احمد بهرامی کارگردان فیلم سینمایی «دشت خاموش» درباره همخوانی داشتن قصه این فیلم با روزگار کنونی در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: تمام تلاش من برای ساخت این فیلم،ساخت اثری بدون زمان و مکان بود. ما قصه کارگر‌ها و کارفرما‌ها را روایت می‌کنیم اتفاقی که تا بوده و خواهد بود درگیری‌های خودش را دارد و تکرار می‌شود و حتما جهان شمول است.

او با اشاره به سخت‌ترین بخش تولید فیلمش بیان کرد: سخت‌ترین بخش ساخت فیلم در فضای مالی مستقل است، چون از هیچ ارگانی حمایتی ندارید و از آنجایی که برگشت سرمایه آنچنانی در سینما وجود ندارد کاری صد در صد پر ریسک خواهد بود بدین علت کمتر فرد یا ارگانی پا پیش می‌گذارد، اما خوشبختانه سعید بشیری به‌عنوان رفیق و همکار قدیمی بعد از خواندن فیلمنامه قبول کرد پای کار بایستد و واقعا اگر او نبود این فیلم ساخته نمی‌شد البته به جز سعید بشیری، مسعود امینی تیرانی فیلمبردار فیلم، ناهید عزیزی صدیق و دیگر عوامل فیلم همراه و همدل بودند و اگر هرکدام از آن‌ها نبودند کار پیش نمی‌رفت همچنین پخش کننده خارجی خوب هم بسیار مهم است و اگر پای کار باشد فیلم را به جشنواره‌های معتبر می‌رساند و علی قاسمی در این بخش به شدت کارش را درست انجام داد.

این کارگردان درباره ساخت فیلم کم هزینه اما موفق اظهار کرد: اول اینکه فیلم باید تجربه شخصی و لمس شده باشد یعنی به عنوان نمونه، من از بچگی تجربه حضور در کوره‌های آجرپزی و کارکردن را داشتم و پدرم نیز کارگر صنعتی بوده و همیشه شاهد فعالیت‌های او بودم. این همان موضوعی است که در «دشت خاموش» مطرح می‌شود، مقوله بعدی فیلمنامه است که قطعا باید قوی باشد، استفاده از بازیگران توانمند به معنای واقعی که همراه باشند و طلب دستمزد‌های آنچنانی ندارند، این‌ها فاکتور‌های اصلی برای ساخت یک فیلم کم هزینه و موفق خواهد بود. البته بگویم که این تجربه شخصی من است و از آن نتیجه گرفتم.

بهرامی گفت: در بخش بازیگران این فیلم به نکته مهمی اشاره کنم و اینکه اگر برای فیلم دیگری بود قطعا دستمزدشان فرق می‌کرد، اما بازیگران،فیلمنامه، دوستی با ما و نگاهی که قرار بود در «دشت خاموش» اعمال کنیم را مد نظر قرار دادند و همراه شدند و این نشان از اخلاق حرفه‌ای آنهاست که جای تشکر دارد.

وی با اشاره به حرف اصلی «دشت خاموش» تصریح کرد: اگر بررسی کنید می‌بینید قدمت آجرپزی کشور ما به هفت هزار سال پیش بر می‌گردد و از آن‌ها در زمان فعلی تعداد بسیار اندکی باقی مانده است این‌ها اصطلاحی به نام خاموش شدن دارند و به کوره‌هایی اطلاق می‌شود که دیگر فعالیتی ندارند و اصطلاحا می‌گویند کوره فلانی خاموش است که نام «خاموش» را از آن برداشتم و «دشت» را اضافه کردم که به «دشت خاموش» رسیدم. در کل تعصب و عِرقی که نسبت به این شغل بواسطه حضورم از بچگی در کوره‌های آجرپزی دارم باعث شد به آن‌ها بپردازم و ابراز ارادت کنم از سویی سنتی به نام آجرپزی که در حال از بین رفتن است هم مزید بر علت شد.

این کارگردان درباره اکران داخلی فیلم بیان کرد: واقعا زمانی که هنر و تجربه آغاز به کار کرد و فیلم‌های مدل ما (هنری) را نمایش داد به من و فیلمسازان هم‌نوعم اعتماد به نفسی داد که کار‌های بعدی را جدی‌تر بگیریم یعنی خیالمان را راحت کرد که جایی هست که فیلممان را نمایش می‌دهد. برای این فیلم همدر بخش هنر و تجربه و شاید اکران عمومی برنامه ریزی‌هایی انجام داده ایم، اما خاستگاه و مخاطبان اصلی این نوع آثار بخش هنر و تجربه است به خصوص اینکه تجربه خوبی از اکران در این بخش را دارم.

او در پاسخ به این سوال که تا چه زمانی قرار است به ساخت فیلم‌های هنری ادامه دهید و اصلا به تولید فیلم‌های تجاری فکر‌کرده اید؟ گفت: به شخصه ارادت خاصی به سینمای عباس کیارستمی، سهراب شهید ثالث و نمونه خارجی بلاتار دارم وقتی شما به عنوان فیلمساز در فضای واقعی آدم‌ها و زندگی آنها قرار می‌گیرید خودتان هم شکل آن‌ها می‌شوید بدین علت اصلا به سینمای تجاری فکر نکردم شاید هم توانمندی اش را ندارم. در این سال‌ها اینقدر فیلم‌های هنری دیدم و مطالعات این بخش را داشتم که باعث شد به سینمای تجاری فکر نکنم.

بهرامی در پایان درباره جدیدترین فعالیت سینمایی خود عنوان کرد: زمانی که شروع به ساخت «دشت خاموش» کردم سه شخصیت داشتم که اولی لطف الله در «دشت خاموش» بود، دومی خانم و سومی یک آقای دیگری است، فیلم درباره شخصیت لطف الله ساخته ایم و فیلمنامه آن دو شخصیت هم آماده است که خواهیم ساخت.

گفتنی است فیلم سینمایی «دشت خاموش» به بخش رقابتی افق‌های نو (Orizzonti) هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم ونیز راه یافته است.

انتهای پیام/