اخراج پیرمرد گوشه نشین از جزیره‌ای که ۳۱ سال تنها ساکن آن بود
پیرمرد گوشه نشینی که ۳۱ سال است جزیره زیبایی را به عنوان خانه خود انتخاب کرده، حالا با تصمیم مسئولان به تخریب خانه اش، قرار است از این جزیره بیرون رانده شود.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مائورو موراندی از سال ۱۹۸۹ تنها ساکن جزیره‌ی کوچک بودلی در دریای مدیترانه بوده است. او وقتی پا به ساحل صورتی رنگ این جزیره گذاشت تصمیم گرفت از زندگی اش به عنوان یک معلم ورزش دست بکشد و به حافظ این جزیره بدل شود.
چهار سال بعد از آنکه مقامات ایتالیا این جزیره را به جزئی از یک پارک ملی تبدیل کردند، حالا پیرمرد گوشه نشین جزیره بودلی برای احقاق حقش برای ادامه‌ی زندگی در این جزیره می‌جنگد.
موراندی به سی ان ان گفته: «می ترسم اگر بروم کار بودلی هم تمام شود.»
موراندی ۸۱ ساله با یک قایق کاتاماران از مجمع الجزایر پلینزی فرانسه به سمت ایتالیا می‌رفت که موتور قایقش از کار افتاد و او راه خود را به سمت این جزیره‌ی خوش منظره کج کرد.
بعد از سه دهه حفاظت از این جزیره و به اشتراک گذاشتن زیبایی‌های آن با دیگران از طریق شبکه‌های مجازی، حالا مقامات ایتالیایی می‌خواهند خانه‌ی او را تخریب کنند تا در آنجا یک رصدخانه‌ی محیطی بسازند.
در سال ۲۰۱۶ دولت ایتالیا کنترل جزیره بودلی را در دست گرفت و آن را به جزئی از پارک ملی لامادالنا تبدیل کرد.
به دنبال این اقدام، حق موراندی، که توانسته دنبال کنندگان زیادی در شبکه‌های اجتماعی برای خود دست و پا کند، برای ادامه‌ی زندگی در جزیره زیر سؤال رفت.
در سال ۲۰۱۶ مدیر آن زمان پارک ملی، جوزپه بونانو هشدار داد سن موراندی و محل قرارگیری خانه اش باعث بروز «مشکلات قانونی متعددی» در رابطه با ادامه‌ی زندگی او در جزیره شده و افزود: «موراندی نمادی است از یک مرد شیفته‌ی طبیعت که تصمیم می‌گیرد زندگی خود را وقف تعمق و تفکر و حفظ و حراست سازد.»
«هیچ کس منکر نقش او در ثبت تاریخ این مکان نیست…، اما سخت می‌شود یک جایگاه قراردادی برای شخصی، چون او پیدا کرد.»
در ماه‌های ساکت و آرام زمستان، موراندی وقتش را به ویرایش عکس‌های خود و انتشار آن‌ها در صفحاتش در اینستاگرام، فیسبوک و توییتر می‌گذراند.
او در سال ۲۰۱۶ در مصاحبه‌ای گفته بود: «این عکس‌ها بیانگر حال و وضعیت روحی من هستند.»
جزیره شاید در ماه‌های سرد سال خلوت باشد، اما در تابستان بیشتر از ۱،۳۰۰ گردشگر به آنجا می‌آید.
پس از چهار سال، حالا حافظ بودلی باید تا آخر سال ۲۰۲۰ آنجا را ترک کند.
موراندی به سی ان ان گفته: «حاضرم هر کاری که می‌توانم انجام بدهم تا اینجا بمانم، حتی اگر معنی اش آن باشد که آن‌ها مجبور شوند مرا به زور بیرون کنند. جای دیگری برای زندگی کردن نمی‌شناسم و به طور قطع نه به خانه ام در شمال برمی گردم نه می‌دانم که چه کار باید بکنم. زندگی من همین است. من نمی‌توانم خودم را در حال کارت یا بولینگ بازی کردن تصور کنم.»
«تنها سؤالم این است که اگر موقع بازسازی اینجا باید جای دیگری بروم، آیا بعدش می‌توانم برگردم و باز هم همان کار‌هایی را بکنم که هر روز انجام می‌دهم، یعنی محافظت از ساحل مرجانی صورتی در معرض خطر اینجا، دور نگه داشتن گردشگر‌ها و محافظت از طبیعت. می‌ترسم اگر بروم کار بودلی هم تمام شود.»
بیشتر از ۳ هزار نفر با امضای درخواستی، خواستار حفظ حق حافظ جزیره بودلی برای ادامه‌ی زندگی در آنجا شده اند.
در این درخواست ضمن انتقاد از تلاش‌های صورت گرفته برای اخراج موراندی، بیان شده عکس‌ها و سبک زندگی او «زیبایی و اعجاز طبیعت آلوده نشده» را به نمایش می‌گذارد.
در این درخواست پیشنهاد شده موراندی «به شکلی کمک کننده به عنوان حافظ برای بررسی کار در آنجا بماند و در عین حال مجبور به ترک خانه اش نشود.»
مدیر پارک لامادالنا، فابریتزیو فونسو به سی ان ان گفته این امر در «تمامی ساخت و ساز‌های قانونی در پارک» از جمله کلبه‌ی موراندی و یک ایستگاه رادیویی متعلق به دوران جنگ جهانی دوم تداخل ایجاد می‌کند که «تغییراتی غیر اصولی روی آن صورت گرفته است».
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/
