار داشت که در آن زمان تراشه‌های مورد نظر از قیمت نامناسبی برخوردار بودند و در نتیجه امکان پیاده‌سازی آن‌ها بر روی تعداد انبوهی از وسایل وجود نداشت.
با توسعه برچسب‌های RFID که قیمت کمتری را با عملکرد بیشتری ارائه می‌دادند سرعت رشد این فناوری به نسبت دوره خود افزایش یافت چرا که در همان زمان قدرت اینترنت‌ها افزایش پیدا کرده بود. پس از آن، پرورش فناوری IPv6 باعث شد که فرآیند پیشروی اینترنت اشیاء بهتر شود چرا که این ویژگی امکان اتصال چندین دستگاه با آدرس‌های اینترنتی مختلف را فراهم می‌کرد. در ابتدا شخصی با نام کوین اشتون عنوان اینترنت اشیاء را در سال ۱۹۹۹ مطرح کرد و تقریباً ده سال طول کشید تا علم فناوری به ایده اولیه آن نزدیک شود.
از اولین اقداماتی که برای توسعه این فناوری صورت گرفت اتصال برچسب‌های بروز شده RFID به وسایل مورد نظر بود تا مسئولان بتوانند از محل قرارگیری دستگاه‌ها متصل شوند. این امر با گذر زمان افت هزینه را به خود دید و در زمان حال هزینه اتصال برچسب‌ها به وسایل مختلف بسیار کاهش یافته است. در حال حاضر آماده‌سازی ابتدایی یک دستگاه به اینترنت اشیاء تنها ۱۰ سنت هزینه بر می‌دارد و این امر به مسئولان این حوزه اجازه می‌دهد تقریباً هر دستگاهی در دنیا را به اینترنت متصل کنند. گفتنی است؛ ایده زیست بومی با اینترنت اشیاء تا اواسط سال ۲۰۱۰ معنای درستی نداشت و سرانجام در آن زمان کشور چین اعلام کرد که سعی دارد برنامه‌ریزی جدید را برای پیاده‌سازی فناوری اینترنت اشیاء در کشور عملی کند.
بیشتر بخوانید
گسترش فناوری اینترنت اشیاء در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
فناوری اینترنت اشیاء در حال حاضر رشد بسیار بزرگی داشته و همچنان در مرحله توسعه و پرورش قرار دارد. با وجود آن که همچنان سال‌های ابتدایی عملی شدن این فناوری می‌شوند اما تعداد دستگاه‌های متصل به اینترنت از شمار جمعیت انسان در جهان بیشتر است. شرکت تحقیقاتی IDC پیش‌بینی کرده است که تعداد دستگاه‌های متصل به اینترنت تا سال ۲۰۲۵ به عدد ۴۱٫۶ میلیارد خواهد رسید. نتایج این تحقیقات همچنین از اتصال زیاد اتومبیل‌های خودران خبر می‌دهد به طوری که دسته‌بندی این نوع خودروها قرار است بیشترین توسعه را توسط این فناوری به خود ببینند.
یک شرکت تحقیقاتی دیگر با عنوان Gartner اظهار داشته میزان اتومبیل‌های خودران موجود در دنیا تا پایان سال ۲۰۲۰ به بیش از ۶ میلیارد عدد خواهد رسید اما بیشترین استفاده کننده از اینترنت اشیاء برای خدمات رفاهی خواهد بود. از دیگر وسایلی که بیشترین استفاده را توسط اینترنت اشیاء خواهند داشت می‌توان به دستگاه‌های امنیتی مانند دوربین‌ها اشاره کرد. در بین تمامی این موارد، ساخت اتومبیل‌های خودران از همه سرعت بیشتری خواهد داشت.
فواید توسعه اینترنت اشیاء
فواید اینترنت اشیاء برای مشاغل رابطه مستقیمی با نحوه پیاده‌سازی و عملکرد این فناوری دارد. هر شرکتی پیش از اقدام به پیاده‌سازی فناوری اینترنت اشیاء باید از داده‌های محصولات خود و سیستم داخلی شرکت به طور کلی مطلع باشد. شرکت‌ها سعی دارند با افزودن تراشه‌های هوشمندسازی به وسایل خود داده‌های لازم را ارسال و دریافت کنند. این امر باعث می‌شود شرکت‌ها متوجه اشتباهات خود در محصولاتشان بشوند و ایرادات هر محصول را بررسی کنند.
چنین فرآیندی به رفع اشکال دستگاه‌ها کمک بسیار بزرگی می‌کند. شرکت‌ها همچنین می‌توانند با استفاده از داده‌های دریافتی میزان درخواست‌ها در مناطق مختلف را بررسی کنند و انبارهای خود را آماده‌تر نگه دارند. اینترنت اشیاء اطلاعاتی که هر شرکت به صورت ماهانه جمع‌آوری می‌کرد را در لحضه و به صورت زنده ارائه می‌دهد. گفتنی است؛ اینترنت اشیاء می‌تواند در دو صورت پیاده‌سازی شود؛ اول وسایلی که برای استخراج داده، حفظ امنیت و امدادرسانی ساخته می‌شوند و دوم دستگاه‌هایی که جنبه رفاهی و هدف ایجاد آرامش را دارند.
نگاهی کلی به روند توسعه IoT
هزینه جهانی صورت گرفته برای توسعه فناوری اینترنت اشیاء در سال ۲۰۱۹ به ۷۴۵ میلیارد دلار رسید که رشدی ۱۵ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۸ داشت؛ بر اساس تحقیقات شرکت IDC این مبلغ تا سال ۲۰۲۲ به یک تریلیون دلار خواهد رسید. همچنین باید اظهار داشت که شرکت‌های تحقیقاتی معتقدند ساخت وسایل هوشمندسازی شهری ۱۱۹ میلیارد دلار، توسعه و پردازش آن‌ها ۶۱ میلیارد دلار و حمل و نقل آن‌ها ۷۱ میلیون دلار هزینه خواهد داشت. پیش‌بینی می‌شود میزان هزینه پرداختی برای برخورداری از این فناوری به ۱۰۸ میلیارد دلار برسد که بیشتر آن برای هوشمندسازی خانه، سلامت فردی و اتومبیل‌های هوشمند مصرف می‌شود.
گزارش از امین وصالی
انتهای پیام/
