به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، همه‌ی ما با والدینی روبه رو شدیم که اعتراف می‌کنند پشت عکس‌های شادی که در شبکه‌های اجتماعی قرار می‌دهند، روز‌های خسته کننده‌ی زیادی برایشان وجود دارد. به خصوص مادران شاکی از این هستند که کودکشان تمام روز آن‌ها را می‌گیرد. به حدی که آن‌ها خودشان را دیگر فراموش کرده‌اند.

تکرار جملاتی که در بالا گفته شد از خود واقعی والدین دور است و آن‌ها با هر رفتاری که در مواجهه با فرزندانشان از خود نشان می‌دهند، نگران پیامد‌های آن در بلند مدت و آینده کودک خود هستند. این جملات از درون به آن‌ها تلقین نمی‌شوند. بلکه در مرور زمان باور‌های اجتماعی یا خواندن مطالب روانشناسی در پیج‌های اینستاگرامی این باور را در ذهن آن‌ها ایجاد می‌کند که هروالدی قهرمان زندگی فرزند خود است.

قهرمانی که همه چیز تمام است و هیچ پاشنه‌ی آشیلی ندارد. جملات مسمومی که با هدف بهبود فرزندپروری گفته می‌شود، اما در جهت عکس عمل می‌کند و به چیزی جز حس گناه و عذاب وجدان در والدین ختم نمی‌شود.

چه باید کرد؟

هر روز به جای تکرار باید‌ها و نباید‌های سمی با خود تکرار کنید و بپذیرید که شما هم یک انسان هستید. هر انسانی مجموعه‌ای از احساسات است که با آن‌ها زنده است. شما هم حق دارید عصبانی، خسته و یا حتی پشیمان شوید. داشتن حس گناه به خاطر چنین هیجاناتی باعث سرکوب آن‌ها و نادیده گرفتنشان می‌شود. هیجانات سرکوب شده در نهایت یا به صورت خشونت نسبت به دیگری خود را نشان می‌دهد و یا افسردگی برای شما به همراه دارد.

بیشتر بخوانید

• تربیت کـودک بـدون فَلَک

خودت را آرام کن

ما عادت داریم همیشه به هر کسی به جز خودمان کمک کنیم. هیچ کاری بهتر از این نیست که به خودمان بگوییم (به فکر خودت هم باش) که به مشکلات عاطفی دچار نشویم. از خود بپرسید، در حال حاضر چگونه می‌توانید خودتان را آرام کنید، چه کاری می‌توانید انجام دهید، نه به این دلیل که به آن احتیاج دارید، بلکه به این دلیل که می‌خواهید در نهایت، از خودتان مراقبت کنید.

گهگاه نگهداری از فرزندتان را به اطرافیان مورد اعتمادتان بسپارید و به علایق شخصی خود بپردازید. به استثنای ماه‌های اول که مادر و نوزاد واقعاً در ارتباط هستند، نیازی به نادیده گرفتن نیاز‌های شما و ایجاد زندگی در اطراف فرزندتان نیست.

با این کار به کودکتان همزمان یاد می‌دهید او باید بتواند خودش را سرگرم کند و مستقل باشد. علاوه بر این یاد می‌گیرد والدین مثل هر انسان دیگری زندگی شخصی دارند. پس من هم می‌توانم در آینده زندگی شخصی خود را درعین در کنار دیگران بودن، داشته باشم.

والدین کافی باشید نه کامل

مطالعات نشان می‌دهد والدینی که سعی می‌کنند بهترین چیز‌ها را به فرزندان خود بدهند، سریعتر خسته می‌شوند. آرزوی رسیدن به ایده آل، انرژی زیادی را از آن‌ها می‌گیرد که والدین مجبور میشوند با بی احترامی یا حتی عصبانیت با فرزندانشان رفتار کنند. این "مادران عالی" هستند که در سوپر مارکت‌ها هنگاهی که فرزندانشان گریه می‌کند، فریاد می‌زنند "آبروی من را بردی" در واقع کودکی که در مکان‌های عمومی گریه می‌کند با تصویری که در ذهن والدین هست مطابقت ندارد.

افرادی که در همان ابتدا تسلیم می‌شوند برنده هستند. این والدین اعتراف می‌کنند که آن‌ها کامل نیستند و هیچ قانون جهانی برای بزرگ کردن فرزندان وجود ندارد. هر کاری انجام دهید اشتباه خواهید کرد. یک مادر به اندازه کافی خوب هر کاری که در توانش است انجام می‌دهد، او غرایز خود را می‌شنود و سعی می‌کند با فرزند خود در ارتباط باشد و بداند که نمی‌تواند همه چیز را کنترل کند و او نمی‌تواند مسئولیت همه چیز باشد.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/